اسطوره‌شناسی یونانی: تفاوت میان نسخه‌ها

گسترش عمیق مسیحیت در غرب، از محبوبیت اساطیر یونانی نکاست. با کشف قدمت کلاسیک در [[رنسانس]]، اشعار اوید به منبع تأثیرگذاری بر تصورات شعرا، نمایش‌نامه نویسان، موسیقی‌دانان و هنرمندان تبدیل شد.<ref name="BrBurn">{{cite encyclopedia|title=Greek mythology|encyclopedia=Encyclopædia Britannica|year=2002}}{{سخ}}* L. Burn, ''Greek Myths'', 75</ref> از سال‌های اولیه رنسانس، هنرمندانی مانند [[لئوناردو دا وینچی]]، [[میکل آنژ]] و [[رافائل]]، موضوعات [[پاگان|پاگانی]] اساطیر یونانی را به همراه موضوعات مرسوم مسیحیت، به تصویر کشیدند.<ref name="BrBurn"/> به واسطه زبان لاتین و آثار اوید، اساطیر یونانی شعرای دوران قرون وسطا و رنسانس مانند [[فرانچسکو پترارک]]، [[جووانی بوکاچیو]] و [[دانته آلیگیری]] را تحت تأثیر قرار دادند.<ref name="Br"/>

 

 

در اروپای شمالی، اساطیر یونانی هرگز به همان شکل در هنر بصری جلوه نکردند، ولی تأثیر آن بر ادبیات بسیار مشهود بود. تصورات انگلیسی از اساطیر یونانی با [[جفری چاوسر]] و [[جان میلتون]] آغاز شد و از طریق [[ویلیام شکسپیر]] به [[روبرت بریج]] در قرن ۲۰ام ادامه یافت. [[ژان راسین]] در فرانسه و [[یوهان ولفگانگ فون گوته]] در آلمان با تلاش بر روی اساطیر، نمایش‌نامه‌های یونانی را احیا کردند.<ref name="BrBurn"/> اگرچه در طول [[عصر روشنگری]]، عکس‌العمل نسبت به اساطیر یونان در سراسر اروپا گسترش یافت، این اسطوره‌ها به فراهم‌کردن یک منبع مهم مواد خام برای نمایش‌نامه نویسان ادامه دادند، و این موضوع به [[اپرانامه]]‌های [[جرج فردریک هندل]] و [[ولفگانگ آمادئوس موتسارت]] کشیده شد.<ref name="Burn75">l. Burn, ''Greek Myths'', 75</ref> در پایان سده ۱۸ امریال [[رمانتیسم]]، آغاز موجی از اشتیاق برای تمام موضوعات یونانی بود، که اساطیر آنان را نیز شامل می‌شد. در بریتانیا، ترجمه‌های جدید تراژدی‌های یونانی و هومر، مایه الهام بسیاری از شاعران (مانند [[آلفرد تنیسون]]، [[جان کیتس]]، [[لرد بایرون]] و [[پرسی بیش شلی]]) و نقاشان معاصر (مانند [[لرد لیتون]] و [[لاورنس آلما تادما]]) شد.<ref name="Burn75-76">l. Burn, ''Greek Myths'', 75–76</ref> [[کریستف ویلیبالد گلوک]]، [[ریشارد اشتراوس]]، [[ژاک افنباخ]] و بسیاری دیگر اساطیر یونان را موضوع موسیقی قرار دادند.<ref name="Br"/> نویسندگان آمریکایی قرن ۱۹امریال مانند [[توماس بولفینچ]]، و [[ناتانیل هاوثورن]] بیان کردند که مطالعه اساطیر کلاسیک، برای درک ادبیات انگلیسی و آمریکایی ضروری است.<ref name="Klatt">Klatt-Brazouski, ''Ancient Greek and Roman Mythology'', 4</ref> در روزگار اخیر، موضوعات کلاسیک به دست نمایش‌نامه نویسان مانند [[ژان آنوئیل]]، [[ژان کوکتو]]، و [[ژان ژیرودو]] در فرانسه، [[یوجین اونیل]] در آمریکا و [[تی. اس. الیوت]] در بریتانیا و رمان‌نویسانی مانند [[جیمز جویس]] و [[آندره ژید]] بازسازی شده‌است.<ref name="Br"/>

 

== پانویس ==

 

== منابع ==

* ترجمه از [[:en:Greek mythology|ویکی‌پدیا انگلیسی]]

* پین سنت، جان؛ (۱۳۸۷) شناخت اساطیر یونان، ترجمهٔ باجلان فرخی، تهران، اساطیر، چاپ دوم.