دماغه امید نیک: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۱۴۸۸ میلادی بارتولومئو دیاز پرتغالی نخستین دریانوردی بود که به جنوبی‌ترین نقطه آفریقا رسید و بعلت طوفان در دریا آنچنان خاطره بدی از این منطقه پیدا کرد که آنجا را دماغه طوفان یا ناامیدی گذاشت اما پادشاه پرتغال آنچنان از این کشف به وجد آمد که برنامه یک سفر دریایی مجدد را مهیا نمود و این منطقه را دماغه امید نیک نام گذاری نمود. چند سال بعد در سال ۱۴۹۷ میلادی [[واسکو دو گاما|واسکو دوگاما]] یک دریانورد پرتغالی دیگر با عبور از دماغه امید نیک موفق شد قاره آفریقا را دور زده و به هندوستان برس اما این کار با وجود کشتی‌های بادبانی آن زمان دست کم ۶ ماه طول می‌کشید و توسعه ارتباط دریایی میان اروپا و هندوستان، اروپایی‌ها را تحریک نمود که برای تأمین مواد غذایی تازه و آب یک پایگاه را در دماغه امید نیک ایجاد کند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=کشف دماغه امید نیک|نشانی=https://www.donya-e-eqtesad.com/بخش-اقتصاد-36/3464814-کشف-دماغه-امید-نیک|وبگاه=روزنامه دنیای اقتصاد|بازبینی=2019-08-26|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=دماغه امید نیک کیپ تاون: همه آنچه قبل از رفتن باید بدانید {{!}} لست سکند|نشانی=https://lastsecond.ir/attractions/7880-cape-of-good-hope|وبگاه=lastsecond.ir|بازبینی=2019-08-26|کد زبان=fa}}</ref>

 

 

برخلاف تصور عمومی، دماغه امید نیک جنوبی‌ترین بخش [[آفریقا|قاره آفریقا]] نیست، بلکه به عبارت بهتر ، جنوب غربی‌ترین قسمت آن است. جنوبی‌ترین بخش آفریقا در واقع [[دماغه آگولاس]] در حدود ۱۵۰ کیلومتری جنوب شرقی امید نیک است. نخستین دریانورد اروپایی که موفق شد از این آبراه گذر کند، کاوشگر پرتغالی بارتولومئو دیاس در سال ۱۴۸۸ میلادی بود. او هنگام بازگشت به [[لیسبون]] مکانی را که کشف کرده بود «دماغه طوفان‌ها» نامید، اما [[هنری دریانورد]] که پشتیبان مالی دیاس بود، نام آن را به «دماغه امید نیک» که اشاره‌ای به راهی برای رسیدن به سرزمین هند بود، تغییر داد.

 

 

[[پرونده:CapeHopeDetail.png|بندانگشتی|250px|جزئیات طبیعی جنوب آفریقا]]