اقتصاد دسترسی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه وظیفه تازه‌وارد
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
{{ویکی‌سازی|تاریخ=ژانویه ۲۰۱۸}}
'''اقتصاد دسترسی''' (به انگلیسی Access economy) بخشی از اقتصاد است که در [[مدل کسب و کار]] آن دسترسی به [[عرضه و تقاضا]]<nowiki/>ی خدمات و کالاها تسهیل می‌شود و خود امر تسهیل دسترسی از طریق ابزارهای [[رایانه ای]] به یک [[کسب و کار]] مجزا تبدیل می‌شود.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=ابوالقاسم رجبی|کد زبان=fa|تاریخ=۱۹ دی ۱۳۹۶|وبگاه=مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی|نشانی=http://rc.majlis.ir/fa/report/show/1041836|عنوان=ماهیت حقوقی سامانه‌های رایانه ای تسهیل دسترسی به [[عرضه]] و [[تقاضا|تقاضای]] حمل و نقل (سیاست‌های ایران و کشورهای دیگر)}}</ref> در این [[مدل‌های کسب و کار]] کالاها و خدمات به جای [[مالکیت]]؛ بر اساس «دسترسی» معامله می‌شوند: اقتصاد دسترسی به [[اجاره]] چیزها به‌طور موقت به جای فروش دائمی آنها اشاره دارد. این اصطلاح به عنوان اصلاحیه ای بر اصطلاح «[[اقتصاد تسهیمی]]» مطرح شد، چرا که بازیکنان بزرگ اقتصاد تسهیمی مانند: ایربی‌ان بی([[ایربی‌ان‌بی|Airbnb]])، [[زیپ کارزیپکار]] و [[اوبر]]، شرکت‌های تجاری هستند که کسب و کارشان هیچگونه به اشتراک گذاری و تسهیم را در بر نمی‌گیرد.<ref name=Ouishare>{{cite web|url=https://medium.com/ouishare-connecting-the-collaborative-economy/is-there-a-better-name-for-the-sharing-economy-2d7489e1f56d |title= What is the right name for the "sharing-economy"?}}</ref><ref name=AccessOrSharing>{{cite web | url=http://www.intelligenthq.com/social-business-2/the-access-economy-or-the-sharing-economy|title= The Access Economy Or The Sharing Economy?}}</ref><ref name=HBR1>{{cite web|url=https://hbr.org/2015/01/the-sharing-economy-isnt-about-sharing-at-all|title= The Sharing Economy Isn't About Sharing at All|publisher=Harvard Business Review|date=2015-01-28 |accessdate=2015-07-11}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.perfectklik.com/en/blog/post/1/the-perfectklik-way|title=The PerfectKLIK Way - Blog - PerfectKLIK|last=PerfectKLIK|website=www.perfectklik.com|language=en|access-date=2017-11-22}}</ref>
 
این مدل برای اتصال عرضه‌کنندگان مایل به اجاره دارایی (به عنوان مثال آپارتمان برای اجاره یا خودرو خدمات حمل و نقل) با مصرف‌کنندگان اغلب از بستر [[فناوری]] مبتنی بر تلفن همراه استفاده می‌کند؛ این می‌تواند به کاهش نیاز به واسطه‌ها (به عنوان مثال سازمان‌های کسب و کار مانند شرکت‌های تاکسی) بین تأمین کننده و مصرف‌کننده منجر شود. همچنین این بسترها می‌تواند برای اتصال کارفرمایان و کارگران در فرصت‌های شغلی کوتاه مدت استفاده شود و جایگزین بنگاه‌های سنتی خدمات استخدامی و روابط کارفرما-کارمند شوند. اقتصاد دسترسی در سال ۲۰۱۵ جنبشی حدوداً ۲۶ میلیارد دلار بوده‌است.<ref>{{cite web|url=http://www.palgrave.com/us/book/9781137376176#aboutBook|title=The Business of Sharing Making it in the New Sharing Economy|publisher=Palgrave Macmillian}}</ref>