بندرگز: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲:
'''بندر گز''' در منتهی الیه غرب [[استان گلستان]] و در فاصله 42 کیلومتری شهر [[گرگان]] واقع شده است .
از شمال به خلیج گرگان و جزیره [[میانکاله]] ، از شرق به کردکوی، از غرب به گلوگاه و بهشهر، و از جنوب به نواحی جنگلی كوههای جهان مورای [[رشته کوه البرز]] محدود شده است.
== پیشینه ==
'''بندر گز''' بطور قطع بیش از پانصد سال قدمت دارد. زیرا بر اساس نوشته های [[عارف دیهیم]]، [[شاه اسماعیل صفوی]] در زمان لشکرکشی به قصد تصرف سواحل شرقی [[دریای
قصبه ی کناره ، بعد ها در دوره [[کریم خان زند]] به علت ارتباط با روسیه تزاری که در شمال وجود داشت مورد توجه قرار می گیرد و با مهاجرت عده ای از اهالی روستاهای اطراف به این ناحیه، بر تعداد خانه ها و دکان های چوبی اضافه شد. در حدود سال های 1200 شمسی، مردم گز ( انزان) که از گذشته های دور برای ماهیگیری پس از طی چهار کیلومتر راه به ساحل این دریا می آمدند، برای همیشه در این منطقه ساکن شدند تا هسته ی اولیه شهر بندر گز را بنیان بگذارند. تا یک دهه ی بعد یعنی حدود 1210 شمسی با احداث تاسیسات مبتدی بندری و کشتیرانی از رونق زیادی برخوردار شود و به صورت بندری فعال در بیاید. به همین دلیل نام آن از دو بخش بندر + گز نامیده شد. رویش درختچه های گز در مناطق ساحلی آن ظاهرا یکی از دلایل نام گذاری این بندر می باشد.
بندرگز ( بندر جز ) از دوران قاجار با ایجاد یک تجارتخانه ( انبار بزرگ کالا ) توسط روس ها در زمان [[محمد شاه]] ( 1236 ه.ق) قطب مهم اقتصادی – تجاری منطقه [[استراباد]] محسوب می شد. مدتی بعد در اوایل حکومت [[ناصرالدین شاه]] با احداث یک اسکله چوبی و عامل شعبه بانک استقراضی روس این بندر ای یک سو یه استراباد، دامغان، شاهرود، مازندران، و تهران و از سوی دیگر با چرکن، بادکوبه و هشترخان روسیه در تماس تجاری بود. از همین تاریخ مهاجرت از شهرهای روسیه به سوی بندرگز آغاز گردید که ارامنه بیشترین تعداد مهاجرین را تشکیل می دادند. این گروه مدت ها بعد صاحب بسیاری از از املاک و مغازه ها گردیدند و سال ها نبض و محور اصلی اقتصاد تجاری منطقه را در دست داشتند. قدرت اقتصادی و تراکم جمعیت آن ها باعث نفوذشان در این ناحیه شد ؛ چنان که یکی از ارامنه در اوایل حکومت [[رضا شاه]] ( 1305 ش) به نمایندگی مجلس مردم این منطقه انتخاب گردید.
روس ها برای تسهیل در امر تجارت در یک کیلومتری ساحل بندرگز انبار و فانوس دریایی بلندی بنا نمودند که پس از تخلیه کالاهای روسی از کشتی های بزرگ، در حاشیه آن انبار می شد و سپس توسط لـُتکا ( قایق به زبان روسی) آن ها را به ساحل می آوردند و از این طرف کالاهای خریداری شده از مازندران، شاهرود، دامغان و استراباد را از همین مسیر به روسیه حمل می کردند. چند سال بعد کارشناسان بلژیکی بین انبار دریایی روس ها تا ساحل پلی را احداث کردند که تا سال های 1327 شمسی مورد استفاده بود.
خط ۶۸:
== آثار و بنا های تاریخی ==
== منابع ==▼
در منطقه بندر گز آثار تاریخی مهمی وجود دارد:
*- جر کلباد ''( غرب روستای کهنه کلباد)''
*- خرابه های آتشکده قدیمی ''( جنوب شرقی روستای کهنه کلباد)''
*- مار قلعه ''( جنوب شرقی لیوان شرقی)''
*- قدیم قلعه ''( شمال سر محله)''
*- عروس قلعه ''( جنوب گلفراو سوته ده)''
== تپه های باستانی ==
دین تپه ''( جنوب کهنه کلباد)'' ، بزغاله تپه ''( شمال کهنه کلباد)'' ، تپه عبدالهی ''( شمال کهنه کلباد)'' ، تپه سنان خانه سر ''( بین نوکنده و تلور)'' ، تپه در دار لته ''( جنوب نوکنده)'' ، کافر تپه ''( بین مزنگ و بنفش تپه)'' ، تپه سوت کاپا ''( بین دشتی کلاته و استون آباد)'' ، قله تپه ''( شرق وطنا)''
▲== منابع ==
*- استراباد و گرگان (در بستر تاریخ ایران) / اسدالله معطوفی / انتشارات درخشش
| |||