'''پارتِنون''' {{به یونانی|Παρθενών}} [[نیایشگاه]]ی [[باستان]]ی در [[آکروپولیس]] [[آتن]] است که [[پریکلس]] آن را ۲۵۰۰ سال پیش بنا کرد.
[[معبد پارتنون]] در بلندترین نقطه [[آکروپولیس]] به [[آتنا]] وقف شدهاست. واژه پارتنون از پارتنوس [[یونان]]<nowiki/>ی به معنی [[باکره]] میآید. [[آتنا]]، گاه آتنای پارتنوس نیز اطلاق میشود. پارتنون که هنوز پابرجاستپابرجاست، بین ۴۷۷ تا ۴۳۲ پیش از میلاد ساخته شد و مجسمههایش را [[فیدیاس]] طراحی کردهاست.<ref name="پیرسون، آنی">پیرسون، آنی. تاریخ فرهنگ و تمدن یونان. مترجم: محمد صادق شریعتی. تهران انتشارات سبزان. ۱۳۸۹. ص۲۷.</ref>
این [[معبد]]، جایگزین نیایشگاه قدیمیتری شد که به نابودی رفته بود. ساخت معبد جدید در سال ۴۴۷ پیش از میلاد آغاز شد و تا سال ۴۳۲ پیش از میلاد به درازا کشید. این [[پرستشگاه]] ویژه خدای [[آتنا]] میباشد.
۱۶۸۷ هنگامی که در حدود ۲۰۰۰ سال از ساخت آن میگذشتمیگذشت، یک [[گلوله توپ]] بی هدفبیهدف به داخل پارتنون اصابت کرده و باعث میشود که مقداری از سقف آن فرو ریخته و آسیبهایآسیبهای جدی به ستونهای آن وارد آید. در [[۱۸۸۰]]هم بدون موافقت یونان [[سنگ مرمر]]های بسیار پرارزش [[آکروپولیس]] به [[موزه لندن]] انتقال داده شدند و چندی بعد به واسطه [[آلودگی هوا]] دچار [[فرسایش]] و خرابی شدند.
از نظر [[معماری]]، پارتنون به سبک [[نیایشگاه دورستونی|دورستونی]] ساخته شدهاست.
پارتنون پرستشگاه یکی از الهههای یونان به نام [[آتنا]] (الهه عقل و خرد و جنگ) است که در قرن پنجم قبل از میلاد توسط مردم [[آتن]] ساخته شده است. این معبد که مهمترین بنای باقیمانده از [[یونان باستان]] می باشد،میباشد، غالباً به عنوان نقطه اوجی در پیشرفت دوره معماری [[دوریک]] شناخته میشود. مجسمههایی که در تزیین این [[بنا]] استفاده شدهاستشدهاست، یکی از مهمترین بخشهایبخشهای [[هنر]] یونانی است و [[سمبل]]ی از [[یونان باستان]] و [[دموکراسی آتنی]] است و یکی از بزرگترین مقبرههای [[فرهنگی]] دنیاست. معمارانی چون «کایمراتیس» و «ایکتینوس» در ساختمان آن نقش اصلی را داشتاندداشتهاند و در فاصلهٔ سالهای ۴۳۲ و ۴۴۸ پیش از میلاد ساخته شدهاست. بنا دور ستونی است در [[ایوان]] جنوبی معبد پارتنون برخلاف پرستشگاههای دیگری به جای ۶ ستون از ۸ ستون (سبک ۸ ستونی) و برای طول آن ۱۷ ستون در نظر گرفته شدهاست. طول و عرض آن ۳۱×۷۰ متر و ارتفاع آن ۱۳/۷۲ متر که ارتفاع هر ستون ۱۰/۴۳ متر است؛است و در این بنا دو شیوهٔ [[دوریک]] و [[ایونیک]] تلفیق شدهاند و در ایجاد نقوش در چهار گوشیهای تزینی و [[سنتوری]]های معبد نهایت دقت را به کار بردهاند.