واکسیناسیون: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۴:
پایگاه اطلاعرسانی پزشکان ایران |ناشر = پایگاه جامع اطلاعرسانی پزشکان ایران |تاریخ = |تاریخ بازدید = ۲۰ دسامبر ۲۰۱۰ |archiveurl = https://web.archive.org/web/20110716225422/http://www.irteb.com/vaccin/koliatvaccin.htm |archivedate = ۱۶ ژوئیه ۲۰۱۱ |dead-url = yes }}</ref><ref>{{یادکرد ویکی|عنوان =Vaccination|پیوند = http://en.wikipedia.org/wiki/Vaccination |زبان =انگلیسی | بازیابی =۲۰ دسامبر ۲۰۱۰}}</ref>
{{-}}
تاریخچهی واکسن و واکسیناسیون
اولین واکسنها
ادوارد جنر در سال ۱۷۹۶ روشی را برای حفاظت در برابر بیماری آبله ابداع کرد. در این روش، مایع موجود در تاول فرد مبتلا به آبلهی گاوی استخراج و سپس به پوست فرد دیگری تلقیح (inoculation) میشد؛ این روش “تلقیح دست به دست (arm-to-arm)” نامیده میشد. با این وجود، در سالهای آخر دههی ۱۹۴۰ که علم به اندازهی کافی پیشرفت کرده بود، تولید واکسن در مقیاس گسترده ممکن شد و تلاش برای کنترل بیماری، به طور جدی آغاز شد.
نسل بعدی واکسنهایی که امروزه به طور معمول تجویز میشوند، در اوایل قرن ۲۰ ابداع شدند. این واکسنها عبارتند از واکسن سیاه سرفه (۱۹۱۴)، دیفتری (۱۹۲۶) و کزاز (۱۹۳۸). این سه واکسن را در سال ۱۹۴۸ با یکدیگر ترکیب و به شکل واکسن سه گانهی DTP عرضه کردند.
واکسنهای توصیه شده در اوخر دههی ۱۹۴۰
آبله
دیفتری *
کزاز *
سیاهسرفه *
* به شکل واکسن ترکیبی سه گانه DTP عرضه شدند.
واکسن فلج اطفال (پولیو): واکسنی که همه در انتظارش بودند
والدین از اپیدمیهای فلج اطفال که در تابستان هر سال رخ میداد، ترسیده بودند؛ آنها فرزندان خود را از استخرهای شنا دور نگه میداشتند، آنها را به روستا و پیش اقوام خود میفرستادند تا در آنجا بمانند و آگاهی از چگونگی سرایت این بیماری از یک فرد به فرد دیگر، را میطلبیدند. آنها منتظر یک واکسن بودند، آزمایشهای واکسن را به دقت دنبال میکردند و سکههای ده سنتی به کاخ سفید میفرستادند تا به این قضیه کمک کنند. هنگامی که واکسن فلج اطفال در سال ۱۹۵۵ کشف و تایید شد، مردم در سرتاسر کشور جشن گرفتند و کاشف آن، یعنی جوناس سالک (Jonas Salk)، تبدیل به یک قهرمان شد.
واکسنهای توصیه شده در اوخر دههی ۱۹۵۰
آبله
دیفتری *
کزاز *
سیاهسرفه *
فلج اطفال (IPV)
* به شکل واکسن ترکیبی سه گانه DTP
سرخک، اوریون و سرخچه: واکسنهای بعدی که در دههی ۱۹۶۰ کشف شدند
در سال ۱۹۶۳ واکسن سرخک تهیه شد و تا اواخر دههی ۱۹۶۰ واکسنهایی که در برابر اوریون (۱۹۶۷) و سرخچه (۱۹۶۹) مصونیت ایجاد میکردند، نیز در دسترس قرار گرفتند. این سه واکسن را در سال ۱۹۷۱ با یکدیگر ترکیب و به شکل واکسن سه گانهی MMR عرضه کردند.
واکسنهای توصیه شده در اوخر دههی ۱۹۶۰
آبله
دیفتری *
کزاز *
سیاهسرفه *
فلج اطفال (OPV)
سرخک
اوریون
سرخچه
* به شکل واکسن ترکیبی سه گانه DTP
== جستارهای وابسته ==
|