'''ایزابل''' {{فرانسوی|Isabelle}} (۱۲۹۵-۱۳۵۸ میلادی)، معروف به '''ماده‌گرگ فرانسه'''،<ref group="یادداشت">{{یادچپ|She-Wolf of France</ref>}} [[ملکه هم‌نشین|ملکه همسر]] [[انگلستان]] و همسر [[ادوارد دوم]]، پادشاه این کشور بود. او کوچکترین فرزند زنده و تنها دختر [[فیلیپ چهارم، پادشاه فرانسه|فیلیپ چهارم]]، پادشاه فرانسه و خوانای یکم،{{یادچپ|Joan I of Navarre}} ملکه نافار بود. ایزابل در زمان خود به زیبایی، مهارت‌های دیپلماتیک و هوش وافر شهره بود.
ایزابل در ۱۲ سالگی به انگلستان فرستاده شد. در این زمان، تنش میان پادشاه انگلستان و [[بارون]]های متنفذ فزونی گرفته بود. همسرش به واسطه حمایت‌های بی‌دریغ از سوگلی‌اش، پی‌یرس گاوستونگاوستون،{{یادچپ|Piers Gaveston, 1st Earl of Cornwall}} بدنام شده بود. اما ایزابل در سال‌های آغازین پشتیبان ادوارد بود. با پی‌یرس رابطهٔ کاری نزدیکی برقرار و از رابطه‌اش با دربار فرانسه برای تحکیم موقعیت و قدرت خود استفاده کرد. در سال ۱۳۱۲ میلادی بارون‌ها، گاوستون را کشتند. ادوارد به سوگلی جدیدی به نام هیو دسپنسر جوان{{یادچپ|Hugh Despenser the Younger}} روی آورد و درصدد گرفتن انتقام گاوستون از قاتلانش برآمد. این اقدامات به جنگ دسپنسر{{یادچپ|Despenser War}} و دوره‌ای از سرکوب داخلی در انگلستان منجر شد. ایزابل قادر به تحمل هیو دسپنسر نبود و ازدواجش با ادوارد در سال ۱۳۲۵ با مشکل روبرو شد.
ایزابل به بهانهٔ سفر دیپلماتیک به [[فرانسه]]، انگلستان را ترک کرد و در آنجا با {{پم|راجر مورتیمر]]{{یادچپ|Roger Mortimer}} رابطه‌ای عاشقانه برقرار کرد. آن دو تصمیم گرفتند ادوارد را برانداخته و خاندان دسپنسر را بیرون کنند. ملکه در معیت سپاه کوچکی از [[مزدور|مزدوران]] در سال ۱۳۲۶ به انگلستان بازگشت. در نبردی که درگرفت، سربازان شاه فرار کردند. ایزابل ادوارد را از قدرت خلع کرد و به عنوان [[نایب‌السلطنه|نایب‌السلطنهٔ]] پسرش، [[ادوارد سوم (انگلستان)|ادوارد سوم]]، بر تخت نشست و رسماً بر تمام انگلستان با اقتدار مطلق حکومت کرد. بسیاری بر این باورند که ایزابل در همین زمان نقشهٔ قتل ادوارد دوم را کشید. اما دیری نپایید که رژیم مطلق ایزابل و مورتیمر شروع به اضمحلال کرد، تا حدی به دلیل ولخرجی‌های ایزابل و تا حدی نیز به خاطر مشکلات فرسایشی نظیر جنگ‌های طولانی و نامحبوب اما موفقیت‌آمیز با [[اسکاتلند]].
پسر ایزابل، ادوارد سوم، در سال ۱۳۳۰ مورتیمر را از قدرت خلع کرد، و اقتدار و قدرت خود را پس گرفت، و معشوق مادرش را اعدام کرد. اما ملکه مجازات نشد و تا سال‌ها بعد با آسایش و مکنت در خارج از قصر زندگی کرد تا در سال ۱۳۵۸ درگذشت. در نمایش‌نامه‌ها و ادبیات از ایزابل به عنوان یک [[شهرآشوب]] معروف یاد می‌شود و معمولاً به عنوان زنی زیبا و مدبر اما جفاکار و دغلکار به تصویر کشیده می‌شود.
