رابعه عدویه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Rahadsarami (بحث | مشارکتها) افزودن بخش از نگاه دیگران برچسب: متن دارای ویکیمتن نامتناظر |
||
خط ۱۹:
محل دفن او را به اشتباه در رأس طور زیت در قریهٔ طور در شرق [[بیتالمقدس]] دانستهاند که محل دفن [[رابعه شامیه]] است. رابعهٔ عدویه احتمالاً در [[بصره]] مدفون است.<ref>زنان صوفی، [[جواد نوربخش]]، انتشارات یلدا قلم، تهران ۱۳۷۹، ص ۳۲</ref>
== در نگاه دیگران ==
[[عطار نیشابوری]]: «آن مخدرهی خدر خاص، آن مستورهی ستر اخلاص، آن سوختهی عشق و اشتیاق، آن شیفتهی قرب و احتراق، آن نایب مریم صفیه، آن مقبول رجال، رابعهی عدویّه – رحمها الله تعالی – اگر کسی گوید که ذکر او در صف رجال چرا کردی؟ گوییم خواجهی انبیا- علیه الصلوة والسلام – میفرماید که «ان الله لا ینظر الی صورکم»، کار به صورت نیست به نیّت نکوست... چون زن در راه خدای – تعالی – مرد باشد او را زن نتوان گفت.» <ref>[http://ensani.ir/fa/article/261226/%D8%B1%D8%A7%D8%A8%D8%B9%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%DA%AF%D8%B0%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D9%BE%D9%84-%D9%85%D8%AC%D8%A7%D8%B2 رابعه در گذار از پل مجاز]. [مجله علمی-پژوهشی ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی بهار 1389 شماره 18]</ref>
[[قدمعلی سرامی]]: «پیش از رابعه، کسی از حب و محبت الهی سخن نگفته بود. درواقع او نخستین عارفی است که این مضمون را به معنای حقیقی و تام و تمام کلمه و نه صرفاً به لحاظ تعبیر لفظی آن مفهوم که کاربردی زبانی و ظاهری است، در تصوف و عرفان اسلامی وارد کرد و به علاوه به قولی «جسارت ورزیده، میان مفهوم حب و مفهوم خلّت (صمیمیت و یکرنگی) که هرکه بدان درجت در دوستی حق رسید طاعت از وی برخیزد و حکم تکلیف از او ساقط میگردد، وفق داد و بدینگونه غوغایی برانگیخت و گشاینده راه دور و دراز و پرخطری شد که حسینبن منصور حلاج با پیمودنش بر سر دار رفت.» <ref> باز هم اندر خم یک کوچهایم، [[قدمعلی سرامی]]، انتشارات ترفند، تهران ۱۳۹۹، ص ۱۷۳</ref>
== سخنانی از رابعه عدویه ==
|