ژرژ باتای: تفاوت میان نسخه‌ها

ژرژ باتای گرایش مارکسیست ضداستالینیسمضد[[استالینیسم]] داشت(دست‌کم در سال‌های ۱۹۳۱–۳۴) و مدتی همکاری فکری با [[فراواقع‌گرایی|سوررئالیست]]<nowiki/>‌ها داشت، بعدتر از آن‌ها گسست و راهش را جدا کرد. طیف علایق و توجهات‌اش فلسفه، اقتصاد، نظریهٔ ادبی، رمان‌نویسی، زیبایی‌شناسی و سیاست را در بر می‌گیرد. موضوع محوری کار او انهدام سوژه، مرگ خود، نابودی اگو، یا براندازی هرگونه تصوری در باب تمامیت، کلیت، یا انسجام در «من» است. متون او قطعه‌وار، هزارتوگون، شدت‌مند، هذیانی، رازآلود، غیرتعقل‌گرا، و در عین حال دشوار هستند. بسیاری فلسفه او را پاسخی در برابر [[فاشیسم]] زمانه‌اش تلقی می‌کنند: تلاش برای نابودی هرگونه سلسله مراتب بالا به پایین، قطع هرگونه سر، پیشوا، رهبر، رئیس، قانون، یا ایده مسلط هنجارگذار همچون خدا، و ساخت فضایی مشترک میان بیسرها، یا «دوست» ها. انتشار مکاتبات جالب توجه میان کالج سوشیولوژی در فرانسه، که زیر نظر باتای، [[لشک کولاکوفسکی|کولاکوفسکی]]، لیریس، مسون، و دوستانشان فعالیت می‌کرد، و [[مکتب فرانکفورت|فرانکفورت اسکول]] در آلمان، که زیر نظر [[تئودور آدورنو|آدورنو]]، [[ماکس هورکهایمر|هورکهایمر]]، و [[والتر بنیامین|بنیامین]] فعالیت داشت، نشانگر نقاط نزدیکی و دوری دو اندیشه انتقادی معاصر در رویارویی با یورش فاشیسم به پهنه میدان اجتماعی نیروهاست.