[[پرونده:Sun projection with spotting-scope.jpg|بندانگشتی|250px|نگارهای از لکههای خورشیدی در تاریخ ۲۰۰۴-۰۶-۲۲|جایگزین=مینیاتور از لکوت خورشیدی]]
[[پرونده:Sun in Samuel Dunn Wall Map of the World.jpg|بندانگشتی|Sun in Samuel Dunn Wall Map of the World|بندانگشتی|چپ|250px|[[لکههای خورشیدی|لکههای سطح خورشید]] در [[نقشه ساموئل دان|نقشهٔ ساموئل دان]]]]
'''لکهلکهٔ خورشیدی''' ناحیهای بر روی سطح خورشید ([[فوتوسفرنورسپهر]]/فوتوسفر) است که به وسیلهبهوسیلهٔ فعالیتهای شدید مغناطیسی که مانع از انتقال گرما میشوند به وجود میآید. این لکهها به علت کاهش درجهدرجهٔ حرارت سطح خورشید پر آن ناحیهها به وجود میآیند. لکههای خورشیدی دارای ابعاد {{convert|16|km|mi|sigfig=1|sp=us|abbr=on}} تا {{convert|160000|km|mi|sigfig=1|sp=us|abbr=on}} هستند و بزرگترینبزرگترین آنهاآنها بدون [[تلسکوپ]] هم قابل مشاهده است.<ref>{{cite web|url=http://sohowww.nascom.nasa.gov/explore/lessons/sunspots6_8.html|title=How Are Magnetic Fields Related To Sunspots?|publisher=NASA|accessdate=22 February 2013}}{{cite web|url=http://science.howstuffworks.com/sun-info3.htm|title=Sun|publisher=HowStuffWorks|accessdate=22 February 2013}}</ref> اگرچه این ناحیهها هنوز درجهدرجهٔ حرارتی در حدود ۳۰۰۰–۴۵۰۰۳٬۰۰۰–۴٬۵۰۰ کلوین دارند، تفاوت دمای این ناحیهها با مواد پیرامون؛ حدود ۵۸۰۰۵٬۸۰۰ [[کلوین]]، به آنها اجازه میدهد تا به وضوح به عنوان لکههای سیاه دیده شوند، همچون بدنهای که از شدت گرما سیاه شده باشد (تقریباً نزدیک فوتوسفرنورسپهر) این تابعی از T (دما) به توان چهارم است. اگر یک لکه خورشیدی از نورسپهر/فوتوسفر جدا شود میتواند [[قوس الکتریکی]] درخشانی را به وجود بیاورد.
لکهلکهٔ خورشیدی، در حین ظاهر شدن از فعالیتهای شدید مغناطیسی، میزبان آثار دیگری مانند [[تاجهای خورشیدی]] و رخدادهای قطع ارتباط نیز هستند. بیشتر شرارههای خورشیدی و پسزنی تودهتودهٔ تاج سرچشمه در فعالیتهای مغناطیسی پیرامون منطقهمنطقهٔ گروههای لکه قابل رویترؤیت خورشید است. پدیدههای مشابهی که بهطور غیرمستقیم در ستارهها رصد شدهاند عموماً لکههای ستارهای نامیده میشوند و در دو نوع روشن و تاریک اندازهگیری شدهاند.