دادخواست علیه قانون محدودیت سنی رابطه جنسی در فرانسه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده

درخط

نسخهٔ ‏۱۵ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۶

در سال 1977 ، نامه ای خطاب به پارلمان فرانسه خواستار لغو چندین ماده از قانون سن رضایت نامه و جرم زدایی از کلیه روابط توافقی بین بزرگسالان و کودکان زیر پانزده سال (سن رضایت در فرانسه) شد. تعدادی از روشنفکران فرانسوی - از جمله نام های برجسته ای مانند لوئیس آراگون ، میشل فوکو ، ژان پل سارتر ، ژاک دریدا ، لویی آلتوسر ، رولان بارت ، سیمون دو بووار ، ژیل دلوز ، فلیکس گواتاری ، میشل لیریس ، آلن رب-گریله ، فیلیپ سولرز ، ژاک رانسییر ، ژان فرانسوا لیوتار ، فرانسیس پونگ ، برنارد بسرت و پزشکان و روانشناسان برجسته ای - دادخواست را امضا کردند . ^[۱] در سال 1979 ، دو نامه سرگشاده در روزنامه های فرانسه منتشر شد که از افرادی که به اتهام تجاوز قانونی ، در چارچوب لغو قوانین رضایت سن دستگیر شده اند ، دفاع می کرد.

پیش زمینه

فوکو ، سارتر و روزنامه هایی مانند لیبراسیون و لوموند هر یک از ایده روابط جنسی کودک و بزرگسال دفاع کردند. ^[۲]

دادخواست

میشل فوكو اظهار داشت كه این دادخواست به امضای خود وی ، توسط رمان نویس / فعال همجنسگرایان گای هوكنگهام ، بازیگر / نمایشنامه نویس / حقوقدان ژان دان ، متخصص اطفال و روانكاوان كودك ، فرانسوا دولو و همچنین افراد وابسته به طیف وسیعی از مواضع سیاسی رسیده است. ^[۳]

در 4 آوریل 1978 ، مکالمه ای با جزئیات دلایل مواضع طرفدار لغو آنها توسط رادیو فرهنگ فرانسه در برنامه " گفتگوها " پخش شد. شرکت کنندگان ، میشل فوکو ، ژان دانت و گای هوکوهنهم ، همه به همراه سایر روشنفکران دادخواست 1977 را امضا کرده بودند. ^[۳] این مکالمه با عنوان " اخلاق جنسی و قانون " منتشر شده و بعداً به عنوان " خطر جنسیت کودک " تجدید چاپ شده است. ^[۴]

انتشار نامه های سرگشاده

در سال 1977 نامه سرگشاده ای که 69 نفر از جمله میشل فوکو ، رولان بارتز ، ژاک دریدا ، فرانسوا دولتو ، فیلیپ سولرز ، آلن رب-گریله و لوئیس آراگون به امضا رساندند ^[۵] در آستانه محاکمه سه فرانسوی در لوموند منتشر شد ( برنارد دژاگر ، ژان کلود گالین و ژان بورکارد) همگی به رابطه جنسی با دختران و پسران 13 و 14 ساله متهم شدند. دو نفر از آنها از سال 1973 در بازداشت موقت بودند و در نامه این واقعیت به عنوان رسوایی ذکر شده بود. ^[۶] در این نامه ادعا شده است که تناسبی بین جرم بودن اعمال آنها و ماهیت عمل ملامت شده وجود ندارد، همچنین تناقض وجود دارد زیرا نوجوانان در فرانسه از 13 سالگی مسئولیت کامل اعمال خود را دارند. در متن همچنین بعنوان استدلال در مورد حق "کودکان 12 و 13 ساله" " برای برقراری ارتباط با هر کسی که آنها انتخاب می کنند آمده است که اگر دختران 13 ساله در فرانسه حق دریافت قرص ضد بارداری را داشته باشند، پس آنها باید بتوانند رضایت دهند. "

نامه مشابهی در مقاله Libération در سال 1979 منتشر شد ، در آن از جرارد آر ، یک متهم جنسی کودک متهم که به مدت هجده ماه در انتظار محاکمه بود ، با امضای 63 نفر حمایت شد ، بیان داشت که جرارد آر با دختران جوان 6 تا 12 سال زندگی می کند و آنها از شرایط راضی بودند این نامه بعداً در مقاله L'Express در شماره 7 مارس 2001 منتشر شد. ^[۷]

همچنین ببینید

اصلاح سن رضایت (انگلستان)
تبادل اطلاعات پدوفیل

منابع

↑ "Lettre ouverte à la Commission de révision du code pénal pour la révision de certains textes régissant les rapports entre adultes et mineurs". Archived from the original on 2020-01-25. Retrieved 2020-01-06.
↑ Onishi, Norimitsu (7 January 2020). "A Victim's Account Fuels a Reckoning Over Abuse of Children in France". New York Times. Archived from the original on 9 January 2020. Retrieved 10 January 2020. But the publication, last Thursday, of an account by one of his victims, Vanessa Springora, has suddenly fueled an intense debate in France over its historically lax attitude toward sex with minors. It has also shone a particularly harsh light on a period during which some of France’s leading literary figures and newspapers — names as big as Foucault, Sartre, Libération and Le Monde — aggressively promoted the practice as a form of human liberation, or at least defended it.
↑ ^۳٫۰ ^۳٫۱ Sexual Morality and the Law, Chapter 16 of Politics, Philosophy, Culture –Interviews and Other Writings 1977-1984. Edited by Lawrence D. Krizman. New York/London: 1990, Routledge, شابک ‎۰−۴۱۵−۹۰۱۴۹−۹, p.275
↑ "The Danger of Child Sexuality – an interview with Michel Foucault" (PDF). Archived from the original (PDF) on 18 February 2017. Retrieved 31 October 2015.
↑ Henley, Jon (2001-02-23). "Calls for legal child sex rebound on luminaries of May 68". The Guardian. Paris: Guardian Media Group. Archived from the original on 2019-11-05. Retrieved 2019-10-20. French law recognises in 12- and 13-year-olds a capacity for discernment that it can judge and punish," said a second petition signed by Sartre and De Beauvoir, along with fellow intellectuals Michel Foucault, Roland Barthes, Jacques Derrida; a leading child psychologist, Françoise Dolto; and writers Philippe Sollers, Alain Robbe-Grillet and Louis Aragon. "But it rejects such a capacity when the child's emotional and sexual life is concerned. It should acknowledge the right of children and adolescents to have relations with whomever they choose.
↑ "Le Monde of January 26, 1977". Archived from the original on August 30, 2012. Retrieved 2011-01-30.
↑ "Quelques pétitions ou lettres ouvertes pas sans équivoque". L'Express (به فرانسوی). March 1979. Archived from the original on 4 April 2005. Retrieved 22 August 2015.

[1] "Lettre ouverte à la Commission de révision du code pénal pour la révision de certains textes régissant les rapports entre adultes et mineurs". Archived from the original on 2020-01-25. Retrieved 2020-01-06.

[Onishi-2] Onishi, Norimitsu (7 January 2020). "A Victim's Account Fuels a Reckoning Over Abuse of Children in France". New York Times. Archived from the original on 9 January 2020. Retrieved 10 January 2020. But the publication, last Thursday, of an account by one of his victims, Vanessa Springora, has suddenly fueled an intense debate in France over its historically lax attitude toward sex with minors. It has also shone a particularly harsh light on a period during which some of France’s leading literary figures and newspapers — names as big as Foucault, Sartre, Libération and Le Monde — aggressively promoted the practice as a form of human liberation, or at least defended it.

[Krizman-3] ۳٫۰ ^۳٫۱ Sexual Morality and the Law, Chapter 16 of Politics, Philosophy, Culture –Interviews and Other Writings 1977-1984. Edited by Lawrence D. Krizman. New York/London: 1990, Routledge, شابک ‎۰−۴۱۵−۹۰۱۴۹−۹, p.275

[4] "The Danger of Child Sexuality – an interview with Michel Foucault" (PDF). Archived from the original (PDF) on 18 February 2017. Retrieved 31 October 2015.

[Henley-5] Henley, Jon (2001-02-23). "Calls for legal child sex rebound on luminaries of May 68". The Guardian. Paris: Guardian Media Group. Archived from the original on 2019-11-05. Retrieved 2019-10-20. French law recognises in 12- and 13-year-olds a capacity for discernment that it can judge and punish," said a second petition signed by Sartre and De Beauvoir, along with fellow intellectuals Michel Foucault, Roland Barthes, Jacques Derrida; a leading child psychologist, Françoise Dolto; and writers Philippe Sollers, Alain Robbe-Grillet and Louis Aragon. "But it rejects such a capacity when the child's emotional and sexual life is concerned. It should acknowledge the right of children and adolescents to have relations with whomever they choose.

[Monde-6] "Le Monde of January 26, 1977". Archived from the original on August 30, 2012. Retrieved 2011-01-30.

[7] "Quelques pétitions ou lettres ouvertes pas sans équivoque". L'Express (به فرانسوی). March 1979. Archived from the original on 4 April 2005. Retrieved 22 August 2015.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]