مقاومت کششی نهایی: تفاوت میان نسخه‌ها

مقاومت کششی در طراحی اعضای شکل‌پذیر کمتر کاربرد دارد؛ اما در اعضای شکننده از اهمیت بالایی برخوردار است. مقاومت‌های کششی مواد و مصالح رایجی همچون [[آلیاژ|آلیاژها]]،ها، [[کامپوزیت|مواد کامپوزیتی]]، [[سرامیک]] و مواد [[پلاستیک|پلاستیکی]] و [[چوب|چوبی]] جدول‌بندی شده‌اند.

۱.# مقاومت نهایی{{سخ}}

۲.# مقاومت تسلیم{{سخ}}

۳.# تنش حد نسبی{{سخ}}

۴.# [[شکست]]{{سخ}}

۵. کرنش برآمدگی (معمولا ۰٫۲٪)]]

۱.# مقاومت نهایی{{سخ}}

۲.# مقاومت تسلیم{{سخ}}

۳.# شکست{{سخ}}

۴.# ناحیهٔ کرنش سختی{{سخ}}

۵.# ناحیهٔ باریک‌شدن{{سخ}}

بسیاری از مواد و مصالح، دارای رفتار [[الاستیک]] خطی هستند، به این معنی که بین تنش و کرنش رابطهٔ خطی وجود دارد. در نمودار نشان داده شده و در نقطه ۲، تغییر شکل حاصل از بارگذاری در نمونه مورد آزمایش، به صورت کامل قابل برگشت است. یعنی، نمونه به‌طور الاستیک و با تنشی بارگذاری شده‌است که موجب افزایش طول آن می‌شود؛ اما با برداشتن بار، نمونه دوباره به شکل و اندازهٔ اولیهٔ خود بازمی گرددبازمی‌گردد. پس از این ناحیه، تغییر شکل مواد [[شکل‌پذیری|انعطاف‌پذیری]] همچون فولاد، به صورت پلاستیک خواهد بود. بدین معنا که پس از حذف بارها، نمونه به حالت و اندازهٔ اولیهٔ خود بازنمی گردد؛بازنمی‌گردد؛ اما بخشی از تغییر شکل حاصله به صورت الاستیک به حالت اولیه برمی گردد. برای بسیاری از کاربردها، تغییر شکل پلاستیک قابل قبول نبوده و به عنوان محدودیت طراحی شناخته می‌شود.

پس از [[نقطه تسلیم]]، فلزات انعطاف‌پذیر وارد مرحلهٔ [[کرنش سختی]] می‌شوند. دوره‌ای که در آن با افزایش تنش، کرنش نیز بیشتر می‌شود. سپس سطح مقطع نمونه به دلیل جریان پلاستیکی شروع به کاهش می‌کند. هنگامی که سطح مقطع به شکل قابل‌توجهی کاهش پیدا کرد، نمودار تنش-کرنش به سمت پایین بازمی گرددبازمی‌گردد. این پدیده به خاطر این است که تنش تئوری از روی سطح مقطع اولیه (قبل از کاهش سطح مقطع) محاسبه شده‌است. نقطهٔ بازگشت، همان نقطهٔ بیشینهٔ نمودار تنش-کرنش بوده و تنش تئوری متناسب با این نقطه نیز نشان دهندهٔ مقاومت نهایی کششی است که در شکل، با شمارهٔ ۱ نشان داده شده‌است.

مصالح [[ترد|تردی]] همچون [[بتن]] و [[الیاف کربن|الیاف کربنی]]، در کرنش‌های کم دچار شکست می‌شوند. این مواد، حتی غالباغالباً در ناحیهٔ رفتار الاستیک نیز منهدم می‌شوند و در نتیجه نقطهٔ تسلیمی برای‌شان تعریف نشده‌است. به علت پایین بودن کرنش، اختلاف ناچیزی بین تنش تئوری و تنش عملی وجود دارد. طبق [[مدول ویبول]] برای مواد شکننده، آزمایش‌های مختلف بر روی نمونه‌های یکسان، نتایج متفاوتی را برای تنش شکست خواهد داشت.