کاربر ناشناس
←تاریخچهٔ دندانپزشکی در ایران: اصلاح
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲۰:
عدهٔ معدودی از سلمانی‌ها، شاگرد زرگرها و عطارها را می‌توان اولین افرادی دانست که با استفاده از روش‌های گوناگون، مبادرت به [[کشیدن دندان]]، گذاشتن [[روکش]]، ساختن [[دندان مصنوعی]] یا برای تسکین دردها و ورم‌های دهانی آن هم با وسایل بسیار اولیه مبادرت به انجام امور دندانپزشکی می‌کردند.<ref>{{یادکرد وب|نشانی = http://www.doctop.ir/txt/رایج-ترین-سوالات-دندانپزشکی//|عنوان = سؤالات رایج دندانپزشکی|ناشر= شبکهٔ حرفه‌ایِ پزشکان|تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۱۲ شهریور ۱۳۹۵}}</ref>
بعدها مسئلهٔ آموزش دندانپزشکی مطرح شد که پیشگامان این حرکت را می‌توان دکتر [[میلچارسکی]] ، دکتر [[سیاح]] و برخی دیگر از دندان‌پزشکان آن زمان دانست. دندانپزشکی، که شاخه‌ای از طب است، تنها کلاس طب تا سال ۱۲۹۷ خورشیدی در [[دارالفنون|مدرسهٔ دارالفنون]] بود. در آبان‌ماه آن سال، کلاس طب به [[مدرسه طب|مدرسهٔ طب]] تغییر کرد و درنتیجه این مدرسه دارای اتاق و رئیس جداگانه‌ای گشت که محل آن در حیاط بزرگ دارالفنون قرار داشت.
با گذشت زمان و با جدا شدن مدرسهٔ طب از دارالفنون، چند اتاق در حیاط [[وزارت معارف]] به آن اختصاص داده شد. در سال ۱۳۰۰ خورشیدی، که دکتر سیاح تحصیلات خود را در [[اروپا]] به پایان رساند، به ایران مراجعت کرد و با افرادی نظیر دکتر میلچارسکی، دکتر اشتومپ و دکتر استپانیان آشنا شد. اکثر آن‌ها پزشکان ویژهٔ دربار بودند. در آن زمان به پیشنهاد دکتر میلچارسکی و دکتر سیاح و تصویب مسوؤلین وقت دستور راه‌اندازی مدرسهٔ [[دندان‌سازی]] داده شد. این مدرسه در سال تحصیلی ۱۳۰۹–۱۳۱۰ خورشیدی وابسته به [[مدرسه عالی طب|مدرسهٔ عالی طب]] و مدیریت آن به عهدهٔ دکتر میلچارسکی و بعد به دکتر سیاح واگذار شد. در آن زمان، مدرسهٔ دندان‌سازی دو اتاق و یک زیرزمین داشت که امور درمانی، لابراتواری و اداری در آن انجام می‌گرفت.
| |||