مانیفست ۳۴۳: تفاوت میان نسخه‌ها

در پایین بیانیه، امضای ۳۴۳ نفر از زنان دیده می‌شد، از جمله: [[فرانسواز دوبون]]، [[سیمون دوبووار]]، [[کریستین دلفی]]، [[کاترین دینوو|کاترین دُنووْ]]، [[مارگریت دوراس]]، [[فرانسواز فابیان]]، [[بریژیت فونتن]]، [[گیزل حلیمی]]، [[برنادت لافون]]، [[ویولت لودوک]]، [[آریان منوشکین]]، [[کلودین مونتی]]، [[ژن مورو]]، [[ماری پیله]] (مادر [[جولی دلپی]])، [[ماری-فرانس پیزیر]]، [[میشلن پرسل]]، [[مارت روبر]]، [[ایوت رودی]]، [[فرانسواز ساگان]]، [[دلفین سیریگ|دلفین سِیْریگ]]، [[نادین ترنتینیان]]، [[آنیِس واردا]]، [[مارینا ولادی]]، [[آن ویازمسکی]]، [[مونیک ویتیگ]].

 

 

این حرکت یکی از مشهورترین مثال‌های [[نافرمانی مدنی]] در کشور [[فرانسه]] است. این حرکت الهام بخش مانیفست ۳۳۱ پزشک بود که حمایت خود را از حقوق سقط جنین اعلام کردند. در دسامبر ۱۹۷۴-ژانویه ۱۹۷۵ قانون ویل (Veil) که بنابر نام وزیر بهداشت فرانسه، [[سیمون ویل]] نامگذاری شده‌است، تصویب شد که بر اساس آن مجازات پایان دادن داوطلبانه به حاملگی طی ۱۰ هفته نخست بارداری (که بعداً تا ۱۲ هفته نیز افزایش یافت) لغو شد.

 

== منابع ==

{{پانویس}}

* Wikipedia contributors, "Manifesto of the 343," Wikipedia, The Free Encyclopedia, [[:en:Manifesto_of_the_343|http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Manifesto_of_the_343&oldid=265449280]] (accessed April 7, 2021).