گاه‌شماری شمسی–قمری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار
ابرابزار
خط ۶:
در این گاهشماری که امتزاج سال شمسی با انتقسام ماه‌های قمری است، لازم می‌آید در هر سه یا دو سال خورشیدی یک ماه کبیسه قمری افزوده شود (هر ۲٫۷ سال شمسی نیاز به یک کبیسه یکماهه قمری است). در یک [[دوره متونی]] که [[متون]] ستاره‌شناس یونانی در ۴۳۰ پیش از میلاد بدست آورد هر دوره ۱۹ ساله خورشیدی با 235 ماه قمری برابری می کند (یعنی با اعمال هفت کبیسه ماه قمری طی هر 19 سال).
 
بنا به تفاضل این دو گاهشماری بطور معمول در این تقویم در هر گردش ۱۹ ساله، هفت ماه کبیسه (سالهای: ۳ - ۶ - ۸ - ۱۱ - ۱۴ - ۱۷ - ۱۹) اعمال و اضافه می‌شود که دو کبیسه آن دو ساله است. برای نمونه سال ۱۳۸۲ خورشیدی می‌تواند آغاز یکدوره ۱۹ ساله کبیسه‌گیری متوازن (تا ۱۴۰۰ خورشیدی) باشد. سال ۱۳۷۵ و ۱۳۹۴ خورشیدی که تقریباً با یک ماه قمری آغاز می‌شوند نقاط اتکایی محاسبه هر دوره خواهند بود.
 
در این تقویم با چرخه ۱۲۶ دوره‌ای (دورهٔ آخر ۲۰ ساله با کبیسه سال ۲۰ بجای سال ۱۹) هماهنگی دقیقتر ماه‌های قمری هلالی با سال شمسی (طی هر چرخه ۲۳۹۵ ساله) حفظ می‌شود. <!-- کبیسه‌گیری دیگر این تقویم می‌تواند با همان گردش ۱۹ ساله با ۳۴۲ دوره یکنواخت با حذف آخرین کبیسه (طی چرخه ۶۴۹۸ ساله) باشد. -->
 
کبیسه‌گیری از طریق ماه‌های قمری قراردادی چرخه ۱۳۸ دوره‌ای (با همان دوره پایانی ۲۰ ساله) طی چرخه ۲۶۲۳ ساله لازم می‌آید. طبق تقویم قمری قراردادی برای نمونه سال ۱- (یا 0) تا 18 خورشیدی می‌تواند آغاز اولین دوره ی ۱۹ ساله کبیسه‌گیری متوازن باشد. سال ۱2 خورشیدی که تقریباً با یک ماه قمری آغاز می‌شوند نقطه اتکایی محاسبه یک چرخه خواهند بود.
 
در تقویم بابلی به نوعی در نیمه یا پایان هر سه سال ماه کبیسه اعمال می‌شده‌است اما در درازمدت کبیسه‌گیری مشخصی به دست نیامده است. در دوره بابلی نو دوره کبیسه‌گیری ۹ یا ۱۹ ساله اعمال می‌شده‌است. بنظر می‌رسد در ایران اولین بار در زمان خشایارشاه کبیسه‌گیری ۱۹ ساله اعمال می‌شده‌است.<ref>https://nbsh.basu.ac.ir/article_2730_7b31418b495c374121b4170f05667328.pdf</ref>