زیارت جامعه کبیره: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز جایگزینی با اشتباه‌یاب: ازشخصی⟸از شخصی، دانسبته‌اند⟸دانسته‌اند، درمحضرش⟸در محضرش، فبض⟸فیض |
جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: افزودن القاب ویرایشگر دیداری |
||
خط ۱:
{{شیعه}}
'''[[زیارت]] جامعه''' که از زبان امام [[علی النقی]]، امام دهم [[تشیع|شیعیان]]، و در پاسخ به خواستهٔ یکی از شیعیان صادر شده، اگرچه به شیوهٔ خطابی و گفتاری است؛ اما درحقیقت بیانگر جایگاه [[امامت]] در [[تشیع]] است. این [[زیارت]] را [[شیخ طوسی]] در [[تهذیب]] و [[صدوق]] در [[عیون اخبارالرضا|فقه و عیون اخبارالرضا]] به سند خود از شخصی به نام نخعی نقل کرده‌اند که گفت: به علی بن محمد بن علی بن [[موسی بن جعفر]] بن محمد بن [[علی بن الحسین]] بن [[علی بن ابیطالب]] عرض کردم: «ای فرزند رسول خدا، مرا گفتاری بیاموز که هر وقت خواستم هریک از شما را زیارت کنم همان سخن را در محضرش بگویم.»
پاسخ امام هادی چنین بود:
خط ۱۶:
== ویژگیهای زیارت جامعهٔ کبیره ==
این زیارت که انشاء [[علی النقی]] نسبت به سایر امامان
* اولین ویژگی این زیارت آن است که امام هادی، شیعیان را با آداب سخن گفتن با امام آشنا می‌کند که نخست با سلام و درود بر آن امام شروع می‌شود و پس از برشمردن برخی مناقب و اوصاف او، با جمله «و رحمت‌الله و برکاته» به پایان می‌رسد.
* در این [[زیارت]]، به رابطهٔ امامان با خداوند و به جایگاه خدا در نظر امامان شیعه پرداخته شده‌است.
خط ۳۸:
== امام‌شناسی ==
امام [[علی النقی]] علیه السلام در این زیارتنامه، امامان شیعه را امامان هدایت، چراغ‌های تاریکی‌ها، نشانه‌های پرهیزکاری، صاحبان خرد، پناهگاه مردمان، نمونه‌های اعلای الهی و حجت‌های خدا بر اهل دنیا و آخرت، معرفی
در این [[زیارت]] آمده‌است که خداوند امامان را به صورت نورهایی آفرید و گرداگرد عرش قرار داد و با آوردنشان در این جهان بر ما منت نهاد، و در خانه‌هایی قرارشان داد که نام و یاد او در آن‌ها برده شود. امامان وجودهای گران‌بهایی هستند که فرمانبرداری از آنان فرمانبرداری از پروردگار می‌باشد. آنچه را که خداوند به امامان داده به هیچ‌یک از جهانیان نداده‌است، هر شخص شریفی در برابر مقام رفیعشان سر به زیر آورده، و هر متکبری به فرمانبرداری آنان گردن نهاده و هر گردنکشی فروتن گشته‌است و زمین به نور وجودشان روشن شده‌است.
| |||