ناهید دایی جواد: تفاوت میان نسخه‌ها

▲* تمام خواننده‌هاي زن در آن زمان اسم مستعار داشتند. من اولين خواننده‌اي بودم که با اسم و فاميل خودم معرفي شدم و گوينده زمان معرفي من روي «دايي جواد» مکث کرد که اين چه فاميلي‌اي است که من براي او توضيح دادم که اين يک شهرت محلي است.

▲* مشکلاتي بود که مجبور شدم از راديو بيرون بيايم. مسائلي بود که نمي‌شد کار را ادامه بدهم. شايد نشود گفت؛ اما خيلي سخت بود ادامه‌دادن و من هميشه عزت و حرمت و آبروي پدر و مادرم جلوي چشم‌هايم بود. آنها خيلي تلاش کردند بروم راديو و من را با احترام و عزت فرستادند. من نبايد به خواسته‌هاي آنها پشت مي‌کردم. من سال ١٣٤٨ از راديو بيرون آمدم در حالي که در سال ١٣٥٥ ازدواج کردم. اصلا همسرم من را به خاطر آوازه‌خوان‌بودنم انتخاب کرد؛ چون من نه ظاهر آنچناني داشتم، نه قد و بالايي. فعاليت‌هاي هنري من بعد از ازدواج کمتر شد؛ اما ادامه داشت. من در سال ١٣٥٥ در بلوغ کامل با کيوان قدرخواه که شاعر مدرن و نوپرداز بود، ازدواج کردم. کيوان نوه‌ عمه پدر و مادر من بود و همسايه ما و زياد به منزل ما مي‌آمد. من به تشويق او کتاب‌هاي بسياري خواندم. مي‌آمد دو کتاب به من مي‌داد و مي‌گفت: «يک هفته فرصت داري اين کتاب‌ها را بخواني». من بزرگ‌ترين رمان‌ها را در دوره دبستان به خاطر تشويق‌هاي کيوان خواندم. در آن‌موقع هيچ علاقه‌اي بين ما نبود. بعدها کيوان به دانشکده حقوق تهران رفت و من هم در اصفهان در دانشکده ادبيات درس خواندم و در اين فاصله ما همديگر را نديديم. کيوان خيلي علاقه‌مند بود به هنرمندان ادب اين مملکت و خانه ما هميشه محفل اديبان بود و اين شايد شانس من بود که در منزلم با بزرگان ادب آشنا شدم و باعث اين، همسرم بود.

▲* مسائل اخلاقي هيچ ارتباطي به هنرمندبودن ندارد. نمي‌شود گردن هنر انداخت. هنرمند يک خلاق است. به قول همسرم: «هر انساني در خودش يک جهان است و هر هنرمندي يک الهه است. شايد به خاطر داشتن يک کار خوب يا مطرح‌شدن، يک‌سري اتفاقات بيفتد-؛ اما يک هنرمند کافي است تنها کار خوب ارائه دهد براي معرفي خود.

▲* متأسفانه همه خوانندگان مرد از هم تقليد مي‌کنند؛ شما هيچ تشخصي در صداها نمي‌بينيد. صداها شخصيت ندارند؛ همه مي‌خواهند مثل فلان خواننده شوند و اين اشتباه است. خود آن خواننده که هست.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://www.chekhabar.ir/News/89463/%DA%AF%D9%81%D8%AA-%D9%88-%DA%AF%D9%88-%D8%A8%D8%A7-%D9%86%D8%A7%D9%87%D9%8A%D8%AF-%D8%AF%D8%A7%D9%8A%D9%8A-%D8%AC%D9%88%D8%A7%D8%AF-%D8%A7%D9%88%D9%84%D9%8A%D9%86-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B2%D9%86-%D8%A7%D9%8A%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%8A-%DA%A9%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D9%86%D8%A7%D9%85-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B4-%D9%85%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D8%B4%D8%AF|عنوان=گفتگوی روزنامه شرق با ناهید دایی جواد}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=اولین خواننده زنی که در ایران با نام خودش مشهور شد|نشانی=https://www.khabaronline.ir/news/748531/اولین-خواننده-زنی-که-در-ایران-با-نام-خودش-مشهور-شد|وبگاه=خبرآنلاین|تاریخ=2018-01-23|بازبینی=2020-09-13|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=اولین خواننده زنی که در ایران با نام خودش مشهور شد|نشانی=https://www.ilna.news/بخش-%D8%B3%D8%A7%DB%8C%D8%B1-%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%86%D9%87-%D9%87%D8%A7-10/585432-%D8%A7%D9%88%D9%84%DB%8C%D9%86-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%B2%D9%86%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%A7-%D9%86%D8%A7%D9%85-%D8%AE%D9%88%D8%AF%D8%B4-%D9%85%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D8%B4%D8%AF|وبگاه=خبرگزاری ایلنا|بازبینی=2020-09-13|کد زبان=fa}}</ref>

▲*زمانی که دانشجو بودم و وارد رادیو شدم، همان موقع دانشجوی دانشکده ادبیات اصفهان هم بودم)در کوچه شازده ابراهیم (ما یک دانشکده ای به نام دانشکده ادبیات داشتیم که گروه ارکستری را در این دانشکده ترتیب داده بودند که من را برای همکاری با این ارکستر دعوت کردند که سرپرستی آن را آقای [[جهانبخش پازوکی]] به عهده داشت. جهانبخش پازوکی آن موقع دانشجو بود و خوانندگان دیگری نیز در دانشکده بودند، مثل آقای [[هوشمند عقیلی]] و بسیاری از دوستان هم سن و سال ما که در آن موقع آواز می‌خواندند. ما همکاری مان را در دانشکده شروع کردیم و آهنگ هایی را که دانشجوها می آوردند، اجرا میکردیم. کنسرت هایی را در دانشکده ترتیب میدادیم. حتی بلیت می‌فروختیم و با فروش بلیتهایی که در دانشکده فروش می‌رفت، ما توانستیم یک پیانو برای دانشکده بخریم. رئیس دانشکده خیلی ما را تشویق می کرد و در همان اولین کنسرتی که در سال ۴۱ گذاشتیم خیلی موفق بودیم. آهنگ هایی را هم که اجرا می کردیم آهنگ‌های دانشجوها بود. آقای سیروس ساغری هم که البته اسم اصلی شان حسین ساغرزاده است یکی از کنسرت‌های ما را در آن زمان دید و پیشنهاد داد که من آهنگی دارم و تمایل دارم شما آن را اجرا کنی. البته من هیچ تصوری از کار در رادیو نداشتم. از پدر پرسیدم ایشان هم هیچ مخالفتی نکردند که این آهنگ به صورت تمرینی ضبط شود ولی اجازه پخشش را نداشتیم..<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=fa|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://www.isfahanziba.ir/sites/default/files/newspaper/1396/10/28/pdf/10.pdf|عنوان=مصاحبه با روزنامه اصفهان زیبا}}</ref>