پروتئین‌های غشای سراسری: تفاوت میان نسخه‌ها

شمار بسیاری از '''پروتئین غشای درونی''' مجراهای ساختاری ایجاد می‌کنند که از راه آنها مولکول‌های آب و مواد محلول درآب به ویژه [[یون]]‌ها می‌توانند بین مایع بیرون‌سلولی و درون‌سلولی انتشار یابند. این مجراهای پروتئینی دارای ویژگی‌های انتخابی نیز هستند که [[واپخش]] گزینشی برخی مواد به میزان بیشتر از مواد دیگر را امکان‌پذیر می‌سازند. شمار دیگر از '''پروتئین پوسته‌ایغشائی درونی''' به عنوان پروتئین‌های حامل برای جابجایی موادی عمل می‌کنند که در غیر این صورت نمی‌توانستند از لایهٔ دوطبقه چربی نفوذ کنند. گاهی نیز این پروتئین‌های حامل مواد را در جهتی خلاف جهت پخش طبیعی آنها جابجا می‌کنند که «[[انتقال فعال]]» نامیده می‌شوند. شمار دیگری از '''پروتئین پوسته‌ایغشائی درونی''' نقش [[آنزیم]]ی دارند.{{سخ}}

پروتئین‌های پیرامونی بیشتر روی سطح درونی پوسته وجود دارند و غالباً به یکی از '''پروتئین پوسته‌ایغشائی درونی''' چسبیده‌اند. این پروتئین‌های پیرامونی تقریباً به‌طور کامل نقش آنزیمی یا نقش دیگر سازمان دهنده‌های درون‌یاخته‌ای را دارا می‌باشند.

* [[پروتئین‌های غشائی|پروتئین پوسته‌ایغشائی]]

* [[پروتئین تراپوسته‌ایتراغشائی]]

* [[پروتئین پوسته‌ای پیرامونی|پروتئین پوستهٔ پیرامونی]]