بهائیت: تفاوت میان نسخه‌ها

به اعتقاد بهائیان تاریخ آئین بهائی با رسالت دو پیامبر ایرانی، [[سید علی‌محمد باب|باب]] و [[بهاءالله]] آغاز می‌شود. باب شارع [[بابیت|آئین بابی]] است که بشارت به ظهور آئینی جهانی بعد از خود داد. با گذشت کمی بیش از یک دهه از تیرباران [[سید علی‌محمد باب|باب،]] اکثر پیروان باب به [[بهاءالله]] به عنوان پیام‌آوری که باب به ظهورش مژده داده بود ایمان آورند. آئین بهائی با اعلان رسالت [[بهاءالله]] و آموزه‌های او و جانشینانش شکل گرفت. [[بهاءالله]] برای تضمین این که بعد از درگذشتش و در گذر زمان جامعهٔ بهائی بتواند به صورت هماهنگ و متحد در مسیر به اجرا درآوردن تعالیمش پیش رود اساسی را تأسیس نمود که به عنوان «عهد و میثاق» شناخته می‌شود.<ref name=":832">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=110|زبان=English}}</ref> به این ترتیب او چگونگی تداوم جریان هدایت، مسئلهٔ جانشینی و نیز توضیح و تبیین آثارش را با دستورالعمل‌های روشن، واضح و کتبی مشخص نمود.<ref name=":832" /><ref>{{cite book|last=Saiedi|first=Nader|year=2000|title=Logos and Civilization – Spirit, History, and Order in the Writings of Bahá'u'lláh|publisher=University Press of Maryland and Association for Baha'i Studies|location=USA|isbn=18830536091-883053-60-9|pages=247-250|url=https://openlibrary.org/books/OL8685020M/Logos_and_Civilization}}</ref> بر اساس این عهد و میثاق، مسئولیت هدایت و رهبری جامعه پس از [[بهاءالله]]، به پسر ارشدش، [[عبدالبهاء]]، سپس به شوقی ربانی، نوهٔ [[عبدالبهاء]]، و در نهایت همان‌گونه که [[بهاءالله]] تعیین نموده بود به [[بیت العدل اعظم]] مُحوّل شده‌است.<ref name=":82210">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=106|زبان=English}}</ref> اصل عهد و میثاق وحدت جامعه را تضمین می‌کند و آنرا از اختلاف و تفرقه حفظ می‌کند.<ref name=":82210" />

{{اصلی|سید علی محمد باب}}[[سید علی محمد باب]]، (۱۱۹۸-۱۲۲۹۱۱۹۸–۱۲۲۹ هجری شمسی، ۱۸۱۹- ۱۸۵۰۱۸۱۹–۱۸۵۰ میلادی) پیامبر ایرانی و شارع آئین بابی است که پیروان بیشماری در دوره شش ساله رسالت خود - از ۲۵ سالگی تا ۳۱ سالگی - از اقشار،قشرها، اقوام و اصناف مختلف ایران به خود جذب کرد.<ref name=":80002">{{یادکرد کتاب|عنوان=Iran: A Modern History|نام خانوادگی=Amanat|نام=Abbas|ناشر=Yale University Press|سال=2017|شابک=0300112548|صفحات=240|زبان=English}}</ref><ref name=":140002">{{یادکرد کتاب|عنوان=Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran|نام خانوادگی=Amanat|نام=Abbas|ناشر=Cornell University Press|سال=1989|شابک=0-8014-2098-9|مکان=Ithaca|صفحات=332-368|زبان=English}}</ref> او خود را مهدی موعود، پیامبری جدید و بشارت دهندهٔ آئینی جهانی که قرار است پس از او توسط «[[من یظهره الله|من یُظهِره‌الله]]» (آنکه خداوند او را ظاهر خواهد ساخت)، ظاهر شود خواند و بارها در آثار خود به ظهور او اشاره کرد.<ref name=":630002">BÁBISM, By Edward G. Browne.p338</ref> از آموزه‌های باب می‌توان از پایان دوران اسلام<ref name=":232">{{یادکرد کتاب|عنوان=Saiedi, Nader. Gate of the Heart: Understanding the Writings of the Bab|نام خانوادگی=Saiedi|نام=Nader|ناشر=Wilfrid Laurier University Press|سال=2008|شابک=1554580560|مکان=. Canada|صفحات=254-255|زبان=English}}</ref> آغاز دوره‌ای جدید، تکامل و ظهور تدریجی ظهور وحی در تاریخ بشریت<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran|نام خانوادگی=Amanat|نام=Abbas|ناشر=Cornell University Press|سال=1989|شابک=|مکان=Ithaca|صفحات=245|زبان=English}}</ref> و اهمیت حقوق زنان<ref name="Iranica232">{{cite encyclopedia|author=Moojan Momen|title=WOMEN iv. in the works of the Bab and in the Babi Movement|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|page=|publisher=|location=|year=2012|url=https://iranicaonline.org/articles/women-babi|date=December 2012|accessdate=1 May 2010|volume=Online}}</ref> نام برد. حکومت قاجار باب را به دورترین نقاط ایران در آذربایجان تبعید کرد، و به تحریک روحانیون به اذیت و آزار، شکنجه وقتل پیروان باب در سراسر ایران پرداخت و در نهایت شش سال بعد از آغاز جنبش بابی، باب را در سن ۳۱ سالگی به همراه یکی از پیروانش در تبریز تیرباران کرد.<ref name=":150002">{{یادکرد کتاب|عنوان=Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran|نام خانوادگی=Amanat|نام=Abbas|ناشر=Cornell University Press|سال=1989|شابک=0-8014-2098-9|مکان=Ithaca|صفحات=400-404|زبان=English}}</ref> کمی بیش از یک دهه از اعدام [[سید علی‌محمد باب|باب]] و کشتار بسیاری از بابیان در ایران، بهاءالله خود را موعود آئین بابی یا همان [[من یظهره الله|من یُظهِره‌الله]] نامید.<ref name=":82163">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=23|زبان=English}}</ref> اکثر بابیان به او ایمان آوردند و زان پس بهائی نام گرفتند. [[بهاءالله]] پیامبر و موسسمؤسس آئین بهائی است.<ref name=":142">{{یادکرد کتاب|عنوان=Iran: A Modern History|نام خانوادگی=Amanat|نام=Abbas|ناشر=Yale University Press|سال=2017|شابک=0300112548|مکان=|صفحات=246|زبان=En}}</ref>

میرزا حسین‌حسین علی نوری، ملقب به [[بهاءالله]]، (۱۱۹۶-۱۲۷۱۱۱۹۶–۱۲۷۱ هجری شمسی، ۱۸۱۷-۱۸۹۲۱۸۱۷–۱۸۹۲ میلادی) در بیست و هفت سالگی، با مطالعۀمطالعهٔ برخی از آثار [[سید علی‌محمد باب|باب]] که از طریق مُلاحسین بشرویه‌ای (اولین مؤمن به [[سید علی‌محمد باب|باب]]) بدست او رسیده بود به او ایمان آورد و به ترویح آئین [[سید علی‌محمد باب|باب]] پرداخت. حکومت به تحریک روحانیون به آزار و اذیت و کشتار بابیان می‌پردازد<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Amir Kabir, Mirza Taqi Khan|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|ناشر=Oxford: One World Publications|سال=2000|شابک=1-85168-184-1|صفحات=38|زبان=English}}</ref> و باب که چند سال در آذربایجان زندانی بود به همراه یکی از پیروانش در تبریز تیرباران می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran|نام خانوادگی=Amanat|نام=Abbas|ناشر=Cornell University Press|سال=1989|شابک=0-8014-2098-9|مکان=Ithaca|صفحات=400-404|زبان=English}}</ref> سه سال بعد از اعدام باب بهاءالله به زندان می‌افتد و مدت چندین ماه در غل و زنجیر نگه داشته می‌شود.<ref>حقایق الاخبار ناصری، محمد جعفر خورموجی نشر نی ۱۳۶۳، صفحهٔ ۱۱۹</ref> بهاءالله در این زندان شاهد اعدام بسیاری از دوستان بابی‌اش بود.<ref name="Iranica2423">{{cite encyclopedia|author=Juan Cole|title=BAHĀʾ-ALLĀH|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|publisher=|location=|year=2011|url=https://www.iranicaonline.org/articles/baha-allah|date=August 2011|accessdate=29 October 2020|volume=Online|pages=422-429}}</ref> وی می‌نویسد که در این سیاه‌چال، چندین بار حالات عرفانی-معنوی را تجربه کرده و به مقام رسالت خود آگاه شده‌است.<ref name=":1322">Bausani, A. "[http://www.brillonline.nl/subscriber/entry?entry=islam_SIM-1032 Bahāʾ Allāh]." Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman , Th. Bianquis , C.E. Bosworth , E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2009. Brill Online. UNIVERSITY OF TORONTO. 27 February 2009</ref> بعد از آزادی از زندان یک ماه به او فرصت داده می‌شود تا از ایران خارج شود. بهاءالله برای ترک ایران عراق را انتخاب می‌کند و به همراه خانواده و دو برادرش ایران را به قصد عراق ترک می‌کند.<ref name=":82322">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=16|زبان=English}}</ref> آن‌ها پس از یک سفر سخت و عبور از مناطق کوهستانی در سرمای زمستان در اوایل آوریل ۱۸۵۳ وارد بغداد شدند.<ref name=":82322" /><ref name=":8242222">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.cambridge.org/core/books/bahai-faith-violence-and-nonviolence/77AD767FEB71907262272C974AC0E9B7|عنوان=The Bahá'í Faith, Violence, and Non-Violence|نام خانوادگی=Stockman|نام=Robert|تاریخ=2020|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9781108613446|مکان=Cambridge; New York|صفحات=9|زبان=En}}</ref>

در بغداد بهاءالله به تدریج به عنوان رهبر جامعۀجامعهٔ بازماندۀبازماندهٔ بابیان شناخته می‌شود<ref name=":82312">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=17|زبان=English}}</ref> و به احیای جامعه به شدت سرکوب شده و نابسامان بابی می‌پردازد.<ref name=":82312" /> او در آثار خود درکی جدید از دین بابی را در اختیار بابیان قرار داد. تعداد پیروان او به شکل فزاینده‌ای رشد کرد و ظرف مدت کوتاهی هم بابی‌ها و هم مقامات ایرانی و عثمانی او را به عنوان رهبر برجسته بابیان شناختند.<ref name=":82312" />

حکومت ایران که از احیای جامعۀجامعهٔ بابی تحت رهبری بهاءالله نگران بود مقامات عثمانی را مورد فشار قرار داد تا بهاءالله و یاران در حال فزونی او را به محلی دورتر از مرزهای ایران تبعید کند.<ref name=":332">{{یادکرد ژورنال|عنوان=The Bahá'í Faith|ژورنال=Britannica Book of the Year|ناشر=Encyclopædia Britannica|تاریخ=1988|فصل=|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref> مقامات عثمانی این موضوع را قبول کرده و بهاءالله را در ۱۸۶۳ به استانبول فراخواندند.<ref name=":82312" />

در ۲۱ آوریل ۱۸۶۳ قبل از حرکت به استانبول بهاءالله و همراهانش برای دوازده روز در باغ نجیب پاشا در حومه بغداد اقامت کردند. در این مکان بود که بهاءالله به بابیان حاضر اعلان کرد که او پیام‌آور الهی و همان موعودی است ([[من‌یظهره‌الله]]) که [[سید علی‌محمد باب|باب]] به آمدنش وعده داده.<ref name=":332" /> این مناسبت در بین بهائیان به [[عید رضوان]] شناخته می‌شود.<ref name="eor2">{{cite encyclopedia|last=Hutter|first=Manfred|editor=Lindsay Jones|encyclopedia=Encyclopedia of Religion|title=Bahā'īs|edition=2nd|year=2005|publisher=Macmillan Reference USA|volume=2|location=Detroit|isbn=0-02-865733-0|pages=737–40|url-access=registration|url=https://archive.org/details/encyclopediaofre0000unse_v8f2}}</ref>

پس از چهار ماه سفر زمینی بهاءالله و همراهانش به استانبول وارد شدند.<ref name="iranica_bahaullah2">{{پک|Cole|1989|ک=BAHĀʾ-ALLĀH|ص=422-429}}</ref> پس از حدود سه و ماه نیم اقامت در استانبول، مسئولین حکومت عثمانی دستور تبعید بهاءالله به ادرنه را دادند.<ref name=":172">{{یادکرد کتاب|عنوان=An Introduction to the Bahai Faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|ناشر=Cambridge University Press|سال=۲۰۰۸|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> بهاءالله چهار سال و نیم در ادرنه اقامت داشت.<ref name=":242">{{یادکرد|فصل=|ترجمه=|شماره=|دوره=|تاریخ=|نشریه=|ژورنال=|مقاله=|زبان=en|صفحه=|نویسندگان سایر بخش‌ها=|کتاب=A Concise Encyclopedia of the Bahá'í Faith|نویسنده=Smith, Peter|شابک=1-85168-184-1|سال=۱۹۹۹|ویرایش=|کوشش=|شهر=Oxford, UK|چاپ=|ناشر=Oneworld Publications|شاپا=}}</ref> در دوران اقامتش در ادرنه بود که شروع به اعلان عمومی رسالت خود نمود. این اعلان عمومی در قالب صدور [[بهاءالله#%D8%A7%D8%A8%D9%84%D8%A7%D8%BA %D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C %D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D8%AA: %D8%A7%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84 %D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87 %D8%A8%D9%87 %D8%B3%D8%B1%D8%A7%D9%86 %D9%85%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9|نامه‌هایی]] به پادشاهان و سران ممالک صورت گرفت.<ref name=":332" /> که می‌توان از آن جمله نامه‌هایی به ناپلئون سوم در فرانسه، پاپ، ناصرالدین شاه پادشاه ایران و سلطان عبدالعزیز ترکیه اشاره نمود.<ref name=":332" /> وی در این [[بهاءالله#%D8%A7%D8%A8%D9%84%D8%A7%D8%BA %D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C %D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D8%AA: %D8%A7%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84 %D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87 %D8%A8%D9%87 %D8%B3%D8%B1%D8%A7%D9%86 %D9%85%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9|نامه‌ها]] خود را موعود تمامی ادیان<ref name=":722">{{Cite journal|last=Cole|first=Juan R. I.|date=1992|title=Iranian Millenarianism and Demorcratic Thought in the 19th Century|url=https://www.cambridge.org/core/journals/international-journal-of-middle-east-studies/article/abs/iranian-millenarianism-and-demorcratic-thought-in-the-19th-century/2F207F1C6BE137CB50604230060C47BC|journal=International Journal of Middle East Studies|language=en|volume=24|issue=1|page=4|pages=|doi=10.1017/S0020743800001392|issn=1471-6380|via=}}</ref> که برای اتحاد نوع بشر ظهور کرده خواند<ref>{{cite book|title=Studies in Modern Religions, Religious Movements and the Bābī-Bahā'ī Faiths|editor=Sharon, Moshe|first=Christopher|last=Buck|chapter=The Eschatology of Globalization: The Multiple Messiahship of Bahá'u'lláh Revisited (pp. 143–178)|chapter-url=http://bahai-library.com/buck_eschatology_globalization|year=2004|publisher=[[Brill Publishers|Brill]]|location=Boston|isbn=9004139044|page=144}}</ref> و سران کشورها را به پذیرش رسالت خود دعوت نمود<ref name=":824223">{{یادکرد کتاب|نشانی=http://cup.columbia.edu/book/modernity-and-the-millennium/9780231110815|عنوان=Modernity and the Millennium: The Genesis of the Baha'i Faith in the Nineteenth Century|نام خانوادگی=Cole|نام=Juan|تاریخ=1998|ناشر=Columbia University Press|سال=|شابک=9780231110815|مکان=New York City; New York|صفحات=62|زبان=En}}</ref> و از آنها خواست تا از مسابقه تسلیحاتی و تحمیل هزینه‌های آن بر مردم دست بکشند،<ref name=":824223" /><ref name=":1122">{{Cite journal|last=Cole|first=Juan R. I.|date=1992|title=Iranian Millenarianism and Demorcratic Thought in the 19th Century|url=https://www.cambridge.org/core/journals/international-journal-of-middle-east-studies/article/abs/iranian-millenarianism-and-demorcratic-thought-in-the-19th-century/2F207F1C6BE137CB50604230060C47BC|journal=International Journal of Middle East Studies|language=en|volume=24|issue=1|page=6|doi=10.1017/S0020743800001392|issn=1471-6380|via=}}</ref><ref name=":1222">{{Cite journal|last=Cole|first=Juan R. I.|date=1992|title=Iranian Millenarianism and Demorcratic Thought in the 19th Century|url=https://www.cambridge.org/core/journals/international-journal-of-middle-east-studies/article/abs/iranian-millenarianism-and-demorcratic-thought-in-the-19th-century/2F207F1C6BE137CB50604230060C47BC|journal=International Journal of Middle East Studies|language=en|volume=24|issue=1|page=8|pages=|doi=10.1017/S0020743800001392|issn=1471-6380|via=}}</ref><ref name=":821622">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=30|زبان=En}}</ref> برای حل و فصل اختلافاتِ موجود و دستیابی به صلح گرد هم جمع شوند و با ایجاد امنیت جمعی از آن پاسداری کنند.<ref name="Iranica252">{{cite encyclopedia|author=J. Cole|title=BAHAISM i. The Faith|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|publisher=|location=|year=2011|url=https://iranicaonline.org/articles/bahaism-i|date=August 2011|accessdate=29 October 2020|volume=Online|pages=438-446}}</ref><ref name=":824223" /><ref name=":1122" /><ref name=":821922">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=30|زبان=En}}</ref> بهاءالله در این [[بهاءالله#%D8%A7%D8%A8%D9%84%D8%A7%D8%BA %D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C %D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84%D8%AA: %D8%A7%D8%B1%D8%B3%D8%A7%D9%84 %D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87 %D8%A8%D9%87 %D8%B3%D8%B1%D8%A7%D9%86 %D9%85%D9%85%D8%A7%D9%84%DA%A9|نامه‌ها]] همچنین از [[دموکراسی]]، حکمرانی قانون و تساوی برای همگان بدون در نظر گرفت دین پشتیبانی نمود.<ref name=":824223" /><ref name=":1222" /><ref name=":824252">{{یادکرد کتاب|نشانی=http://cup.columbia.edu/book/modernity-and-the-millennium/9780231110815|عنوان=Modernity and the Millennium: The Genesis of the Baha'i Faith in the Nineteenth Century|نام خانوادگی=Cole|نام=Juan|تاریخ=1998|ناشر=Columbia University Press|سال=|شابک=9780231110815|مکان=New York City; New York|صفحات=67|زبان=En}}</ref>

در سال ۱۸۶۸ حکومت عثمانی بار دیگر دستور تبعید بهاءالله را صادر کرد و او و گروهی از پیروانش در ۳۱ اوت ۱۸۶۸ وارد زندان-شهر عکا شدند.<ref name="Iranica2433">{{cite encyclopedia|author=Juan Cole|title=BAHĀʾ-ALLĀH|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|publisher=|location=|year=2011|url=https://www.iranicaonline.org/articles/baha-allah|date=August 2011|accessdate=29 October 2020|volume=Online|pages=422-429}}</ref> برای دو سال بهاءالله و همراهانش در شرایط بسیار دشوار و نامناسبی در قلعه‌ای محبوس بودند و چندین نفر از همراهان بهاءالله و یکی از پسرانش به اسم [[میرزا مهدی (پسر بهاءالله)|میرزا مهدی]] به دلیل بیماری و سختی شرایط درگذشتند.<ref name=":82332">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=26|زبان=English}}</ref><ref name="Iranica2433" /> بهاءالله و همراهانش در ۱۸۷۰ اجازه یافتند زندان را ترک کنند ولی همچنان زندانی بهبه‌شمار شمار می رفتندمی‌رفتند و اجازه خروج از شهر عکا را نداشتند.<ref name=":242" />

در ۱۸۷۷ بهاءالله اگرچه همچنان یک زندانی بود اجازه یافت که از شهر عکا خارج شود. او ابتدا برای حدود دو سال در عمارتی در شمال عکا به نام مزرعه ساکن شد<ref name=":242" /> و سپس از ۱۸۷۹ تا هنگام درگذشت در ۱۸۹۲ در بهجی سکونت گزید.<ref name=":52">{{یادکرد کتاب|عنوان=Baha'u'llah: A Short Biography|نام خانوادگی=Momen|نام=Moojan|ناشر=OneWorld Publications|سال=2014|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> او در ۲۹ ماه مه سال ۱۸۹۲ میلادی به دنبال تب خفیفی در سن ۷۵ سالگی در بهجی درگذشت و در محوطه عمارت بهجی به خاک سپرده شد.<ref name=":242" />

[[پرونده:AkkaPrison.jpg|پیوند=https://fa.bahaipedia.org/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87پرونده:AkkaPrison.jpg|بندانگشتی|267x267پیکسل|زندانی که بهاءالله دو سال در آن در عکا زندانی بود.]]

بهاءالله کتاب‌ها، نامه‌ها ( الواح) و ادعیه و مناجات‌های بسیاری نگاشت،<ref name=":162">{{یادکرد کتاب|عنوان=An Introduction to the Bahai Faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|ناشر=Cambridge University Press|سال=۲۰۰۸|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> که از آن میان حدود پانزده هزار نامه و متن تا به حال شناسایی شده‌است.<ref name=":82423">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=79-80|زبان=English}}</ref> آثار بهاءالله هم‌اکنون به بیش از ۸۰۰ زبان ترجمه شده و در بیش از ۲۰۰ کشور منتشر شده‌اند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=2014|وبگاه=Huffington Post|نشانی=https://www.huffingtonpost.co.uk/entry/birth-of-bahaullah-2014_n_6145016?guccounter=1|عنوان=Birth Of Baha'u'llah 2014: 5 Facts To Know About The Baha'i Holiday}}</ref>در این آثار بارها آمده‌است که مخاطب پیام او همه نوع بشر است و هدف از آموزه‌های او بازسازی عالم و ترقّی بشریت به عنوان یک کل است. او به‌طور مشخص اصل یگانگی نوع انسان را اعلان می‌دارد، سران ممالک را ترغیب می‌کند تا برای حل و فصل اختلافاتِ موجود و دستیابی به صلح گرد هم جمع شوند و با ایجاد امنیت جمعی از آن پاسداری کنند. او همچنین در راستای رسیدن به یک جامعه متحد جهانی خواستار اتخاذ یک زبان و خط بین‌المللی، ترویج یک نظام آموزشی همگانی و اجباری، و تعیین واحد پول و اندازه‌گیری یکسان می‌شود. بهاءالله بر ترکِ تعصبات دینی و نژادی و پرهیز از ملی‌گرایی افراطی تأکید می‌کند.<ref name=":82722">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=32|زبان=En}}</ref><ref name="Iranica27">{{cite encyclopedia|author=J. Cole|title=BAHAISM i. The Faith|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|publisher=|location=|year=2011|url=https://iranicaonline.org/articles/bahaism-i|date=August 2011|accessdate=29 October 2020|volume=Online|pages=438-446}}</ref> بهاءالله در آثار خود بیان می‌کند که نزد خدا زن و مرد برابر هستند و هیچ‌یک بر دیگری برتری ندارد.<ref name=":82922">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=143|زبان=En}}</ref> آموزه‌های او طرفدارِ جدی آزادی زنان است <ref name=":82822">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=41|زبان=En}}</ref> و تأکید او بر تعلیم و تربیت دختران یکی از نمونه‌های متعددِ حمایت وی از بهبود وضعیت زنان است.<ref name="Iranica2442">{{cite encyclopedia|author=Juan Cole|title=BAHĀʾ-ALLĀH|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|publisher=|location=|year=2011|url=https://www.iranicaonline.org/articles/baha-allah|date=August 2011|accessdate=29 October 2020|volume=Online|pages=422-429}}</ref>

بهاءالله از بهائیان می‌خواهد فضائل اخلاقی چون راستگویی، پاکدامنی، درستکاری، امانت‌داری، وفاداری، ادب، بردباری، عدالت و انصاف را در پیش گیرند<ref name="Iranica2222">{{cite encyclopedia|author=A. Bausani|title=AQDAS|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|publisher=|location=|year=2011|url=https://www.iranicaonline.org/articles/aqdas-more-fullv-al-ketah-al-aqdas-pers|date=August 2011|accessdate=29 October 2020|volume=Online|pages=191-192}}</ref> و با ادیان دیگر با منشی دوستانه و با محبت معاشرت نمایند.<ref name=":821122">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=33|زبان=En}}</ref> او همچنین از آنها می‌خواهد شهروندان نمونه ممالک محل سکونت خود بوده و نسبت به دولت مطبوع خود صادق، درستکار و وظیفه‌شناس باشند، به هیچوجه سبب خشونت و فساد نشوند،<ref name=":821122" /> و از تعصب، غرور، مجادله، نزاع، غیبت و افتراء پرهیز کنند.<ref name="Iranica2222" /> او هر شکلی از خشونت مذهبی به خصوص جهاد را محکوم و ممنوع اعلام می‌کند،<ref name=":821122" /> و به تفصیل از نقش دین به عنوان عاملی بازدارنده برای جلوگیری از جرم و حفظ نظم اجتماعی سخن می‌گوید.<ref name=":821122" /> بهاءالله همچنین جمع‌آوری [[صدقه]]، [[رهبانیت]] و بطالت را نفی و بر ضرورت اشتغال به کار تأکید می‌کند.<ref name="Iranica2222" />

{{اصلی|عبدالبهاء}}[[عبدالبهاء|عباس افندی]] ( ۱۲۲۳ - ۱۳۰۰۱۲۲۳–۱۳۰۰ هجری شمسی، ۱۸۴۴ - ۱۹۲۱۱۸۴۴–۱۹۲۱ میلادی) فرزند ارشد [[بهاءالله]] که به نام [[عبدالبهاء]] شناخته می‌شود، سومین شخصیت محوری آیین بهائی است که پدرش [[بهاءالله]] آنچنانکه در کتاب اقدس و نیز در کتاب عهدی اشاره کرده‌است، وی را به مقام جانشین، مبیّن و مفسر متون بهائی برگزید.<ref name="Iranica4">{{cite encyclopedia|author=A. Bausani, D. MacEoin|title=ABD-AL-BAHĀ|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|page=|publisher=|location=|year=۱۹۸۲|url=http://www.iranicaonline.org/articles/abd-al-baha|accessdate=۲۰۱۰-۰۸-۱۰}}</ref> او در فاصلهٔ سال‌های ۱۸۹۲ تا ۱۹۲۱ میلادی مسئولیّت ادارهٔ جامعهٔ بهائی را برعهده داشت.<ref name="smith2152">{{پک|Smith|2000|ک=A Concise Encyclopedia of the Bahai Faith|ص=ص ۱۵}}</ref> بهائیان عبدالبهاء را مفسّر و تبیین کنندهٔ رسمی آثار بهائی، جلوهٔ تمامی آرمان‌ها و ایده‌آل‌های بهائی و معمار نظم جهانی [[بهاءالله]] می‌دانند.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|نشانی=http://www.bahai.org/fa/abdul-baha/|عنوان=حضرت عبدالبهاء-مثل اعلای امر بهائی|ناشر=جامعهٔ جهانی بهائی|تاریخ=|تاریخ بازبینی=4.7.2016}}</ref>

در زمان حیات بهاءالله، او منشی و نماینده پدرش بود. عبدالبهاء اکثر عمر خود را در زندان و تبعید به سر برد. ۹ ساله بود که به همراه پدر به عراق تبعید شد و در نهایت در ۶۴ سالگی (در سال ۱۹۰۸ میلادی) با آزادی تمامی زندانیان عقیدتی امپراطوری عثمانی در نتیجۀنتیجهٔ انقلاب جوانان تُرک، بعد از بیش از پنج دهه از تبعید و زندان رهایی یافت. او بعد از آزادی برای انتشار آئین بهائی و ترویج آموزه‌های پدر به مصر، اروپا و آمریکای شمالی سفر کرد.<ref name="smith2192">{{پک|Smith|2000|ک=A Concise Encyclopedia of the Bahai Faith|ص=ص ۱۹}}</ref> سفرهای سه ساله او در غرب نقش به‌به سزایی در ایجاد جوامع بهائی در آنجا و انتشار آئین بهائی در سایر نقاط دنیا ایفا نمود. در آمریکای شمالی به حدود ۴۵ شهر در ایالات متحده و کانادا سفر کرد.<ref name="Mottahedeh2">{{پک|Mottahedeh|۲۰۱۳|ک=Abdu’l-Bahá's Journey West: The Course of Human Solidarity|ص=ص ۵}}</ref> در این سفر حدود ۳۷۳ سخنرانی داشت و جمعاً حدود ۹۳ هزار نفر مخاطب وی قرار گرفتند.<ref name="Mottahedeh2" /> عبدالبهاء در اروپا و آمریکا به نام پیامبر صلح معروف شد. مطبوعات آن زمان، اغلب او را «پیامبر ایرانی» می‌نامیدند.<ref>Momen, Moojan and B. Todd Lawson. "Abdul-Baha" World Religions: Belief, Culture, and Controversy. ABC-CLIO, 2011. Web. 2 Nov. 2011.</ref> عده‌ای از صاحب‌نامان غرب چون الکساندر گراهام بل مخترع تلفن، پرزیدنت روزولت رئیس‌جمهور سابق ایالات متحده آمریکا و آدمیرال پری کاشف قطب جنوب در این اسفار با وی دیدار کردند.<ref name=":82362">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=53|زبان=English}}</ref>

عبدالبهاء اغلب در سخنرانی‌های خود در غرب، اعتقادات اساسی و اصول آئین بهائی را شرح می‌داد،<ref name=":82342">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=52|زبان=English}}</ref> از جمله اینکه: هر فرد باید خود به‌طور مستقل و به دور از تعصّب به جستجوی حقیقت بپردازد،<ref name=":82342" /> تمام ادیان الهی جلوه‌های مختلف یک حقیقت واحد هستند،<ref name=":82342" /> دین باید در هماهنگی با علم و عقل باشد،<ref name=":82342" /> نوع انسان یکی است و همه در مقابل خداوند برابرند،<ref name=":82342" /> تعصّبات دینی، سیاسی و ملّی مخرّب و مبتنی بر جهل است،<ref name=":82362" /> فقر شدید و ثروت مفرط باید از میان برداشته شود،<ref name=":82362" /> همهٔ افراد باید در مقابل قانون یکسان باشند و عدالت در اجتماع برقرار باشد،<ref name=":82362" /> زنان و مردان با هم برابرند و باید از حقوق برابر مخصوصاً در امر آموزش برخوردار باشند،<ref name=":82362" /><ref name="Iranica262">{{cite encyclopedia|author=J. Cole|title=BAHAISM i. The Faith|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|publisher=|location=|year=2011|url=https://iranicaonline.org/articles/bahaism-i|date=August 2011|accessdate=29 October 2020|volume=Online|pages=438-446}}</ref> دین باید باعث محبت و وفاق بین مردم شود، در غیر این صورت بی‌دینی بهتر است<ref name="Iranica262" /> همهٔ کودکان باید آموزش دریافت کنند<ref name=":82362" /> و دین باید از سیاست جدا باشد.<ref name="Iranica262" /> عبدالبهاء همچنین به موضوع صلح بسیار در سخنرانی‌های خود توّجه می‌کرد و هشدار می‌داد که ناآرامی‌ها در منطقهٔ [[بالکان]] می‌تواند به جنگی تبدیل شود که سراسر اروپا را بگیرد.<ref name=":82362" /> همچنین در آمریکا، برای مسئلهٔ روابط نژادی اهمیّت ویژه‌ای قائل بود و افراد از نژادهای مختلف را تشویق می‌کرد که به دنبال یافتن نقاط مشترک و همکاری باشند.<ref name=":82362" /> وی هم در آمریکا و هم در اروپا با فقرا ملاقات می‌کرد و بر وظیفهٔ اجتماعی ثروتمندان در قبال فقرا تأکید می‌نمود.<ref name=":82362" />

عبدالبهاء در ماه ژوئن ۱۹۱۳ بعد از سه سال سفر در غرب از طریق مصر به حیفا بازگشت.<ref name=":82352">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=45|زبان=English}}</ref> در مدّتی کمتر از یک سال با آغازجنگ جهانی اول در اوت ۱۹۱۴ دیگر امکان سفرهای بیشتر برای وی وجود نداشت.<ref name=":82372">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=46|زبان=English}}</ref> آن روزها دوران خطرناکی برای وی و اطرافیان‌اش بود<ref name="Iranica32">{{cite encyclopedia|author=A. Bausani, D. MacEoin|title=ABD-AL-BAHĀ|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|page=|publisher=|location=|year=۱۹۸۲|url=http://www.iranicaonline.org/articles/abd-al-baha|accessdate=۲۰۱۰-۰۸-۱۰}}</ref> و عبدالبهاء از طرف [[جمال پاشا]]، فرماندار جدید سوریه مورد تهدید قرار گرفته بود.<ref name=":82372" /> سال‌های جنگ باعث وقوع قحطی در منطقه شد که عبدالبهاء با تأمین غلات از مزارع بهائی در درّهٔ اردن توانست از وقوع فاجعهٔ محلّی جلوگیری کند.<ref name=":82372" /> با آغاز حکومت قیمومت بریتانیا بر فلسطین، دولت جدید در تاریخ ۲۷ آوریل ۱۹۲۰ میلادی به دلیل «تلاش‌های انسان‌دوستانه در طول جنگ جهانی اول» لقب سلطنتی «سِر» به او داد.<ref name=":82372" /> عبدالبهاء سال‌های بعد از جنگ را به رسیدگی به امور جامعهٔ بهائی پرداخت.<ref name=":82372" /> وی علاوه بر اینکه در این دوران یک چهرهٔ برجستهٔ محلّی بود، به عنوان رهبر یک آئین بین‌المللی نیز شناخته می‌شد.<ref name=":82372" /> عبدالبهاء در سال ۱۹۲۱ درگذشت.<ref name="Iranica32" />

{{اصلی|شوقی افندی}}[[شوقی افندی|شوقی افندی ربّانی]] (۱۲۷۶- ۱۳۳۶۱۲۷۶–۱۳۳۶ هجری شمسی، ۱۸۹۷-۱۹۵۷۱۸۹۷–۱۹۵۷ میلادی) که به شوقی افندی هم شناخته می‌شود، نوه دختری [[عبدالبهاء]] بود،وبود، و طبق وصیت نامه [[عبدالبهاء]] ([[الواح وصایا]]) پس از وی، مسئولیّت رهبری جامعه بهائی را به مدت ۳۶ سال تا درگذشتش بر عهده گرفت.<ref name="Iranica24222">{{cite encyclopedia|author=Moojan Momen|title=Moojan Momen|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|publisher=|location=|year=2011|url=https://www.iranicaonline.org/articles/shoghi-effendi|date=February 2011|accessdate=29 October 2020|volume=Online}}</ref><ref name=":8240">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=55-57|زبان=English}}</ref>

به موازات همهٔ این اقدامات، به ترجمهٔ آثار بهائی از زبان‌های فارسی و عربی به زبان انگلیسی پرداخت و الگویی برای ترجمهٔ این آثار برای دیگران و برای آیندگان ایجاد کرد. کتاب «تاریخ نبیل»، نوشتهٔ نبیل زرندی که مربوط به تاریخ سال‌های اوّلیّهٔ آئین بهائی است را تلخیص و ترجمه نموده، به نام «مطالع الانوار» منتشر کرد. او همچنین به‌طور مستقل تاریخ آئین بهائی را در کتابی به اسم «God Passes By» مدوّن نمود.<ref name="Iranica24222" /><ref name=":82302">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=61-63|زبان=English}}</ref>

{{اصلی|بیت العدل اعظم}}در آئین بهائی طبقه روحانی و مجتهد دینی وجود ندارد و در ساختار جامعه بهائی اقتدار و مرجعیت به شوراهای انتخابی که در راس آنها [[بیت العدل اعظم]] قرار دارد سپرده شده‌است نه به افراد.<ref name=":932">{{یادکرد کتاب|عنوان=Understanding the Bahaʼı́ Faith|نام خانوادگی=Momen|نام=Wendi|ناشر=Dunedin Academic Pres|سال=2006|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> [[بیت العدل اعظم|بیت‌العدل اعظم]] شورای بین‌المللی آئین بهائی و بالاترین مقام تصمیم‌گیری این آئین است. این مجمع ۹ عضو دارد که هر ۵ سال یک بار توسط اعضای محفل‌های ملی بهائی - شوراهای انتخابی بهائی کشورهای جهان - انتخاب می‌شوند.<ref name=":82382">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=72|زبان=English}}</ref> نخستین انتخابات بیت العدل اعظم در سال ۱۹۶۳ میلادی (۱۳۴۲ هجری شمسی) برگزار شد.<ref name=":82382" /> [[بیت العدل اعظم]] در سال ۱۹۷۲ میلادی اساس نامهاساس‌نامه خود را تنظیم کرد و در آن جنبه‌های مختلف نحوۀنحوهٔ عملکرد و اختیارات و وظایف را خود مشخص نمود.<ref name=":82382" /> بر مبنای این اساس‌نامه این وظایف و اختیارات را می‌توان به صورت زیر خلاصه کرد: اداره امور جامعه بهائی در سطح جهانی، هدایت، سازمان دهی و هماهنگ سازی فعالیت‌های بهائی در سطح جهانی، محافظت از متون بهائی، محافظت از جامعهٔ بهائی در برابر آزار و اذیت و سرکوب؛ انتشار آئین بهائی، گسترش و تقویت [[نظم اداری|نظم اداری بهائی]]؛ ترویج خصلت‌های معنوی در جامعهٔ بهائی و دوستی و صلح میان ملت‌ها؛ پیاده‌سازی، لغو یا تغییر آن دسته دستورها و احکام که به وضوح در متون بهائی مطرح نشده‌است؛ تضمین حقوق، آزادی و اقدامات افراد؛ بکار بستن اصول و احکام بهائی؛ هدایت و هماهنگی فعالیت‌های بهائیان در سراسر جهان. <ref name="iranica32">{{cite encyclopedia|encyclopedia=Encyclopædia Iranica|year=1989|article=Bayt-al-`Adl (House of Justice)|first=Moojan|last=Momen}}</ref>

{{اصلی|نظم اداری|بیت‌العدل اعظم}}نحوهٔ سازمان‌دهی و اداره امور جامعه بهائی، [[نظم اداری]] نامیده می‌شود.<ref name=":82292">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=99|زبان=English}}</ref><ref name=":423">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=180-182|زبان=English}}</ref> طرح کلی این نظام توسط بهاءالله در [[کتاب اقدس]] و سایر آثارش مشخص شده‌است.<ref name=":92">{{یادکرد کتاب|عنوان=Understanding the Bahaʼı́ Faith|نام خانوادگی=Momen|نام=Wendi|ناشر=Dunedin Academic Pres|سال=2006|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> در آئین بهائی طبقه روحانی و مجتهد دینی وجود ندارد و در ساختار این جامعه اقتدار و مرجعیت به افراد داده نشده بلکه به شوراهای انتخابی سپرده شده‌است.<ref name=":92" /> این شوراهای انتخابی در سطح محلی، ملی و بین‌المللی فعالیت دارند. در سطح محلی، این شوراها محفل روحانی محلی و در سطح ملی، محفل روحانی ملی نامیده می‌شوند.<ref name=":123">{{یادکرد کتاب|عنوان=Baha'u'llah: A Short Biography|نام خانوادگی=Momen|نام=Moojan|ناشر=Oneworld Publications|سال=2014|شابک=|مکان=|صفحات=}}</ref> شورای بین‌المللی انتخابی بهائی، [[بیت‌العدل اعظم|بیت العدل اعظم]] نام دارد که اعضایش هر ۵ سال یک بار انتخاب می‌شوند. این نهاد در رأس ساختار اداری بهائی قرار دارد.<ref name=":82292" /> شوراهای انتخابی در در حوزه عملکرد خود اختیارات تقنینی، اجرایی و قضایی دارند.<ref name=":323">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=178-180|زبان=English}}</ref>

طبق احکام منصوص آئین بهائی، در انتخاب مؤسسات بهائی هرگونه تبلیغات، کاندیداتوری، نامزد شدن و نامزد کردن، حزب‌گرایی، و مبارزات و کمپین‌های انتخاباتی مطلقاً ممنوع است.<ref name=":6222">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=183-185|زبان=English}}</ref> هر کدام از راِی دهندگان در حالت دعا و توجه و با در نظر گرفتن معیارهای اخلاقی و معنوی مطرح در آثار بهائی، به حکم وجدان خود شایسته‌ترین افراد را برای عضویت در مؤسسه مورد نظر انتخاب می‌کنند.<ref name=":6222" /> در تمامی انتخابات بهائی، در سطح محلی، ملی و بین‌المللی، رأی دهندگان نام افراد مورد نظر خود را روی برگه رأی می‌نویسند.<ref name=":52222">{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Arash Abizadeh|عنوان=How Bahá’í Voters Should Vote|ژورنال=Journal of Baha’i Studies|دوره=18|شماره=1-4|ناشر=The Journal of Baha'i Studies|تاریخ=2008|زبان=English|شاپا=|doi=|پیوند=https://bahai-studies.ca/wp-content/uploads/2014/05/18.14-Abizadeh.pdf|تاریخ دسترسی=}}</ref><ref name=":6222" /> رأی‌گیری در سطح محلی توسط محفل روحانی محلی اداره می‌شود. در هر شهر و روستایی که تعداد بهائیان ۲۱ سال به بالای آن حداقل ۹ نفر باشد هر سال انتخاباتی برگزار می‌گردد که در جریان آن ۹ فرد مستقیماً از جانب بهائیان آن محل با رعایت موازین انتخابات بهائی به عضویت محفل محلی در می‌آیند.<ref name=":3222">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=178-180|زبان=English}}</ref> رأی‌گیری از طریق برگه رأی مخفی است یعنی کسی ار رأی دیگران اطلاع ندارد. این موضوع باعث می‌شود که رای‌دهندگان بتوانند آزادانه و فارغ از فشارهای بیرونی به هر آن که خود صلاح می‌دانند رأی دهند.<ref name=":52222" /> اعضای محفل روحانی ملی که امور جامعه بهائی را در سطح کشور اداره می‌کند سالانه از طریق نمایندگان منتخب محافل روحانی محلیِ سراسر کشور انتخاب می‌شوند.<ref name=":3242">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=178-180|زبان=English}}</ref> نمایندگان محافل محلی، اعضای محفل روحانی ملی را از بین کلیه اعضای جامعه بهائی آن کشور با رعایت موازین انتخابات بهائی انتخاب می‌کنند.<ref name=":3242" /> نه نفری که از دیگران بیشتر رأی بیاورند به عضویت محفل ملی در می‌آیند.<ref name=":3242" /> و در نهایت اعضای تمامی محفل‌های ملی بهائی سراسر جهان هر ۵ سال یک بار [[بیت‌العدل اعظم|بیت العدل اعظم]] را انتخاب می‌کنند.<ref name=":742">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=177|زبان=English}}</ref><ref name=":3242" />

علاوه بر شوراهای انتخابی، موسساتی نیز هستند که به صورت انتصابی فعالیت می‌کنند و عمدتاً نقش مشاوره و تشویق جامعه بهائی را بر عهده دارند.<ref name=":92" /><ref name=":123" /> مؤسسات انتصابی با تشویق و پرورش ابتکارات فردی بر پویایی جامعه می‌افزاید.<ref name=":423" /> هیئت مشاورین قاره‌ای که متشکل از ۸۱ نفر است هر پنج سال توسط [[بیت‌العدل اعظم|بیت العدل اعظم]] منصوب می‌شوند.<ref name=":0222">کتاب نظم اداری بهایی. هوشنگ محمودی. لجنه ملی نشر معارف امری</ref> مشاورین به محافل روحانی مشاوره می‌دهند، مشوق اقدامات و ابتکارات فردی هستند و به رشد و سرزندگی جوامع بهائی کمک می‌کنند. برخلاف مؤسسات انتخابی، هیئت مشاورین قاره‌ای اختیارات تقنینی، اجرایی و قضایی ندارد.<ref name=":4222">{{یادکرد کتاب|نشانی=https://www.worldcat.org/title/introduction-to-the-bahai-faith/oclc/181072578|عنوان=An introduction to the Baha'i faith|نام خانوادگی=Smith|نام=Peter|تاریخ=2008|ناشر=Cambridge University Press|سال=|شابک=9780521862516|مکان=Cambridge; New York|صفحات=180-182|زبان=English}}</ref> مشاورین قاره‌ای افرادی را برای کمک با عنوان هیئت معاونین منصوب می‌کنند و معاونین نیز دستیارانی برای خود از جامعه بهائی برمی‌گزینند.<ref name=":4222" /> در حالی که مشاورین قاره‌ای در هر دو سطح قاره‌ای و کشوری فعال هستند، معاونین و دستیاران ایشان در سطوح منطقه‌ای و محلی فعالیت می‌کنند.<ref name=":4222" /> برای هماهنگی و هدایت فعالیت‌های مشاورین قاره‌ای، [[بیت‌العدل اعظم|بیت العدل اعظم]] هیئتی تحت عنوان دارالتبلیغ بین‌المللی برای ۵ سال منصوب می‌کند که متشکل از ۹ نفر است.<ref name=":4222" />

از ابتدای پیدایش [[آئین بابی]] در سال ۱۸۴۴ میلادی و پس از آن آئین بهائی در ۱۸۵۲ میلادی مخالفت و سرکوب توسط علمای دینی [[شیعه]] و حکومت [[قاجاریه]] با این دو آئین آغاز شد. بهائی ستیزی در دوران حکومت قاجاریه در [[ایران]] به اشکال گوناگون دیده می‌شد. انتشار مطالب بر ضدّ آئین بابی و بهائی و تبعید، حبس، شکنجه و قتل و کشتار پیروان، از روش‌های رایج بهائی ستیزی در آن دوران بود.<ref name=":3">{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Momen|نام=Moojan|عنوان=The Babi and Baha'i community of Iran: A case of "suspended genocide"?|ژورنال=Journal of Genocide Research, Vol. 7, No. 2|ناشر=|تاریخ=June 2005|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref><ref name=":4">{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Micheal Karlberg|عنوان=Constructive Resilience: The Baha´ ’ı´ Response to Oppression|ژورنال=PEACE & CHANGE, Vol. 35, No. 2,|ناشر=|تاریخ=April 2010|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref> بهائی ستیزی در دوران [[حکومت پهلوی]] نیز اگرچه نسبت به دوران قاجاریه کم تربود، ولی به همان اَشکال سابق ادامه داشت.<ref name=":3" /><ref name=":4" /> در دوران قاجار آزار و اذیت‌ها بیش تر از طرف عوامل محلی صورت می‌گرفت و حکومت مرکزی گاهی از این برخوردها حمایت می‌کرد و گاهی به دلیل ترس از دست دادن کنترل با آن‌ها مخالفت می‌نمود.<ref name=":3" /> اما در دوران پهلوی با قوی تر شدن حکومت مرکزی، این خود دولت بود که به تدریج عامل اصلی آزار و اذیت بهائیان شد. در نتیجه شکل آزار و اذیت‌ها از حرکت‌های تهاجمی عوام در دوران قاجار تغییر کرد و ماهیتی اداری به خود گرفت که اغلب همراه با بخشنامه‌ها و آئین‌نامه‌های دولتی بود.<ref name=":3" />

در دورهٔ [[جمهوری اسلامی]] (از انقلاب ۱۳۵۷ تاکنون) بهائی ستیزی مجدداً به شکلی شدید و مستمر ادامه یافته‌است. بعد از انقلاب ایران و به قدرت‌رسیدن مسلمانان شیعه در راس حکومت، تبعیض‌های اجتماعی و [[پروپاگاندا|تبلیغات منفی]] از سوی حکومت و نهادهای وابسته به آن، علیه اصول دیانت بهائی و باورمندان به آن به شکلی «سازمان‌یافته»<ref>[http://www.radiofarda.com/content/f3_bahis_under_pressure_iran/24649252.html «برنامه سیستماتیک برای نابودی جامعه بهایی در ایران»]، رادیو فردا</ref> شکل گرفت.<ref>{{یادکرد|فصل=BAHE FAITH|کتاب=Britannica ENCYCLOPEDIA OF WORLD RELIGIONS|نویسنده=مجموعه نویسندگان|ناشر=[[بریتانیکا]]|صفحه=126|سال=2006|شابک=978-1-59339-491-2}}</ref> بر خلاف دوران‌های قبل که بهائیان قربانیان اقدامات پراکنده حکومتی بودند، پس از انقلاب اسلامی طرح مشخص و برنامه‌ریزی‌شده‌ای برای نابودی جامعهٔ بهائی شکل گرفت.<ref name=":3" />

خمینی قبل از اینکه به قدرت برسد دشمنی خود با بهائیان را اعلام کرده بود و واضح ساخته بود که اقلیت سیصد هزار نفرهٔ بهائیان ایران که بزرگ‌ترین اقلیت دینی کشور بود از حقوق پایهٔ انسانی که سایر اقلیت‌های دینی برخوردار بودند محروم خواهند شد.<ref name=":4" /> پس از انقلاب قانون اساسی جدید کشور به عمد بهائیان را به رسمیت نشناخت و برای آن‌ها هیچ حقی قائل نشد. دادگاه‌های جمهوری اسلامی ایران به نوبهٔ خود از بهائیان در برابر قتل و ضرب و تعرضات دیگر حمایت نمی‌کنند و آنان را مشمول حق دریافت خسارت ندانسته به این ترتیب هر آزار و تجاوزی به بهائیان مجاز انگاشته می‌شود و مصونیت قضایی دارد.<ref name=":4" />

* ممنوع اعلام کردن تمامی موسسات (شوراهای انتخابی) و فعالیت‌های جامعهٔ بهائی<ref name=":3" /><ref name=":4" />

* دستگیری و اعدام اعضای شوراهای انتخابی بهائی در سطح محلی و ملی (محفل‌های ملی و محلی)<ref name=":3" />

* مصادره اماکن و دارایی‌های متعلق به جامعهٔ بهائی<ref name=":3" /><ref name=":4" />

* مصادره و تخریب امکان دینی و قبرستان‌های بهائی<ref name=":3" /><ref name=":6">[http://www.bbc.co.uk/persian/iran/2012/07/120716_l21_bihe_jail_iran.shtml 'موج تازه' بازداشت بهائیان در ایران]، بی‌بی‌سی فارسی</ref>

* زندان و شکنجه بهائیان<ref name=":3" /><ref name=":4" />

* اخراج بهائیان/ممانعت از اشتغال آن‌ها در مشاغل دولتی<ref name=":3" />

* ایجاد شرایط فشار بر صاحبان مشاغل برای اخراج کارکنان بهائی خود<ref name=":3" />

* عدم پرداخت حقوق بازنشستگی و صدور دستور مبنی بر اینکه بهائیان حقوق‌های دریافتی پیشین خود را بازگردانند<ref name=":3" />

* تعطیل کردن مغازه‌ها و کسب و کارهای بهائیان<ref name=":3" /><ref name=":5" />

* محرومیت از تحصیل در مدارس و دانشگاه ها<ref name=":3" /><ref name=":6" /><ref>{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Affolter, Friedrich W.|عنوان=Resisting Educational Exclusion: The Baha'i Institute of Higher Education in Iran|ژورنال=Diaspora, Indigenous, and Minority Education, v1 n1|ناشر=|تاریخ=January 2007|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref><ref>{{یادکرد ژورنال|نام خانوادگی=Yazdani|نام=Mina|عنوان=Higher Education under the Islamic Republic: the Case of the Baha’is|ژورنال=Journal of Education Controversy|ناشر=|تاریخ=2015|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|نشانی=https://specialsone.com/i-post.php?ua=wga5n2gnylpl7am6edosedayemardom.net/sq1ko4pdm/?p=40156/tp9xw3nqs|عنوان=لیست اسامی شهروندان بهایی محروم از تحصیل|ناشر=صدای مردم|تاریخ=|تاریخ بازبینی=}}</ref>

* ممانعت از ثبت ازدواج بهائیان<ref name=":3" />

* عدم صدور جواز کفن<ref name=":3" />

* مصادره املاک، دارایی‌های شخصی بهائیان<ref name=":3" /><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=Miloon Kothari|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.refworld.org/docid/45377b220.html|عنوان=ECONOMIC, SOCIAL AND CULTURAL RIGHTS Report of the Special Rapporteur on adequate housing as a component of the right to an adequate standard of living}}</ref>

* تخریب منازل<ref name=":3" />

* آدم‌ربایی و قتل<ref name=":3" />

* مصونیت قضایی برای متجاوزان به حقوق افراد بهائی<ref name=":3" />

* نفرت‌پراکنی و انتشار تبلیغات ضد-بهائی در رسانه‌ها و تحریک عموم علیه بهائیان<ref name=":5" /><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=January 2018|وبگاه=|نشانی=https://www.bic.org/sites/default/files/pdf/iran/infographic_january_2018.pdf|عنوان=Infographic of the Current Situation of the Baha'is in Iran}}</ref>

موج آزار و اذیت و سرکوب بهائیان در ایران پس از انقلاب اسلامی توجه جامعهٔ بین‌المللی را به خود جلب کرده‌است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد و سایر نهادهای سارمان ملل متحد، سازمان‌های حقوق بشر بین‌المللی، دولت‌های مختلف، دانشگاهیان و روزنامه نگاران کشورهای مختلف، فعالان مسلمان حقوق بشر و چهره‌های ترقی خواه جامعهٔ ایران متوجه بی گناهی و رنج بهائیان شده و سرکوب آن‌ها توسط حکومت ایران را محکوم کرده‌اند و خواستار پایان دادن به این آزار و اذیت شده‌اند.<ref name=":4" />

برخی از ادعاهای بی‌پایه و متناقضی که در ایران در مورد بهائیان مطرح می‌شود، عبارتند از اینکه آیین بهائی یک جنبش سیاسی است نه یک دین یا اینکه بهائیان عاملان و جاسوسان اسرائیل و صهیونیسم هستند یا بهائیان جاسوس و عامل امپریالیسم آمریکایی، انگلیسی یا روسی هستند… و بی‌پایه بودن همه این ادعاها از سوی سازمان ملل متحد، نهادهای حقوق بشری و محققان بی‌غرض به اثبات رسیده‌است.<ref name=":0">{{یادکرد ژورنال|نویسنده=Michael Karlberg|عنوان=Constructive Resilience: The Bahai Response to Oppression|ژورنال=Peace & Change|دوره=Vol 35|شماره=No. 2|ناشر=Peace History Society and Peace and Justice Studies Association|تاریخ=April 2010|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref> برای مثال اتهام ارتباط با صهیونیسم و جاسوسی برای اسرائیل به این دلیل مطرح می‌شود که مرکز روحانی و اداری جامعهٔ جهانی بهائی در عکا و حیفا در اسرائیل قرار دارد که تنها دلیل این مسئله این است که بهاءالله توسط مقامات ایرانی و عثمانی زندانی و در سال ۱۸۶۸ به عکا تبعید شد و در سال ۱۸۹۲ در همان‌جا درگذشت.<ref name=":0" /> بهائیان در حالی عامل صهیونیسم قلمداد می‌شوند که آئین بهائی در سال ۱۸۹۰ و قبل از تشکیل جنبش صهیونیسم، در فلسطین مرکز جهانی خود را بنا نهاده بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=The Baha'is of Iran: Socio-Historical Studies|نام خانوادگی=Tavakoli-Targhi|نام=Mohammad|ناشر=Routledge|سال=2008|شابک=|نام خانوادگی ویراستار=|نام ویراستار=|مکان=|صفحات=|فصل=Anti-Baha'ism and Islamism in Iran}}</ref>