سمفونی کرال: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ویکی‌سازی
ترتیب بهتر
 
خط ۱:
[[پرونده:Hector berlioz.jpg|بندانگشتی|چپ|[[هکتور برلیوز]]، آهنگسازی که نخستین بار از اصطلاح «سمفونی کرال» استفاده کرد.]]
'''سمفونی کُرال''' ({{lang-en|Choral symphony}}) عنوانی است در آهنگسازی که قطعه موسیقی با ترکیبی از [[ارکستر]]، [[گروه کر]] و [[تکخوان]] ساخته می‌شود و در این ساختار، «سمفونی کُرال» کاملاً مطابق با طراحی و [[فرم (موسیقی)|فرم]] [[سمفونی]] است.<ref name="kenox144">Kennedy, ''Oxford Dictionary'', 144.</ref> این اصطلاح نخستین بار توسط [[هکتور برلیوز]] برای توصیف یک متن پنج‌بندی از مقدمهٔ سمفونی «رومئو و ژولیت»، اثرِ خودش، از آن استفاده شد.<ref name="avant1">"Avant-Propos de l'auteur", Reiter-Biedermann's vocal score (Winterthur, 1858), p. 1. As quoted in Holoman, 262.</ref> پیشینهٔ مستقیم این سبک از موسیقی، ابتدا در [[سمفونی شماره ۹ (بتهوون)|سمفونی شماره ۹]]، اثر [[لودویگ فان بتهوون]] روی داد که او در [[موومان]] چهارم، روی شعری از [[فریدریش شیلر]] به‌نام [[سرود شادی]]، قطعه‌ای آوازی در سمفونی گنجاند و این اولین نمونه بود که [[آواز]]، هم‌سطح با [[ساز]] و ارکستر قرار می‌گرفت.<ref>Bonds, ''New Grove (2001)'', 24:836.</ref>
 
== شرح ==
پیشینهٔ مستقیم این سبک از موسیقی، ابتدا در [[سمفونی شماره ۹ (بتهوون)|سمفونی شماره ۹]]، اثر [[لودویگ فان بتهوون]] روی داد که او در [[موومان]] چهارم، روی شعری از [[فریدریش شیلر]] به‌نام [[سرود شادی]]، قطعه‌ای آوازی در سمفونی گنجاند و این اولین نمونه بود که [[آواز]]، هم‌سطح با [[ساز]] و ارکستر قرار می‌گرفت.<ref>Bonds, ''New Grove (2001)'', 24:836.</ref>
 
اصطلاحِ «سمفونی کرال» هنگامی استفاده می‌شود که آهنگساز با آنکه از متنی با کلمات یا شعر استفاده می‌کند، اما هدف اصلی‌اش ساخت یک اثر سمفونیک است. در این سبک، آهنگساز با استفاده از متن، جابجایی و تکرار کلمات و تنظیم‌های گوناگون، سعی دارد اهداف سمفونیک و غیر روایی در موسیقی را دنبال کند. همچنین متن شعر، اغلب هدف اصلی قطعه را تعیین می‌کند و در این حالت است که ارکستر، نقش مهمی در انتقال ایده‌ها به گروه کر و تکخوان دارد.<ref name="Kennedy, Vaughan Williams, 444">Kennedy, ''Vaughan Williams'', 444.</ref> با این حال و با اینکه تأکید به سمفونیک بودنِ اثر می‌شود، اما باز هم سمفونی کرال، تحت تأثیر یک روایت خارج از موسیقی قرار می‌گیرد، حتی در قسمت‌هایی که آواز وجود ندارد.