خط میخی سومری: تفاوت میان نسخه‌ها

نظر به [[زبان‌شناسی]] (فیلولوژی) زبان سومری‌ها آنچنانکه از آثار کتبی خود آنان به ما رسیده با هیچ‌یک از زبان‌های کهن پیوستگی ندارد نه با [[زبان سامی]] اکد که همسایه [[سومر]] بود نه از زبان غیر سامی [[زبان ایلامی|ایلام]]، چنان‌که خود زبان ایلام، سرزمینی که امروزه [[خوزستان]] می‌گوییم نه [[سامی]] است نه [[آریایی]]. همچنین پیوستن نژاد سومری‌ها به نژاد مردمان آسیای صغیر و [[ارمنستان]] و [[قفقاز]] به هیچ روی پذیرفتنی نیست. با وجود [[ودا]] نامه دینی [[برهمنان]] و [[اوستا]] نامه دینی [[ایرانیان]] که هر دو از کهنترین آثار کتبی هستند، نمی‌توان سومری‌ها را شعبه‌ای از آریایی‌ها حتی هند و اروپایی دانست زیرا زبان آن‌ها هیچ پیوندی با [[سانسکریت]] و زبان [[اوستایی]] و [[فرسپارسی باستان|پارسی هخامنشی]] ندارد.

چون سومری‌ها از حیث نژاد با هیچ‌یک از اقوامی که در تاریخ شناخته شده‌اند پیوندی ندارند و زبانشان با هیچ‌کدام از زبان‌های کهن پیوستگی ندارد می‌توان گفت آنان در سرزمین [[شنعار]] منفرد بودند و تمدن خاصی داشتند و خط خاصی برای نوشتن زبان خود بکار می‌بردند همان خطی که بعدها به دستیاری [[اکدیهایاکدی]]‌های سامی نژاد تغییراتی یافته و اساس خطوط میخی اقوام دیگر گردید. آنچه مسلم است این است که سرزمین شنعار در سه هزار سال پیش از میلاد مسیح در دست سومری‌ها بوده. آغاز هزاره سوم پیش از میلاد تاریخ برخاستن اکدیهاستاکدی‌هاست. سرزمینی که آن‌ها بدست آوردند از پیرامون کویر [[سوریه]] تا نزدیکی [[بغداد]] کنونی کشیده می‌شد.

[[سارگون یکم]] نخستین فرمانروای نامی [[اکد]] است که در سال ۲۷۷۵ قپ. م، [[لوگللوگال زگیسی]] پادشاه سومر را شکست داد. اکدی‌های سامی نژاد همیشه از اقوام دیگر هم نژادشان از سوی [[سوریه]] و [[فلسطین]] و [[عربستان]] تقویت شده و نیرومندتر می‌شدند و بر نفوذ خود در خاک‌های همسایه می‌افزودند اما سومری‌ها که خویشاوندی و پیوندی با هیچ‌یک از همسایگان خود نداشتند رفته رفته از میان رخت بر بستند. البته بسیاری از دانش‌ها از جمله [[ستاره‌شناسی]] از سومر برخاست همچنین تقسیم ساعت به شصت دقیقه و تقسیم دقیقه به شصت ثانیه از یادگارهای آنهاست.{{مدرک}} اثراتی که از دین آن‌ها به [[بابل (دولت‌شهر)|بابل]] و [[آشور]] و از دین این دو قوم به [[بنی اسرائیل]] رسیده و در [[تورات]] بازتاب یافته شایان توجه است.در برخی تحقیقات نیز سومریان را مهاجرینی از سرزمین گیلان شمرده‌اند و تبار آن‌ها را از کاسی‌های گیلان و مازندران می‌دانند.