تاریخنگاری قرآن: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز تصحیح نگارشی |
←تفسیر سنتی مسلمانان: افزودنِ دیدگاه نصر |
||
خط ۴۹:
=== نگرشهای روششناختی ===
==== تفسیر سنتی مسلمانان ====
بر اساس رایجترین روایت در سنت اسلامی و اقوال مشهور، تصمیم به جمعآوری قرآن بلافاصله بعد از درگذشت محمد در سال ۱۱ هجری، در زمان ابوبکر، خلیفهٔ اول، گرفته شد. بر اساس این روایات، نسخهای رسمی و وفادار به گفتههای محمد وجود داشت، اما شکلگیری نهایی آن تا اواخر خلافت عثمان، تقریباً سی سال پس از محمد، به درازا کشید.<ref name=":1">Déroche Fr. , "Études occidentales sur le Coran", dans ''Dictionnaire du Coran'', Paris, 2007, p. 286 et suiv.</ref> بر اساس این تفسیر سنتیِ مومنینِ مسلمان، «قرآن کلام خدا، نازل شده بر محمد به واسطه جبرئیل است.» در این نگرش و بر اساس نسخ و اسباب نزول، قرآن در طول ۲۳ سال در مکه و مدینه نازل شدهاست. رویکردِ مفسران سنتیِ مسلمان از خوانش قرآن، بر همین روایات بنا شدهاست.<ref name=":0">{{یادکرد وب|عنوان=Mohammad Ali Amir-Moezzi: " Plusieurs versions du Coran ont précédé la religion islamique impériale " – PHILITT|نشانی=https://philitt.fr/2020/02/11/mohammad-ali-amir-moezzi-plusieurs-versions-du-coran-ont-precede-la-religion-islamique-imperiale/|وبگاه=philitt.fr|بازبینی=2021-01-31|کد زبان=fr-FR}}</ref> این شیوه تفسیر، توسط افرادی مانند [[سید حسین نصر|سیدحسین نصر]] نیز دنبال شدهاست که آثارِ متاخرِ خودش را (''The Study Quran: A New Translation and Commentary'', 2015) بر اساس تفسیر سنتی مسلمانان، یعنی تفسیر قرآن بر اساس منابع کاملا اسلامی و بدون توجه به پژوهشهای تاریخی و انتقادی، شکل دادهاست.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Amir-Moezzi M. , Dye G. , Le Coran des historiens, II, CERF, Paris, 2019. "introduction, p.8}}</ref>
=== روش تاریخی-انتقادی ===
|