فلزکاری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +املا+مرتب (۱۴.۹ core): + رده:مهندسی شیمی
Seoblack (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲:
[[پرونده:Dreher an einer Drehbank.jpg|بندانگشتی|ماشین‌کاری یک نوار فلزی بر روی یک [[دستگاه تراش]]]]
'''فلزکاری''' فرایند کار کردن با [[فلز]] برای ساخت یا [[خط مونتاژ|مونتاژ]] محصولات فلزی است. فلزکاری بخش بزرگ از [[دانش|علوم]] و [[تمدن]] امروزهٔ بشریت است. این علم مطالعه خاصیت‌های تمامی فلزات را دربر می‌گیرد. این صنعت به دو بخش تقسیم گردیده‌است. اول جدا و خالص ساختن از سایر [[عناصر]] و دوم شکل‌دادن پس از [[ذوب]]. هم‌اکنون بیش از (۷۰)درصد فلزات مورد نیاز از سنگ‌های فلزخیز استخراج شده و پس از پروسه جداسازی در صنایع گوناگون به‌طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. اکثر فلزات به شکل ترکیب شیمیایی یا مخلوط می‌باشند. مثلاً [[مس]] در ۲۵۰ نوع سنگ پیدا می‌شود، از این میان شماری از کانی‌ها از اهمیتی ویزه برخوردارند، زیرا فراوانترین کانی اصلی مس می‌باشند. همانند کالکوپیریت، کالکوسیت، کولین، بورنیت، مس طبیعی، مالاکیت، آزرویت.<ref>[http://gsi.ir/General/Lang_fa/Page_29/TypeId_/DataId_1830/Action_Pn4/SetColor_red کانسار مس در ایران] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20160305005143/http://gsi.ir/General/Lang_fa/Page_29/TypeId_/DataId_1830/Action_Pn4/SetColor_red |date=۵ مارس ۲۰۱۶}} سازمان زمین‌شناسی کشور</ref>
اغلب فلزات با حرارت دادن و گروهی با [[واکنش شیمیایی]] از هم جدا می‌شوند.
 
در صنعت فلزکاری، علاوه بر شکل‌دادن، استحکام‌بخشی به فلزات نیز خیلی مهم است. بدین لحاظ، برای افزایش مقاومت یک فلز، از فلزات مستحکم‌تر استفاده می‌کنند.
خط ۱۷:
براساس بررسی‌های باستان شناختی و کشف اشیاء متنوع فلزی دوران تاریخی را می‌توان دوران شکوفائی هنر فلزکاری در ایران دانست. زیرا تنوع فلزات استفاده از نقوش و طرح‌های زیبا، غنای تازه‌ای در این دوران به این هنر بخشیده‌است.
 
درمیان بارزترین و مهم‌ترین دستاوردهای هنر و فناوری ایرانیان باستان باید از اشیاء ساخته شده از طلا، نقره و [[برنز]] نام برد که از ظرف و سلاح گرفته تا جواهرات، زیورهای لباس و سایر زیورآلات شخصی را دربرمی گیرد.
 
آثار فلزی خلق شده در دوره‌های مختلف حاصل سنت‌های فرهنگی مشترک بوده که در ان عناصر ایرانی اغلب با عناصر نواحی همجوار تلفیق شده و سبک‌های جدیدی را به وجود آورده‌است.
 
;دوره هخامنشی
امپراطوری هخامنشیان توسط سلسله پادشاهان [[شاهنشاهی هخامنشی|هخامنشی]] ایران که سرزمین اصلی شان ایالت پارس واقع در جنوب غربی ایران دست بنیان‌گذاری گردید. در امپراتور ی گسترده هخامنشی طلا، نقره، برنز و آهن به منظور ساخت ظروف، اسلحهو زیورهای شخصی مورد استفاده قرار می‌گرفتند انواع متعددی از اشیاء و گونه‌های تزئینی متفاوت، از میراث‌های فلزکاری آسیای غربی یا ایران اولیه اقتباس شده‌است.
این نمونه عبارتند از :کاسه‌های نوشیدنی و (لبه دار کم عمق و پیاله) زیورهای لباس که با بریدن ورقه فلز ساخته می‌شوند، تزئینات حیوان نما. از دیگر تولیدات این دوره می‌توان ریتونرا نام برد؛ که بخشی از ان به شکل شیپور به منظور نوشیدن مایعات ساخته شده‌است، این شیپور به قسمت قدامی حیوان متصل شده و از ابداعات هنری [[دوره هخامنشی]] محسوب می‌گردد.
در اواسط قرن ۶ ق م هنگامی که امپراطوری شکل گرفت میراث‌های فلزکاری از [[جایگاه ویژه]] بر خوردار شدند آن چنان‌که در منابع تاریخی آورده شده برخی از نمونه کارهای فلزی توسط دربار هخامنشی یا به منظور دربار هخامنشی ساخته می‌شدند و اغلب به صورت پیشکش توسط کشورهای تابعهٔ [[شاهنشاهی هخامنشی]] به دربار هدیه می‌شدند.
خط ۴۲:
قبل از هر عملیات ، بسته به محصول نهایی مورد نظر ، فلز باید مشخص شده و اندازه گیری شود.
[[پرونده:DigitalCaliperEuro.jpg|بندانگشتی]]
[[کولیس]] ابزار دستی است که برای اندازه گیری دقیق فاصله بین دو نقطه طراحی شده است. اکثر کولیس ها دارای دو مجموعه لبه های تخت و موازی هستند که برای اندازه گیری قطر داخلی یا خارجی استفاده می شوند. این کولیس ها می توانند در یک هزارم اینچ (25.4 میکرومتر) دقیق باشند. انواع مختلف [[کولیس]] مکانیسم های مختلفی برای نمایش فاصله اندازه گیری شده دارند. در مواردی که اجسام بزرگتر باید با دقت کمتری اندازه گیری شوند ، اغلب از نوار اندازه گیری استفاده می شود.
{| class="wikitable"
|+نمودار سازگاری مواد در برابر فرایندها<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Materials and Processes in Manufacturing (9th ed.)|پیوند=https://www.mechanicalsite.com/mechanics-metal-cutting|نویسندگان سایر بخش‌ها=Degarmo, E. Paul; Black, J T.; Kohser, Ronald A.}}</ref>