شهرستان میاندوآب: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Shahramrashidi (بحث | مشارکت‌ها)
اصلاح لینک
ویرایشات درباره مقالات مرتبط باشد
خط ۱:
 
{{pp-semi-indef|small=yes}}
{{جعبه شهرستان ایران
سطر ۱۹ ⟵ ۱۸:
|میانگین‌بارش‌سالانه=۲۸۹میلی لیتر
|شمارروزهای‌یخبندان=
|آخرین شهردار: مرتضی نجفی|پیش‌شماره=رسول ۰۴۴ملکی
|پیش‌شماره= ۰۴۴
|وبگاه= [http://www.miandoab-ag.ir/ فرمانداری میاندوآب]
|شهرها= [[میاندوآب]]، [[چهاربرج (میاندوآب)|چهاربرج]]، [[باروق]]
|بخش‌ها= [[بخش مرکزی (میاندوآب)|بخش مرکزی]]، [[بخش مرحمت آباد (میاندوآب)|مرحمت آباد]]، [[بخش باروق (میاندوآب)|باروق]]، [[بخش بکتاش|بکتاش]]
}}
'''شهرستان میاندوآب''' یکی از شهرستان‌های [[استان آذربایجان غربی]] در شمال غرب [[ایران]] است. مرکز این شهرستان، شهر [[میاندوآب]] است؛ که این شهر در جنوب [[دریاچه ارومیه]] و میان دو رود [[زرینه‌رود]] و [[سیمینه‌رود]] واقع شده‌است.
 
وجه تسمیه این شهر حاصل موقعیت این شهر میان دو رود [[زرینه‌رود]] و [[سیمینه‌رود]] است.<ref>{{یادکرد وب |url=http://roostanet.knti.ir/index.aspx?siteid=3&siteid=3&pageid=2328 |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=۱۰ اوت ۲۰۱۲ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130517214254/http://roostanet.knti.ir/index.aspx?siteid=3&siteid=3&pageid=2328 |archivedate=۱۷ مه ۲۰۱۳ |dead-url=yes }}</ref> با توجه به وضعیت رودخانه‌ها و موقعیت جغرافیایی منطقه، مسیر ارتباطی استانهای آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، کردستان و زنجان از طریق این شهرستان است.
 
این شهر به مهمان‌نوازی مردم و آب و هوای معتدل مطلوبش و جلوه زیبایی که رودهای [[زرینه‌رود]] و [[سیمینه‌رود]] به آن بخشیده‌اند نامدار است.<ref>http://www.irancities.ir/showcity.aspx?code=90&code2=11</ref>
 
== تقسیمات کشوری ==
تقسیمات کشوری این [[شهرستان]]، بنابرآنچه در نتایج آمارگیری سرشماری سال ۱۳۸۵ کل کشور آمده‌است، بر حسب [[بخش (تقسیمات کشوری)|بخش]]، [[شهر]]، [[دهستان]] و [[روستا]] به شرح زیر است:<ref>{{یادکرد وب|وبگاهname=www.amar.org.ir|نشانی=https://www.amar.org.ir/Portals/0/census/1395/results/1-maskan-tafsili-ostan&shahrestan.xlsx|عنوان=خانوارهاي معمولي ساكن و گروهي در واحد مسكوني معمولي بر حسب نحوه‌ تصرف محل سکونت (استان، شهرستان، بخش، دهستان، شهر)}}<"آمار"/ref>
 
=== بخش‌ها ===
سطر ۳۶ ⟵ ۳۴:
* [[بخش مرحمت آباد (میاندوآب)|بخش مرحمت آباد]]
* [[بخش باروق (میاندوآب)|بخش باروق]]
*[[بگتاش|بخش بکتاش]]
 
=== شهرها ===
* شهر [[میاندوآب]]
* شهر [[چهاربرج (میاندوآب)|چهاربرج]]
* شهر [[باروق]]
 
سطر ۵۲ ⟵ ۴۹:
* [[دهستان مرحمت آباد]]
* [[دهستان مرحمت آباد شمالی]]
* [[دهستان مرحمت‌آبادمیانی|دهستان مرحمت آباد میانی]]
* [[دهستان مرحمت آباد جنوبی]]
دهستان‌های بخش باروق
سطر ۶۱ ⟵ ۵۸:
 
== کشاورزی ==
موقعیت بسیار مطلوب جغرافیائی باعث رشد بسیار خوب کشاورزی و در نتیجه ترقی صنعتی منطقه میاندوآب شده‌است. [[کارخانه قند میاندوآب|کارخانه تولید قند و شکر میاندوآب]] در اوایل قرن بیستم با همکاری مهندسان بلژیکی بنا گردید. بنای سد انحرافی [[نوروزلو]] در سالهای ۱۳۵۰ هجری شمسی این ناحیه را مستعد آبادانی و صنعتی نمودن ناحیه نمود.
 
== تاریخ شهرستان میاندوآب ==
کشف چندین اثر باستانی در اطراف میاندوآب، نشانگر اسکان بسیار قدیمی منطقه در دورانهای ثبت نشده تاریخ هست. کوچ قره پاپاق‌ها و در اوایل سلطنت [[آقامحمد خان قاجار]] به دنبال کوچ اجباری جمعیتی از منطقه [[کرمان]] به اهالی شهر اضافه شدند و کرمانی‌ها در مدت دو نسل با مردم بومی میاندوآب آمیخته شدند.<ref name="miandoab-ag.ir">{{یادکرد وب |url=http://www.miandoab-ag.ir/tabid/1522/Default.aspx |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=۱۰ ژوئن ۲۰۱۳ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20180122125646/http://www.miandoab-ag.ir/tabid/1522/Default.aspx |archivedate=۲۲ ژانویه ۲۰۱۸ |dead-url=yes}}</ref> نام برخی محله‌ها و شهرت‌ها مانند رابریها، سیرجانیها و کرمانیها نشانگر این حرکت جمعیتی بوده.<ref name="miandoab-ag.ir" />
کشف چندین اثر باستانی در اطراف میاندوآب، نشانگر اسکان بسیار قدیمی منطقه در دورانهای ثبت نشده تاریخ هست. طبق بررسی های باستان شناسی و بر اساس آثار موجود مانند تپه ' قره ‌قوزولو '، قدمت این شهرستان از هشتصد تا چهار هزار و یكصد سال قبل از میلاد است.<ref>{{یادکرد وب|تاریخ=۶ فروردین ۱۳۹۷|وبگاه=www.irna.ir|نشانی=https://www.irna.ir/news/82871384/%D8%AA%D8%A7%D8%AA%D8%A7%D9%88%D9%8A-%D9%BE%D9%84%D9%8A-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%8A%D8%AE-%D9%83%D9%87%D9%86-%D9%85%D9%8A%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%88%D8%A2%D8%A8|عنوان=تاتاوي، پلي به تاريخ كهن مياندوآب}}</ref> [[مینورسکی]]، شرق شناس معاصر روسی عقیده دارد در جنوب [[دریاچه ارومیه]]، قلمروهایی بوده غیرهند و اروپایی مانند الابریان، خارخار و الپی و در جنوب غرب آن به در سال 844 قبل از میلاد به کشوری اشاره می کند به نام "پارسوا" و در جنوب شرق"پارسوا" از سال 836 قبل از میلاد به بعد از "ماتایی"ها نام می برد و بعد از آن پس از سال 714 قبل از میلاد از "[[منائیان|ماننا]]" ها نام می برد که در حدود سال های 830 تا 858 قبل از میلاد به عنوان همسایه چسبیده به "پارسوا" نام برده که به نظر مورخین حکومت این قوم ماننا در روستای "[[داش‌تپه (میاندوآب)|داش تپه]]" میاندوآب بوده است و سنگ نبشته ای در این زمینه از آنجا بدست آمده است."<ref name=":0">{{یادکرد وب|تاریخ=7 مهر 1395|وبگاه=www.dana.ir|نشانی=https://www.dana.ir/news/907997.html/%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA%D9%87-%D9%BE%D8%B1%D8%B1%D9%85%D8%B2-%D9%88-%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%88%D8%A2%D8%A8-%D9%88-%D9%81%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%AF%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%B4%D9%86%DB%8C%D8%AF%D9%87-%D9%86%D9%85%DB%8C-%D8%B4%D9%88%D8%AF--%D8%A7%DB%8C%D9%86%D8%AC%D8%A7--%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%A7%DB%8C%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D9%85%DB%8C-%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%AF-|عنوان=گذشته پررمز و راز میاندوآب و فریادی که شنیده نمی شود/ اینجا، تاریخ ایستاده می میرد!}}</ref>
 
کوچ قره پاپاق‌ها و در اوایل سلطنت [[آقامحمد خان قاجار]] به دنبال کوچ اجباری جمعیتی از منطقه [[کرمان]] به اهالی شهر اضافه شدند و کرمانی‌ها در مدت دو نسل با مردم بومی میاندوآب آمیخته شدند.<ref name="miandoab-ag.ir">{{یادکرد وب |url=http://www.miandoab-ag.ir/tabid/1522/Default.aspx |title=نسخه آرشیو شده |accessdate=۱۰ ژوئن ۲۰۱۳ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20180122125646/http://www.miandoab-ag.ir/tabid/1522/Default.aspx |archivedate=۲۲ ژانویه ۲۰۱۸ |dead-url=yes}}</ref> نام برخی محله‌ها و شهرت‌ها مانند رابریها، سیرجانیها و کرمانیها نشانگر این حرکت جمعیتی بوده.<ref name="miandoab-ag.ir" />
 
در سالهای متلاطم جنگ جهانی اول میاندوآب نیز مانند بسیاری مردم منطقه طعم تلخ قحطی‌ها و بی‌ثباتی ایران را کشید. دولت ایران در هرج و مرج خان خانی‌های محلی و آشفتگی سیاسی بود. در اواخر جنگ دوم جهانی ارتش [[شوروی]] کنترل این منطقه را به دنبال تبعید رضاشاه به دست گرفت.
سطر ۸۴ ⟵ ۷۹:
اکنون بخش‌هایی از دیوار دژ و فضای سرپوشیده، پایه‌های یکی از برج‌های نگهبانی و… آن قابل دیدن است.
 
'''پل میرزا رسول یا تاتائو'''
 
بر روی رودخانهٔ سیمینه‌رود، پلی قاجاری به نام میرزا رسول به چشم می‌خورد. این پل که ۸۰ متر درازا و ۴/۶ متر پهنا دارد، دارای پنج دهانه با قوس‌های جناقی است که دیدن آن در مسیر میاندوآب به مهاباد خالی از لطف نیست. اين پل تاريخي در ۲۹ تير ۱۳۷۷ شمسي با شمارهٔ ثبت ۲۰۶۸ به‌ عنوان يكي از آثار ملي ايران به ثبت رسيده و در مناسبت هاي مختلف سال به ويژه ايام نوروز ميزبان جمع قابل توجهي از گردشگران است. پايه هاي اين پل از سنگ تراشيده شده تيشه اي از جنس تراورتن است و در زير آن براي جلوگيري از ضربه ها و شدت آب از موج شكن استفاده شده و طاق هاي پل نيز به صورت دو پوشه و قوسي است. برخي در خصوص زمان ساخت و قدمت اين پل اعتقاد دارند كه با هفت دهانه و 200 سال قدمت در دوران قاجاريه ساخته شده اما بعد از تحقيقات مشخص شد كه قدمت اين پل به دوران صفويه مي رسد و 'ميرزا رسول' تنها اين پل را در دوره قاجاريه مرمت كرده است.<ref>{{یادکرد وب|تاریخ=۶ فروردین ۱۳۹۷|وبگاه=www.irna.ir|نشانی=https://www.irna.ir/news/82871384/%D8%AA%D8%A7%D8%AA%D8%A7%D9%88%D9%8A-%D9%BE%D9%84%D9%8A-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%D9%8A%D8%AE-%D9%83%D9%87%D9%86-%D9%85%D9%8A%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%88%D8%A2%D8%A8|عنوان=تاتاوي، پلي به تاريخ كهن مياندوآب}}</ref>
 
'''پلموزهٔ کوسه لرمیاندوآب'''
 
موزهٔ میاندوآب با آثار سفالی، برنزی و مفرغی پیشاتاریخی، لرستان و دوران پس از اسلام، هنرهای تزئینی و ملی، انواع سکه‌ها، مردم‌شناسی و … در سال ۱۳۴۷ خورشیدی گشایش یافت. این موزه در پارک معلم و کنار سالن کتابخانه عمومی شهر قرار دارد.
دومین پل تاریخی میاندوآب نیز پلی هست که آن را "کوسه لر" می نامند و در روستایی به همین نام نیز قرار دارد.
 
این اثر تاریخی که با شمارهٔ ثبت ۶۴۰۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است، در مسیر جاده میاندوآب به شهر چهار برج در روستای کوسه لر بر روی کانالی به نام آجی گوبی که از زرینه رود منشعب است ، ساخته شده است.
 
قدمت  پل کوسه لر به اواخر دوره قاجاریه می رسد و دارای دو پایه بوده که با لاشه سنگ و ملات آهک بر روی پی های نه چندان محکم استوار و برای ارتباط میان دو طرف کانال ساخته شده است.
 
پایه های این پل تاریخی 6/1 متر عرض و 5/4 متر طول و در جهت مخالف جریان آب دارای آب شکن های مثلثی است و طول آب شکن ها حدود یک متر و ارتفاع پایه ها و آب شکن ها از کف پل تا قسمت پایه طاقها 5/1 متر است.
 
ساختمان پل دارای سه دهانه یا چشمه است که طول آنها 2 متر و ارتفاع آنها از کف پل 2/3 متر می باشد و با آجر و ملات آهک ساخته شده است.<ref name=":0" />
 
'''موزهٔ باستان شناسي میاندوآب'''
 
موزهٔ میاندوآب با آثار سفالی، برنزی و مفرغی پیشاتاریخی، لرستان و دوران پس از اسلام، هنرهای تزئینی و ملی، انواع سکه‌ها، مردم‌شناسی و … در سال ۱۳۴۷ خورشیدی گشایش یافت. این موزه در پارک معلم و کنار سالن کتابخانه عمومی شهر قرار دارد.
 
از دیگر آثار تاریخی این شهر می‌توان به کلیساهای حضرت مریم، گئورک و هوهانس مقدس، مسجد قاجاری طاق و تپهٔ باستانی گوگ تپه اشاره کرد.[https://web.archive.org/web/20151117080414/http://iranshahr.org/?p=14014]
 
صدها تپه، محوطه تاریخی را در دل خود جای داده است که در سراسر این منطقه گسترده شده اند،‌اثاری که هر یک هزاران حرف نگفته در دل خود پنهان دارند اما متاسفانه به جز مواردی محدود هیچ کاوش و بررسی درباره آنها انجام نگرفته است و در گمنامی به سر می برند.
 
==== تپه های باستانی ====
از جمله این تپه های تاریخی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
 
تپه قره گوزلو، تپه شین‌آباد، بقایای تپه یارجان علیا، جواد تپه سی، تپه کهنه کند، قوروقچی تپه سی، تپه چال خماز، تپه ایت اؤلن (سگ مرده)، سیچان تپه سی، تپه انجیر داغی، تپه چلیک، تپه اوزون قلای، تپه گورآباد (تپه بازار)، تپه قرمز خلیفه، تپه شورجه باروق، یاغلان تپه، تپه سد نوروزلو، تپه گرده شین، رش، تپه همین باریک، تپه گرد، تپه عباس بلاغی، تپه شیطان تختی، تپه کشاویر، تپه چراغ بابا، تپه ملک‌آباد، پاره تپه، تپه فسندوز، تپه دولت آباد ، تپه قلعه هلاکو، تپه مادی، تپه قبچاق، تپه اوزون قشلاق،   اوچ تپه شهرک، شاه تپه ([[اسلام‌تپه (میاندوآب)|اسلام تپه]])، تپه میرزا علی عسگر، حاج تپه سی، تپه قبرستان ـ فیروزآباد، میرزا نظام تپه سی، ایلان تپه سی، نصیبان تپه سی، تپه کول یری ورزن، دوشان تپه، تپه صارمی، تپه‌های یقین علی تپه، دم دم تپه، تپه اوچ تپه گرد، تپه بازار شیطان آباد، داش تپه،  تپه چوغان لو، گردملاحسن، تپه سوگلی تپه، تپه قره تپه، زمین‌های گاومیش گولی، ارمنی تپه، شورتپه، تپه‌های نصیر کندی، تپه و گورستان قاریاغدی، تپه شوریجه، تپه ملا شهاب‌الدین شماره ۱، تپه چهار برج قدیمی، تپه‌های آی دیشه، گوگ تپه <ref name=":0" />
 
== سایر مکان های دیدنی و گردشگری ==
از سایر مکان های دیدنی این شهرستان می تون به موارد ذیل اشاره کرد:<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=شهرداری میاندوآب|وبگاه=www.myandoab.ir|نشانی=http://myandoab.ir/fa-IR/DouranPortal/1/news/view/13957/2822/Staging|عنوان=میاندوآب، سرزمینی با طبیعت ناشناخته/ به دیدار طبیعت زیبای میاندوآب برویم}}</ref>
 
==== جنگل ها و طبیعت روستای باداملو ====
روستای باداملو زیباترین نقطه روستایی در میاندوآب است که د ر130کیلومتری این شهر در دهستان آجرلوی ‌شرقی قرار دارد. جنگل هاي باداملو از عمده‌ترين مناطق جنگلي مياندوآب هستند که این  طبیعت جنگلی زیبا وچشم نوازی سبب شده است تا نظر هر بیننده ای به آن جلب شود.
 
==== جاده سد نوروزلو ====
از دیگر نقاطی هم که می توان به عنوان یک مکان برای گذراندن روز طبیعت نام برد، طبیعت زیبا و چشم نواز در جاده سد نوروزلو میاندوآب است.
 
==== غارجبكلو ====
درمحل روستاي جبيكلوي به فاصله 25 كيلومتري شهرستان مياندوآب واقع شده است كه يكي از جاذبه هاي طبيعي وگردشگري به شمار مي رود.
 
==== آبشار اوزان ====
اين آبشار درروستاي اوزان به فاصله 70 كيلومتري از شهرمياندوآب واقع شده است
 
==== تپه تاریخی اسلام تپه ====
تپه تاریخی اسلام تپه واقع در روستای [[اسلام‌تپه (میاندوآب)|اسلام تپه]] با معماري صخره اي یکی از آثار باستانی با قدمت دوره هزاره اول قبل ازمیلاد و اوراتوهاست.
 
==== کوهستان های جان آقا ====
جان‌اقا، روستایی از توابع بخش باروق شهرستان میاندوآب در استان آذربایجان غربی ایران است.در کنار این روستا کوهی پاورجاست که به کوه جان آقا معروف است. و بر فراز این کوه خانه های زرهی بسیار مستحکم و قوی وجود دارد.این خانه ها از سنگ های بزرگ و کوچک که سنگینترین آن نزدیک به ۲۲ تن وزن دارد. در کنار این خانه ها راههایی ساخته شده که کف آن سنگفرشی شده و کناره های آن مانند دیوار از سنگهایی بلند نازک که نقش جدول را دارند ساخته شده است. دریاچه آجرلو هنوز هم از کنار این روستا میگذرد.
 
==== روستای حیدرباغی ====
روستای [[حیدرباغی|حیدر باغی]] از توابع بخش [[باروق]] میاندوآب بوده و دارای طبیعت زیبا و منحصر به فردی است.
 
==== روستای قطار ====
روستای قطار نیز از توابع بخش باروق و در 30 کیلومتری میاندوآب قرار دارد و به دو بخش چای قطار و داش قطار تقسیم می شود. در این روستا نیز مناظر طبیعی مانند سنگ های زنجیری قطار مانند در دامنه کوهستان های اطراف و رودی که از داخل روستا می گذرد، وجود دارد.
 
== دین مردم ==
سطر ۱۵۲ ⟵ ۱۰۱:
[[رده:شهرستان‌های استان آذربایجان غربی|میاندوآّب]]
[[رده:شهرستان‌های دارای فرمانداری ویژه|میاندوآب]]
[[رده:مکان های تاریخی ایران]]
[[رده:مکان های توریستی]]
[[رده:گردشگاه‌های استان آذربایجان غربی]]
[[رده:گردشگری]]
[[رده:گردشگری تاریخی]]
[[رده:شهرستان های دارای آثار تاریخی]]