ضد کمونیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
Kiana96 (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶:
اولین سازمانی که به‌طور ویژه برای مقابله با [[کمونیسم]] به وجود آمد، [[ارتش سفید]] روسیه بود که در [[جنگ داخلی روسیه]] از سال ۱۹۱۸ علیه [[جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه|دولت کمونیستی]] که به تازگی تأسیس شده بود، جنگید. [[ارتش سفید]] توسط اتحادی از کشورها که برای مقابله با دولت کمونیستی کنار هم گرد آمده بودند پشتیبانی می‌شد که اولین نمونه ضد کمونیسم به عنوان یک سیاست دولتی بود. با این وجود، [[ارتش سرخ]]، نیروهای [[ارتش سفید]] را شکست داد و [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|اتحاد شوروی]] در سال ۱۹۲۲ ایجاد شد. در طول دوره [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|اتحاد جماهیر شوروی]]، ضد کمونیسم به ویژگی مهمی بسیاری از جنبش‌های مختلف سیاسی و دولت‌های سراسر [[جهان]] تبدیل شد.
 
در [[ایالات متحده آمریکا|ایالات متحده]]، ضد کمونیسم از سال ۱۹۲۰–۱۹۱۹ اهمیت پیدا کرد. در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰، در [[اروپا]] ضد کمونیسم توسط محافظه کاران، [[سوسیال دموکرات‌ها برای توسعه گرجستان|سوسیال دموکرات‌ها]]، لیبرال‌ها[[لیبرالیسم|لیبرال]]<nowiki/>‌ها و [[فاشیست‌ها]] ترویج یافت. دولت‌های فاشیستی[[حزب ملی فاشیست|فاشیست]] به عنوان مخالفان اصلی کمونیسم در دهه ۱۹۳۰ میلای [[پیمان ضد کمینترن]] را در سال ۱۹۳۶ به عنوان یک اتحاد ضد کمونیست تأسیس کردند. در [[آسیا]]، [[امپراتوری ژاپن|امپراطوری ژاپن]] و [[کومینتانگ]] (حزب ملی چینی) نیروهای پیشرو در مبارزه با کمونیست در این دوره بودند.
[[پرونده:KAS-Antikommunismus-Bild-222-6.jpg|بندانگشتی| پوستر ضد کمونیستی در [[آلمان غربی]]، سال ۱۹۵۳]]
پس از [[جنگ جهانی دوم]]، [[فاشیسم]] به واسطه شکست [[نیروهای محور|قدرت‌های محور]] دیگر یک جنبش سیاسی عمده نبود. نیروهای پیروز که به نام [[متفقین]] شناخته می‌شدند یک [[ائتلاف]] بین‌المللی را شامل می‌شد که رهبران اصلی آن [[ایالات متحده آمریکا|ایالات متحده]]، [[بریتانیا|انگلستان]] و [[اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی|اتحاد جماهیر شوروی]] رهبری بودند، اما پس از پایان [[جنگ جهانی دوم|جنگ]] این اتحاد به سرعت به دو اردوگاه مخالف تقسیم شد: در یک سو نیروهای [[کمونیسم|کمونیستی]] به رهبری اتحاد جماهیر [[تاریخ شوروی|شوروی]] قرار داشتند و در سوی دیگر نیروهای [[سرمایه‌داری]] قرار داشتند که رهبری آن‌ها را ایالات متحده در دست داشت. رقابت میان این دو طرف به عنوان [[جنگ سرد]] شناخته شد و در طول این دوره دولت ایالات متحده نقش مهمی در حمایت از ضد کمونیسم جهانی بعنوان بخشی از [[سد نفوذ|سیاست مهار]] آن ایفا کرد. درگیری‌های نظامی زیادی در این دوره میان کمونیست‌ها و ضد کمونیست‌ها در نقاط مختلف جهان به وجود آمد که بعضی از مهم‌ترین آن‌ها [[جنگ داخلی چین]]، [[جنگ کره]]، [[جنگ ویتنام]] و جنگ [[جنگ شوروی در افغانستان|شوروی-افغانستان]] بودند. [[ناتو]] نیز در این دوره به عنوان یک اتحاد نظامی ضد کمونیستی در سال ۱۹۴۹ تأسیس شد و در تمام طول [[جنگ سرد]] ادامه یافت.
 
با شروع [[انقلاب‌های ۱۹۸۹]] و [[فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی|انحلال اتحاد جماهیر شوروی]] در سال ۱۹۹۱، بیشتر دولت‌های کمونیست جهان سرنگون شدند و [[جنگ سرد]] به پایان رسید. با این حال، ضد کمونیسم به عنوان یک عنصر مهم فکری در بسیاری از جنبش‌های سیاسی معاصر باقی مانده‌است و ضد کمونیسم سازمان یافته همچنان عاملی مهم در صف بندی داخلی کشورهایی مانند [[چین|جمهوری خلق چین]] و دیگر کشورهایی است که هنوز هم تحت حکومت احزاب کمونیست قرار دارند.