شهرستان دماوند: تفاوت میان نسخه‌ها

}}</ref>.در سال ۱۳۴۰ طبق تصویب هیئت وزیران فرمانداری کل سمنان مشتمل بر [[شهرستان|سمنان]] و [[شهرستان شاهرود|شاهرود]] و [[بسطام]] و [[سنگسر]](مهدی شهر) و [[شهرستان سرخه|سرخه]] و [[شهمیرزاد]] و نقاط تابعه آنها با مرکزیت شهر [[سمنان]] تشکیل شد. در سال ۱۳۵۵ شمسی طبق تصمیم دولت وقت با الحاق [[شهرستان دماوند|دماوند]] و [[شهرستان فیروزکوه|فیروزکوه]] و [[شهرستان گرمسار|گرمسار]] و [[شهرستان ورامین|ورامین]]، فرمانداری کل سمنان به [[استان سمنان]] تبدیل شد. البته بر اساس آخرین تقسیمات کشوری سه شهرستان [[شهرستان دماوند|دماوند]] و [[شهرستان فیروزکوه|فیروزکوه]] و [[شهرستان ورامین|ورامین]] از [[استان سمنان|استان مازندران]] منتزع و به [[استان تهران]] الحاق گردید<ref>{{یادکرد وب

شهر جدید دماوند یکی از کهن‌ترین مناطق و اولین شهرهای اسطوره‌ای تاریخ ایران است به صورتی که بنای آن هم‌زمان با اصطخر فارس و بلخ به کیومرث نخستین پادشاه ایران می‌رسد.<ref>{{پک|محمد بن جریر طبری|۱۳۵۲|ک=تاریخ الرسل و الملوک|ج=۱|ص=۷۳}}</ref><ref>{{پک|قاضی احمد غفاری قزوینی|۱۳۴۳|ک=تاریخ جهان‌آرا|ص=۲۸}}</ref>

اکثر قریب به اتفاق مردم مسلمان و مذهب آن‌ها تشیع می‌باشد و مردم شهر دماوند و آبادی های شرقی و جنوبی شهرستان دماوند [[گویش دماوندی|گویش مازندرانی]]<ref>{{پک|مهدی علمداری |۱۳۸۴|ک=گویش دماوندی|ص=۴۱}}</ref><ref>[http://damavandnameh.ir/showT.aspx?Lang=F&ID=735F5D40515E49735A5B دماوند نامه]، گویش دماوندی.</ref>صحبت می کنند<ref>{{پک|حبیب برجیان |۱۳۹۲|ک=گویشهای پارسی-تبری در منطقه انتقال زبان با مرز مازندران|ص=۱۹۵}}</ref> و در محلات شمالی شهر دماوند تا سه کیلومتری مرکز شهر همچون دشتبان، دشتک، دشتمزار، چشمه‌علا، مشا، احمدآباد و اوره به [[زبان مازندرانی]]<ref>{{پک|مهدی علمداری |۱۳۸۴|ک=گویش دماوندی|ص=۱۵}}</ref> صحبت می‌شود. همچنین روستاهايي كه در مسير گردنه های گدوک سوادکوه و امامزاده هاشم آمل و اطراف آنها واقع شده اند همگی به زبان مازندرانی صحبت می کنند. از مسير گدوک : كهنک در منتهی اليه شرقی دماوند، آرو ، روستاهای دشت كوه شامل: يهر، لی پشت، دهنار، مومج و هوير و سيدآباد درپنجاه كيلومتری گدوك و روستاهای جنوبی آن: كلاك، مشهد ويدره و از مسير امامزاده هاشم : دهستان آبعلی شامل: مبارک آباد، آبعلی، قائم محله، سادات محله، كريتون، جورد، وسكاره و ايراء همگی به [[زبان مازندرانی]] صحبت می کنند.<ref>[http://damavandnameh.ir/showT.aspx?Lang=F&ID=735F5D40515E4970595E دماوند نامه]، زبان و فرهنگ مازندرانی در كوهپايه های دماوند.</ref> سایر زبان ها مانند [[زبان ترکی آذربایجانی|ترکی]] و [[زبان‌های کردی|کردی]] نیز در قسمت هایی از شهرستان دماوند رواج دارد.<ref>[http://damavandnameh.ir/showT.aspx?Lang=F&ID=735F5D40515E49735F5F دماوند نامه]، مذهب و زبان.</ref><ref>ولیران رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی، جلد ١، ص ٢٣٤</ref><ref>شلمبه رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی، جلد ١، ص ١٣٠</ref><ref>احمدآباد (قدیم_خاک_تپه) رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی، جلد ١, ص ٥</ref><ref>روح‌افزا رزم آرا، فرهنگ جغرافیایی ایران، استان مرکزی، جلد ١، ص ١٠٠.</ref>