شفیعی کدکنی سرودن شعر را از جوانی به شیوهٔ قدمایی آغاز کرد و پس از چندی به سبک نو مشهور به [[نیمایی|نیما یوشیج]] روی آورد. با انتشار دفتر شعر ''[[در کوچه باغ‌های نشابور]]'' نام‌آور شد. آثار شفیعی را می‌توان به سه گروه انتقادی و نظری و مجموعه اشعار خود وی تقسیم کرد. آثار انتقادی این نویسنده، شامل تصحیح آثار کلاسیک فارسی و نگارش مقالاتی در حوزه [[نظریه ادبی]] می‌شود، که بخشی از آن‌ها در زیر آورده شده‌اند. در میان آثار نظری شفیعی کدکنی کتاب ''[[موسیقی شعر]]'' جایگاهی ویژه دارد و در میان مجموعه اشعارش ''[[در کوچه باغ‌های نشابور]]'' آوازه بیشتری دارد. زمزمه‌ها، شبخوانی، از زبان برگ، بوی جوی مولیان، از بودن و سرودن، مثل درخت در شب باران، هزاره دوم آهوی کوهی، صور خیال در شعر فارسی، موسیقی شعر، با چراغ و آینه (در جستجوی ریشه‌های تحول شعر معاصر ایران)، تصحیح ''[[اسرارالتوحید]]'' نوشته محمدبن منور، تصحیح ''تاریخ نیشابور'' نوشته حاکم نیشابوری، تصحیح آثار [[عطار نیشابوری]]، تصحیح ''[[مختارنامه]]''، تصحیح ''مصیبت‌نامه''، تصحیح ''منطق‌الطیر''، تصحیح ''اسرارنامه''، تصحیح دیوان عطار، تصحیح ''تذکرةالاولیا'' و ترجمه ''آفرینش و تاریخ'' نیز از جمله آثار محمدرضا شفیعی کدکنی است.
زمزمه‌ها، شبخوانی، از زبان برگ، بوی جوی مولیان، از بودن و سرودن، مثل درخت در شب باران، هزاره دوم آهوی کوهی، صور خیال در شعر فارسی، موسیقی شعر، با چراغ و آینه (در جستجوی ریشه‌های تحول شعر معاصر ایران)، تصحیح ''اسرارالتوحید'' نوشته محمدبن منور، تصحیح ''تاریخ نیشابور'' نوشته حاکم نیشابوری، تصحیح آثار عطار نیشابوری، تصحیح ''[[مختارنامه]]''، تصحیح ''مصیبت‌نامه''، تصحیح ''منطق‌الطیر''، تصحیح ''اسرارنامه''، تصحیح دیوان عطار، تصحیح ''تذکرةالاولیا'' و ترجمه ''آفرینش و تاریخ'' نیز از جمله آثار محمدرضا شفیعی کدکنی است.
