فرایند پچینی (به انگلیسی Pechini) یک فرایند [[سل-ژل]] با استفاده از مخلوط مایع است که به نام مخترع آمریکایی آن، [[Maggio Pechini]] نام گذاری شده استشده‌است. یک محلول آبی از اکسیدها یا نمک هاینمک‌های مناسب با یک اسید آلفا-هیدروکسی کربوکسیلیک مانند [[اسید سیتریک]] مخلوط می شودمی‌شود. کلوخه یا تشکیل ترکیبات پیچیده حلقه ای شکل در اطراف کاتیونهای فلزی در محلول صورت می گیردمی‌گیرد. سپس یک الکل پلی هیدروکسی اضافه می شودمی‌شود و مایع تا 150-250۱۵۰–۲۵۰ درجه سانتی گراد (300-480۳۰۰–۴۸۰ درجه فارنهایت) گرم می شودمی‌شود تا کلوخه هاکلوخه‌ها بتوانند پلیمری شوند یا شبکه هایشبکه‌های بزرگ و با پیوند زیاد تشکیل دهند.<ref>{{cite journal|author=Xinyu Lu|last2=Tom S. Pine|last3=Daniel R. Mumm|last4=Jacob Brouwer |year=2007|title=Modified Pechini synthesis and characterization of Y-doped strontium titanate perovskite|journal=Solid State Ionics Forum|volume=178|issue=20|pages=1195-1199|doi=10.1016/j.ssi.2007.05.018}}</ref>از آنجا که با گرم شدن آب اضافی از بین می رود ،می‌رود، یک رزین جامد پلیمری حاصل می شودمی‌شود. سرانجام ،سرانجام، در دمای بالاتر از 500–900۵۰۰–۹۰۰ درجه سانتیگراد (930–1650۹۳۰–۱۶۵۰ درجه فارنهایت)، رزین تجزیه یا سوخته می شودمی‌شود و در نهایت یک اکسید مخلوط بدست می آیدمی‌آید. اندازه ذرات بسیار کوچک استاست، ، به طوربه‌طور معمول 20۲۰ تا 50۵۰ نانومتر (اگرچه تجمع این ذرات در خوشه هایخوشه‌های بزرگتر وجود دارد)، و مخلوط سازی خوبی در مقیاس اتمی صورت می گیردمی‌گیرد.<ref>{{cite journal|author=Thomas O. Mason|year=2016|title=Encyclopedia Britannica|journal=Advanced ceramics|url=https://www.britannica.com/technology/advanced-ceramics}}</ref>
== روش پچینی ==
در سال 1967۱۹۶۷ به عنوان تکنیک رسوب فیلم هایفیلم‌های دی الکتریک تیتانات و نیوبات عناصر سرب و [[قلیایی خاکی]] در تولید [[خازن]] ها‌ها پیشنهاد شد. بعداً ،بعداً، این فرایند برای سنتز آزمایشگاهی مواد چند جزئی پراکنده ریز در مواد اکسیدی استفاده شد.<ref>{{یادکرد وبگاه |نام خانوادگی= |نام= |عنوان= Pechini method|نشانی= https://eng.thesaurus.rusnano.com/wiki/article2075#:~:text=The%20Pechini%20method%20was%20proposed,multicomponent%20finely%20dispersed%20oxide%20materials.|بازبینی= |اثر= |تاریخ= |ناشر= |نشانی بایگانی= |تاریخ بایگانی= |کد زبان=en}}</ref><ref>{{cite journal|author=A.M.Huízar-Félix|last2=T.Hernández|last3=S.de la Parra |last4=J.Ibarra|last5=B.Kharisov|year=2012|title=Sol–gel based Pechini method synthesis and characterization of Sm1 − xCaxFeO3 perovskite 0.1 ≤ x ≤ 0.5|journal=Powder Technology|volume=229|issn=0032-5910|pages=290-293|doi=10.1016/j.powtec.2012.06.057}}</ref>▼
این روش برای سنتز بیش از 100۱۰۰ اکسید فلز مخلوط از جمله [[منگانیت لانتان|منگانیت لانتانیم]] برای سلولهای سوختی اکسید جامد و BaTiO<sub>3</sub> استفاده شده استشده‌است (لسینگ 1989).<ref>{{cite journal|author=Leonardo Pacheco Wendler|last2=Kethlinn Ramos|last3=Adriana Scoton Antonio Chinelatto|last4=Adilson Luiz Chinelatto|year=2014|title=Peroviskites Synthesis to SOFC Anodes|journal=Materials Science Forum|volume=805|pages=498-503}}</ref> بر خلاف فرایند [[سل-ژل]] که در آن آلک اکسید فلز در واکنش هایواکنش‌های تشکیل ژل شرکت می کند ،می‌کند، این فرایند بر اساس واکنش ژل سازی بین الکل و اسید مورد استفاده به عنوان حلال است. یک [[رزین]] پلیمری با توزیع خوبی از کاتیون هاکاتیون‌ها بدست می آیدمی‌آید که هنگام [[تکلیس]] اکسید را تولید می کندمی‌کند. استفاده از [[پلی اکریلیک اسید]] با عملکرد بالاتر منجر به رزینهای با پیوند زیاد می شودمی‌شود که حاوی توزیع یکنواخت تری از کاتیونهای واکنش دهنده است. ساختار ژل بسته به نسبت اسید به الکل متفاوت است. برای بدست آوردن مواد ریزدانه با مقدار کربن کم، مقدار کم [[ماده آلی]] ترجیح داده می شودمی‌شود تا زمان و دما را کاهش دهد.<ref dir=ltr>{{پک|P.N.Kumta|2001|ک=Encyclopedia of Materials: Science and Technology (Second Edition)|ص=6588|زبان=en}}</ref><ref>{{cite journal|author=Aluska do Nascimento Simões Braga|last2=Rosiane Maria da Costa Farias|last3=Danubia Lisbôa Costa|last4=Gelmires Araújo Neves|last5=Hélio de Lucena Lira|last6=Romualdo Rodrigues Menezes|year=2012|title=Synthesis of Mullite by the Pechini Method|journal=Materials Science Forum|volume=820|pages=107-112}}</ref>▼
▲در سال 1967 به عنوان تکنیک رسوب فیلم های دی الکتریک تیتانات و نیوبات عناصر سرب و [[قلیایی خاکی]] در تولید [[خازن]] ها پیشنهاد شد. بعداً ، این فرایند برای سنتز آزمایشگاهی مواد چند جزئی پراکنده ریز در مواد اکسیدی استفاده شد.<ref>{{یادکرد وبگاه |نام خانوادگی= |نام= |عنوان= Pechini method|نشانی= https://eng.thesaurus.rusnano.com/wiki/article2075#:~:text=The%20Pechini%20method%20was%20proposed,multicomponent%20finely%20dispersed%20oxide%20materials.|بازبینی= |اثر= |تاریخ= |ناشر= |نشانی بایگانی= |تاریخ بایگانی= |کد زبان=en}}</ref><ref>{{cite journal|author=A.M.Huízar-Félix|last2=T.Hernández|last3=S.de la Parra |last4=J.Ibarra|last5=B.Kharisov|year=2012|title=Sol–gel based Pechini method synthesis and characterization of Sm1 − xCaxFeO3 perovskite 0.1 ≤ x ≤ 0.5|journal=Powder Technology|volume=229|issn=0032-5910|pages=290-293|doi=10.1016/j.powtec.2012.06.057}}</ref>
▲این روش برای سنتز بیش از 100 اکسید فلز مخلوط از جمله [[منگانیت لانتان|منگانیت لانتانیم]] برای سلولهای سوختی اکسید جامد و BaTiO<sub>3</sub> استفاده شده است (لسینگ 1989).<ref>{{cite journal|author=Leonardo Pacheco Wendler|last2=Kethlinn Ramos|last3=Adriana Scoton Antonio Chinelatto|last4=Adilson Luiz Chinelatto|year=2014|title=Peroviskites Synthesis to SOFC Anodes|journal=Materials Science Forum|volume=805|pages=498-503}}</ref> بر خلاف فرایند [[سل-ژل]] که در آن آلک اکسید فلز در واکنش های تشکیل ژل شرکت می کند ، این فرایند بر اساس واکنش ژل سازی بین الکل و اسید مورد استفاده به عنوان حلال است. یک [[رزین]] پلیمری با توزیع خوبی از کاتیون ها بدست می آید که هنگام [[تکلیس]] اکسید را تولید می کند. استفاده از [[پلی اکریلیک اسید]] با عملکرد بالاتر منجر به رزینهای با پیوند زیاد می شود که حاوی توزیع یکنواخت تری از کاتیونهای واکنش دهنده است. ساختار ژل بسته به نسبت اسید به الکل متفاوت است. برای بدست آوردن مواد ریزدانه با مقدار کربن کم، مقدار کم [[ماده آلی]] ترجیح داده می شود تا زمان و دما را کاهش دهد.<ref dir=ltr>{{پک|P.N.Kumta|2001|ک=Encyclopedia of Materials: Science and Technology (Second Edition)|ص=6588|زبان=en}}</ref><ref>{{cite journal|author=Aluska do Nascimento Simões Braga|last2=Rosiane Maria da Costa Farias|last3=Danubia Lisbôa Costa|last4=Gelmires Araújo Neves|last5=Hélio de Lucena Lira|last6=Romualdo Rodrigues Menezes|year=2012|title=Synthesis of Mullite by the Pechini Method|journal=Materials Science Forum|volume=820|pages=107-112}}</ref>
