'''مکتب فلسفی اشراق'''، توسط [[شهاب‌الدین سهروردی]] یا [[شیخ اشراق]]، در اواخر قرن ششم و اوایل قرن هفتم، ارائه شد. وی، در کتاب [[حکمت‌الاشراق]]، به [[اصل|اصول]] و فروع این نظریه، پرداخته استپرداخته‌است.
این [[فلسفه]] از همان آغاز پیدایش، در برابر [[فلسفه]] [[ارسطو]]<nowiki/>یی مشاء عرض اندام کرد. [[فلسفه|فلسفه‌ای]] که پیشینه‌ای استوار و بی‌بدیل در سنت فلسفی [[مسلمانان]] داشت و [[فیلسوفان]] برجسته‌ای همچون [[ابن سینا]] از حامیان و مروجان آن بودند. روشن است که طرح نو درانداختن در برابر فلسفه نیرومند مشاء ـ با آن همه نفوذ و رسوخ در عقل و ذهن [[پژوهندگان]] فلسفه آن زمان، و نیز عظمت [[ارسطو]] و [[بوعلی سینا (مجموعه تلویزیونی)|بوعلی]] نزد ایشان ـ کاری سخت و شگفت می‌نمود، لیکن چنین کار دشواری به دست توانای شیخ [[اشراق درخت گوجه‌سبز|اشراق]] صورت گرفت. وی به رغم عمر کوتاهش، در بیشتر مباحث عقلی همچون الهیات (مابعد الطبیعه نوری) و طبیعیات و حتی منطق و بلکه در روش [[فلسفی]]،فلسفی، در برابر فلسفه مشاء آراء نویی عرضه کرد که از [[نبوغ]] و [[عظمت خانم فولادلو|عظمت]] روحی و فکری این [[فیلسوف]] بزرگ خبر می‌دهد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درآمدی بر تاریخ فلسفه اسلامی|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|جلد=3|مکان=|صفحات=1}}</ref>
