مجموعه دستورالعمل: تفاوت میان نسخه‌ها

 

=== کدگذاری دستورالعمل ===

در معماری های قدیمی، یک دستورالعمل حاوی یک آپ کد است که عملیاتی را که باید انجام گیرد، مثلا اضافه کردن محتویات حافظه به رجیستر مشخص می کند- و همچنین حاوی چند مشخص کننده ی عملوندی است که ممکن است رجیستر ها، مکان های حافظه، یا داده ی لیترال را مشخص کنند؛ البته ممکن است این مشخص کننده های عملوندی وجود نداشته باشند. این مشخص کننده های عملوند ممکن است دارای حالت های آدرس دهی باشند که معنی آنها را مشخص می کند، یا اینکه در فضاهای ثابت باشند. در معماری های کلمه دستورالعمل بسیار بلند (very long instruction word) که حاوی معماری های ریز کد بسیاری هستند چندین آپ کد و عملوند به طور همزمان در یک دستورالعمل مشخص می شوند.<br>

برخی مجموعه های دستورالعمل نامعمول، فاقد فضای آپ کد هستند؛ مثلاً در transport triggered architectures، فقط عملوند/عملوند ها وجود دارد.<br>