وینستون چرچیل: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 30758061 از MahdiBot (بحث) برگردانده شد (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
AA7102611 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۵۱:
'''[[سر (لقب)|سِر]] وینستون لئونارد اسپنسر چرچیل''' {{به انگلیسی|Sir Winston Leonard Spencer-Churchill}} (زادهٔ [[۳۰ نوامبر]] [[۱۸۷۴ (میلادی)|۱۸۷۴]] – درگذشتهٔ [[۲۴ ژانویه|۲۴ ژانویهٔ]] [[۱۹۶۵ (میلادی)|۱۹۶۵]]) سیاست‌مدار، افسر ارتش و نویسندهٔ [[بریتانیا]]یی بود. وی طی سال‌های [[۱۹۴۰ (میلادی)|۱۹۴۰]] تا [[۱۹۴۵ (میلادی)|۱۹۴۵]]، یعنی در طول [[جنگ جهانی دوم]]، و بار دیگر بین سال‌های [[۱۹۵۱ (میلادی)|۱۹۵۱]] تا [[۱۹۵۵ (میلادی)|۱۹۵۵]] [[نخست‌وزیر بریتانیا]] بود. جز دو سال ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۴، چرچیل از ۱۹۰۰ تا ۱۹۶۴ نماینده پارلمان بود. به عنوان یک معتقد به [[لیبرالیسم اقتصادی]] و [[امپراتوری بریتانیا|امپریالیست]]، بیشتر عمرش را در [[حزب محافظه‌کار (بریتانیا)|حزب محافظه‌کار]] عضو بود که از سال ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۵ رهبریش را نیز بر عهده داشت. او از سال ۱۹۰۴ تا ۱۹۲۴ عضو [[حزب لیبرال بریتانیا|حزب لیبرال]] بود.
 
چرچیل از والدینی بریتانیایی و آمریکایی در آکسفوردشایر در [[خاندان اسپنسر|خانواده‌ای ثروتمند و آریستوکرات]] متولد شد. در سال ۱۸۹۵ عضو ارتش شد و در [[راج بریتانیا|هندوستان]]، [[نهضت مهدیون (سودان)|جنگ سودان - بریتانیا]] و [[جنگ بوئر دوم]] شرکت کرد، به عنوان یک خبرنگار جنگ شهرت یافت و به نوشتن کتاب درباره مشاهداتش پرداخت. در سال ۱۹۰۰ به عنوان عضو حزب محافظه‌کار وارد مجلس عوام شد و مدتی بعد عضو حزب لیبرال شد. در دولت لیبرال [[هربرت هنری اسکویت|هربرت اسکویت]] به عنوان وزیر تجارت، وزیر کشور و نماینده دولت در [[نیروی دریایی پادشاهی بریتانیا|نیروی دریایی بریتانیا]] خدمت کرد. طی جنگ جهانی اول، در فرماندهی [[نبرد گالیپولی]] حضور داشت و پس از روشن شدن فاجعه بودن آن، از دولت استعفا داد و در هنگ تفنگداران اسکاتلندی در جبهه‌ی غربی جنگ جهانی اول خدمت کرد.دلیل شکست در نبرد [[نبرد گالیپولی|گالیپولی]] را فرماندهی چرچیل میدانستند.در سال ۱۹۱۷ به دولت تحت ریاست [[دیوید لوید جرج]] بازگشت و به ترتیب در وزارت تدارکات، وزارت جنگ، وزارت نیروی هوایی و وزارت مستعمرات فعالیت داشت و بر عهدنامه انگلستان-ایرلند و سیاست خارجی بریتانیا در خاورمیانه نظارت داشت.
 
در دهه ۱۹۳۰ بیرون از دولت، خواهان تجدید قوای نظامی بریتانیا در مقابل خطر رو به گسترش [[نظامی‌گری]] [[آلمان نازی]] شد. در آغاز جنگ جهانی دوم مجدداً به عنوان نماینده دولت در نیروی دریایی انتخاب شد و سال ۱۹۴۰،به سمت نخست‌وزیر برگزیده و جانشین [[نویل چمبرلین]] شد. چرچیل رهبری بریتانیا در جنگ جهانی دوم علیه متحدین را بر عهده داشت که در نهایت به پیروزی در سال ۱۹۴۵ انجامید. پس از شکست محافظه‌کاران در انتخابات ۱۹۴۵ [[رهبر اپوزیسیون (بریتانیا)|رهبری اپوزیسیون]] را بر عهده داشت. در هنگامه‌ی آغازین [[جنگ سرد]] نسبت به خطر نفوذ [[شوروی]] در اروپا و ایجاد [[پرده آهنین]] هشدار داد و خواهان اتحاد اروپا شد. با انتخاب مجددش به عنوان نخست‌وزیر در ۱۹۵۱، درگیر مسائل خارجی متعددی از جمله روابط انگلستان-آمریکا و حفظ پادشاهی بریتانیا در عین استعمارزدایی آن زمان، شد. در داخل، دولتش به افزایش مسکن و ساخت بمب هسته‌ای پرداخت. با کاهش سلامتیش، در سال ۱۹۵۵ از نخست‌وزیری استعفا داد، هرچند تا ۱۹۶۴ در مجلس باقی ماند. مرگش در سال ۱۹۶۵ با یک تشییع ملی همراه شد.