جمعیت این شهر براساس سرشماری سال ۱۳۹۰ ایران، ۲۱٬۴۷۷ نفر (۶٬۶۲۷ خانوار) شامل ۱۰٬۸۰۷ مرد و ۱۰٬۶۷۰ زن است.<ref>[http://www.amar.org.ir/Portals/0/sarshomari90/Files/ABADY-90/os23.xls نتایج سرشماری ۱۳۹۰] وبگاه مرکز آمار ایران</ref>
همچنین زبان بومیان این شهر [[طبری دماوندی]]<ref>[http://damavandnameh.ir/showT.aspx?Lang=F&ID=735F5D40515E4970595E دماوند نامه]، زبان و فرهنگ مازندرانی در کوهپایه‌های دماوند.</ref> می باشد که گویشی از [[زبان مازندرانی]] (طبری) است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[محمود جعفری دهقی|جعفری دهقی]] |نام۱=محمود |نام خانوادگی۲=خلیلی پور |نام۲=نازنین |نام خانوادگی۳=جعفری دهقی |نام۳=شیما |عنوان=زبان‌ها و گویش‌های ایرانی (گذشته و حال) |تاریخ=۱۳۹۳ |ناشر=مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی |مکان=تهران |شابک=۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۶۳-۴ |صفحه=۲۶۱}}</ref>
نزدیکی به جاده‌های اصلی تهران – شمال (هراز و فیروزکوه) نیز از عوامل مؤثر در رشد چشمگیر این شهر بود و طبق سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۵۵، جمعیت رودهن و حومه تنها چهار هزار نفرگزارش شد و پس از تقریباً یک دهه، تا زمان تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی، جمعیت شهر به بیش از سیزده هزار نفر رسید. با توجه به تأسیس این مرکز آموزش عالی و گسترش سریع آن، بافت جمعیتی این شهر نیز به سرعت تغییر یافت. حضور چند هزار دانشجو که به صورت جمعیت شناور در طول روز به این شهر وارد و از آن خارج می‌شدند، اقامت حداقل دو تا سه هزار از این دانشجویان در این شهر در خوابگاه‌ها و خانه‌های استیجاری، موج مهاجرت از اطراف و حتی شهرهای دیگر به ویژه شهرستان‌های استان مازندران، خراسان و استانهای دیگر سبب شد که در سرشماری ۱۳۶۵ جمعیت این شهر به بیش از دو برابر افزایش یابد.
سطر ۴۱ ⟵ ۴۰:
== زبان ==
[[پرونده:Map of Mazandarani-inhabited provinces of Iran , according to a poll in 2010.png|300px|بندانگشتی|پراکندگی [[مردم تبری|مردم طبری]] در استانهای ایران]]
بومهن مردم بومی ندارد و در طی تاریخ به آن مهاجرت شده است.زبان مهاجرین اولیه این شهر [[ترکی]] است که در دوره [[قاجار]] از [[ارومیه]] به این شهر کوچانده شده‌اند.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://journal.asi.org.ir/article_33667.html |عنوان= بررسی منشأ مهاجران اولیه رودهن | ناشر =نامه انسان‌شناسی |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref><ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=https://tarood.ir/%D9%85%D8%B9%D8%B1%D9%81%DB%8C-%D8%A8%D8%AE%D8%B4-%D8%B1%D9%88%D8%AF%D9%87%D9%86-%D8%AF%D8%B1-%D8%B4%D9%87%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%D8%AF%D9%85%D8%A7%D9%88%D9%86%D8%AF/ |عنوان= معرفی بخش رودهن در شهرستان دماوند | ناشر =پایگاه خبری تارود دماوند |تاریخ = |تاریخ بازبینی= }}</ref>
زبان مادری بومیان [[زبان مازندرانی]] (طبری) است.<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی۱=[[محمود جعفری دهقی|جعفری دهقی]] |نام۱=محمود |نام خانوادگی۲=خلیلی پور |نام۲=نازنین |نام خانوادگی۳=جعفری دهقی |نام۳=شیما |عنوان=زبان‌ها و گویش‌های ایرانی (گذشته و حال) |تاریخ=۱۳۹۳ |ناشر=مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی |مکان=تهران |شابک=۹۷۸-۶۰۰-۶۳۲۶-۶۳-۴ |صفحه=۲۶۱}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= نصری اشرافی |نام= جهانگیر | پیوند نویسنده = |کتاب= واژه‌نامه بزرگ تبری |کوشش= حسین صمدی، سید کاظم مداح، کریم الله قائمی، علی اصغر یوسفی نیا، محمود داوودی درزی، محمد حسن شکوری، عسکری آقاجانیان میری، جهانگیر نصری اشرفی، ابوالحسن واعظی، ناصر یداللهی، جمشید قائمی، فرهاد صابر و ناعمه پازوکی |صفحه = صفحه ۳۲ جلد اول |ناشر= اندیشه پرداز و خانه سبز |مکان= تهران |سال= ۱۳۷۷ |شابک= ۹۶۴۹۱۱۳۱۵۰}}</ref><ref>{{یادکرد وب |عنوان=ذخیره لغوی زبان مازندرانی و زبان تالشی |نشانی=https://www.taleshen.ir/%D8%B0%D8%AE%DB%8C%D8%B1%D9%87%E2%80%8C%DB%8C-%D9%84%D8%BA%D9%88%DB%8C-%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D9%85%D8%A7%D8%B2%D9%86%D8%AF%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%88-%D8%B2%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AA%D8%A7/ |ناشر=پایگاه تالش شناسی |تاریخ بازبینی=31 ژانویه 2021}}</ref>.
محدوده جغرافیایی فعلی [[زبان تبری|زبان طبری]] از مرز گیلان در غرب تا دشتهای گرگان در شرق امتداد دارد.
مرز جنوبی زبان [[طبری]] تا حدودی ناشناخته است و این زبان فراتر از رشته کوه البرز ، شامل فیروزکوه و دماوند می شود و تمام مسیر جنوب به حومه تهران در شمیرانات، لواسانات، رودهن و غیره را در بر می گیرد.
روستای ولاترو استان البرز که گویش آن توسط لامبتون (1938) ضبط شده است نیز گویشی از زبان مازندرانی می باشد.
در حاشیه جنوب شرقی مازندران ، مجموعه ای از شهرها در اطراف شهر سمنان مانند سنگسر(مهدی شهر)، سرخه، لاسجرد، افتر وجود دارد که گویش آن دارای خصوصیات مشترک قابل توجهی با زبان مازندرانی است به خصوص گویش شهمیرزاد که گونه ای از زبان مازندرانی است.<ref>{{پک|حبیب برجیان|۱۳۳|ک=طبرستان زبان و مردم|ص=۲۹۵}}</ref>
به گفته دکتر محمد رستمی نیا رئیس شورای اسلامی شهر بومهن : رودهن که بعد از بومهن قرار گرفته است،گرفته‌است، محل تلاقی مردم ترک زبان و مازنی زبان است.<ref>https://www.dana.ir/news/605476.html/شهر-بومهن-آنطور-که-رسانه-ها-معرفی-می-کنند-نیست</ref>
