بیعت عقبه: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۱۲ بعثت، دوازده نفر از هفت خانواده از دو قبیلهٔ [[اوس]] و [[خزرج]] در موسم [[حج]]، در عقبه که در نزدیکی [[سرزمین منا|منا]] قرار دارد با پیامبر اسلام [[بیعت]] کردند. بنا بر دیدگاه [[تقی‌الدین مقریزی]] نه نفر از خزرج و سه نفر از اوس گرد آمده بودند. درون مایهٔ آن شامل این بود که در پرستش برای خدا شریک نگیرند، دزدی و زنا نکنند، بهتان نزنند، فرزندان خود را نکشند و نافرمانی پیامبر را در آنچه صلاح است نکنند که روی هم رفته عمل کردن به تعالیم دین [[اسلام]] بوده‌است. این بیعت را بیعةالنّساء نیز نامیده‌اند. بر پایه نظر برخی مورخین به علت اینکه قرار شد بین مسلمانان و کفار جنگی روی ندهد و جنگیدن از جلوه‌های مردانگی است این بیعت را بیعةالنّساء نامیده‌اند. پس از این بیعت بود که پس از مدتی و درخواست چندی از مردم یثرب برای ترویج<ref group="یادداشت">در ابتدای ترویج اسلام در یثرب یکی از روش‌های دعوت مردم به اسلام قرائت قران برای آنان بود در نتیجه مصعب بن عمیر به عنوان مربی و تلاوت گر قران از سوی پیامبر برگزیده شد.</ref> و تعلیم دین، پیامبر [[مصعب بن عمیر]] را به یثرب فرستاد.<ref>{{یادکرد کتاب|نشانی=http://lib.eshia.ir/44821/1/429|عنوان=السیرة النبویة|نام خانوادگی=ابن هشام الحمیری|نام=عبد الملک|ناشر=دار المعرفه|سال=|شابک=|جلد=یک|مکان=بیروت|صفحات=۴۲۹}}</ref> افراد شرکت‌کننده در این بیعت عبارت بودند از: