فش: تفاوت میان نسخه‌ها

مردم فش کرد ثلاثی بوده<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=ق. ض|کد زبان=by etnew|تاریخ=۱۳ مهر ۱۳۹۴|وبگاه=روزنامه اطلاعات|نشانی=http://www.ettelaat.com|عنوان=روزنامه اطلاعات|بازبینی=2018-10-29|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140228113730/http://www.ettelaat.com/|archivedate=۲۸ فوریه ۲۰۱۴|dead-url=yes}}</ref>و به گویش فشی تکلم می‌کنند که خاص این روستاست. گویش فشی شاخه‌ای از زبان کردی جنوبیثلاثی است که تأثیراتی از لکیلری میری و نیز لری[[زبان را نیزلکی]] نشان می‌دهد.<ref>{{یادکرد کتاب|نشانی=http://worldcat.org/oclc/967225617|عنوان=راهنمای گردشگری روستاهای ایران۲|نام خانوادگی=زنده دل|نام=حسن|ناشر=انتشارات نشرایرانگردان|سال=۱۳۸۶|شابک=9781535761949|مکان=تهران|صفحات=|oclc=967225617}}</ref> مذهب اکثر مردم این روستا شیعه بوده و گروهی از پیروان دین [[یارسان]] نیز در آن زندگی می‌کنند.

ساختن ساز در استان کرمانشاه قدمت طولانی دارد و تنبورسازی در روستای فش نیز که جمعیتی از پیروان یارسان در آن زندگی می‌کنند، از قدمت دیرینه‌ای برخوردار است. در این روستا به نحو چشمگیری کارگاه‌های ساخت انواع مختلف [[آلات موسیقی]] از قبیل [[تنبور]]، تار و سه تار وجود دارد و در اکثر خانه‌های روستایی در گوشه‌ای از فضای خانه کارگاه کوچکی جهت ساخت تنبور، سه تار و تار دیده می‌شود.{{مدرک}}

این روستا در سال ۱۳۹۵ بعنوانبه عنوان مرکز تولید ساز تنبور به ثبت رسیدهملی استرسیده‌است.<ref name="ایسنا ۱">[http://www.isna.ir/news/96111609260/روستای-فش-دهکده-ملی-ساخت-سازهای-سنتی-می-شود خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا): ''روستای فش دهکدۀ ملی ساخت «سازهای سنتی» می‌شود''، نوشته‌شده در ۱۶ بهمن ۱۳۹۶؛] بازدید در ۲۱ فروردین ۱۳۹۹.</ref>