فرهنگستان زبان ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

[[محمد مقدم|محمّد مقدّم‌مقدّم]]،‌، پایه‌گذار گروه‌های آموزشی زبان‌شناسی‌ [[دانشگاه تهران]]، در سال ۱۳۴۲، نُه سال پس‌از تعطیل شدن [[فرهنگستان اوّل‌اوّل]]،‌، دربارۀ خطر حضور و هجوم واژه‌های بیگانه به زبان فارسی هشدار داد. در رسانه‌ها نیز بحث‌هایی درباره لزوم حراست از زبان فارسی و پروراندن آن برای جواب‌گویی‌، به‌مقتضای پیشرفت‌های علمی و فنّی جدید، درگرفت‌. با این مقدّمات، زمینه بازگشایی فرهنگستان فراهم شد و در پنجم مرداد سال ۱۳۴۷ فرهنگستان زبان ایران‌ (فرهنگستان دوم‌) تأسیس شد. در این دوره‌، فرهنگستان درپی تشکیل جلسه‌های شورای خود در سال ۱۳۴۹، چهار پژوهشکدۀ واژه‌گزینی، گردآوری واژه‌های فارسی‌، زبان‌های باستانی و میانه و دستور را، به همّت [[وزیر فرهنگ و هنر]] و ده نفر از اعضای پیوسته ایجاد کرد.

[[ذبیح بهروز]]، [[محمود حسابی]]‌، [[رضازادۀ شفق‌شفق]]،‌، [[جمال رضایی‌رضایی]]،‌، [[سپهبد علی کریملو]]، [[صادق کیا]]، [[حسین گل‌گلاب]]‌، [[یحیی ماهیار نوّابی]]، محمّد مقدّم‌ و [[مصطفی مقرّبی]].