آل پاچینو: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسینشده] | [نسخهٔ بررسیشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۰:
پاچینو در [[اچبی استودیو]] و [[اکتورز استودیو]]، [[بازیگری متد]] را تحت چارلی لاتن<ref name=":0" group="پانویس"/> و [[لی استراسبرگ]] فرا گرفت. او در ۲۹ سالگی با نقشی مختصر در ''[[ناتالی و من]]'' (۱۹۶۹) نخستین [[فیلم بلند]] خود را بازی کرد. پاچینو با بازی در فیلم ''[[وحشت در نیدل پارک]]'' (۱۹۷۱) که نخستین نقش اصلی او بود، به طرز مثبتی مورد توجه قرار گرفت. او پس از بازی در فیلم ''[[پدرخوانده]]'' (۱۹۷۲) به کارگردانی [[فرانسیس فورد کوپولا|فرانسیس فورد کاپولا]]، با نقش موفق [[مایکل کورلئونه]] به شکل گستردهتری شناختهشد و مورد تقدیر قرار گرفت. پاچینو بابت بازی در این نقش، نخستین نامزدی اسکار خود را گرفت و آن را در فیلمهای ''[[پدرخوانده: قسمت دوم]]'' (۱۹۷۴) ''و [[پدرخوانده: قسمت سوم]]'' (۱۹۹۰) بازآفرینی کرد.
پاچینو برای بازی در فیلمهای ''[[سرپیکو]]'' (۱۹۷۳)، ''[[بعدازظهر سگی]]'' (۱۹۷۵)، ''پدرخوانده: قسمت دوم و [[...و عدالت برای همه (فیلم)|... و عدالت برای همه]]'' (۱۹۷۹) نامزد [[جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد]] شد و در نهایت این جایزه را بابت نقش یک [[کهنهسرباز]] نابینای [[نیروهای مسلح ایالات متحده آمریکا|ارتش آمریکا]] در فیلم ''[[بوی خوش زن (فیلم ۱۹۹۲)|بوی خوش یک زن]]'' (۱۹۹۲) دریافت کرد. او همچنین برای بازی در فیلمهای ''پدرخوانده''، ''[[دیک تریسی (فیلم ۱۹۹۰)|دیک تریسی]]'' (۱۹۹۰)، ''[[گلنگری گلن راس (فیلم)|گلنگری گلن راس]]'' (۱۹۹۲) و [[مرد ایرلندی (فیلم ۲۰۱۹)|''مرد ایرلندی'']] (۲۰۱۹)، نامزد [[جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد]] شد. سایر نقشهای قابلتوجه پاچینو شامل [[تونی مونتانا]] در [[صورتزخمی (فیلم ۱۹۸۳)|''صورت زخمی'']] (۱۹۸۳)، [[کارلیتو بریگانته]] در ''[[راه کارلیتو]]'' (۱۹۹۳)، [[بنجامین راجیرو]] در ''[[دانی براسکو]]'' (۱۹۹۷) و [[لوول برگمن]] در [[نفوذی (فیلم ۱۹۹۹)|''نفوذی'']] (۱۹۹۳) میشود. او همچنین در فیلمهای ''[[مخمصه (فیلم ۱۹۹۵)|مخمصه]]'' (۱۹۹۵)، ''[[وکیلمدافع شیطان (فیلم)|وکیل مدافع شیطان]]'' (۱۹۹۷)، [[بیخوابی (فیلم ۲۰۰۲)|''بیخوابی'']] (۲۰۰۲) و [[روزی روزگاری در هالیوود|''روزی روزگاری هالیوود'']] (۲۰۱۹) بازی کردهاست. پاچینو در تولیدات متعددی از شبکه [[اچبیاو]] در [[تلویزیون]] حضور داشتهاست؛ از جمله این تولیدات میتوان به ''[[فرشتگان در آمریکا]]'' (۲۰۰۳)، ''[[تو جک را نمیشناسی]]'' (۲۰۱۰) و ''[[فیل اسپکتور (فیلم)|فیل اسپکتور]]'' (۲۰۱۳) اشاره کرد. او بابت بازی در نقش [[جک کورکیان]] و [[روی کان]] در [[تلهفیلم|فیلم های تلویزیونی]] ''تو جک را نمیشناسی'' و ''فرشتگان در آمریکا'' برنده [[جایزه امی ساعات پربیننده]] شد.
پاچینو فعالیت گستردهای در [[تئاتر]] داشتهاست. او در سالهای ۱۹۶۹ و ۱۹۷۷ بابت نمایشهای ''[[آیا یک ببر کراوات میزند؟]]'' و ''[[تمرین مقدماتی پاولو هومل|تمرین مقدماتی پابلو هومل]]'' جایزه تونی بهترین بازیگر مرد را دریافت کرد. پاچینو که از دوستداران [[ویلیام شکسپیر|شکسپیر]] است، در ۱۹۹۶ مستند ''[[در جستجوی ریچارد]]'' را کارگردانی و در آن بازی کرد. این مستند دربارهٔ [[ریچارد سوم (نمایشنامه)|نمایشنامه ''ریچارد سوم'']] است که خود او همچنین در ۱۹۷۷ آن را در تئاتر بازی کردهبود. پاچینو در فیلم ''[[تاجر ونیزی (فیلم ۲۰۰۴)|تاجر ونیزی]]'' (۲۰۰۴) براساس [[تاجر ونیزی|نمایشنامهای با همین نام]] در نقش [[شایلاک]] بازی کرد. او در تئاتری در سال ۲۰۱۰ این نقش را بازآفرینی کرد. پاچینو که حرفه [[کارگردان فیلم|کارگردانی]] خود را با ''در جستجوی ریچارد'' آغاز کردهبود، در فیلمهای ''[[قهوه چینی]]'' (۲۰۰۰)''، [[وایلد سالومه]]'' (۲۰۱۱) و ''[[سالومه (فیلم ۲۰۱۳)|سالومه]]'' (۲۰۱۳) بازی و کارگردانی کرد. او همچنین از سال ۱۹۹۴، رئیس مشترک اکتورز استودیو بودهاست.
|