آمین (شیمی): تفاوت میان نسخه‌ها

</chem>) تبدیل می‌شود. امونیاک حاصل سپس به ترکیب‌های نیتروژن‌دار [[آلی]] تبدیل می‌گردد. آمین‌ها، مشتق‌های آمونیاک هستند و دسته وسیعی از [[مواد آلی]] نیتروژندار را تشکیل می‌دهند که در آن‌ها، اتم نیتروژن به یک یا دو یا سه [[گروه آلکیل]] یا [[آریل (مواد آلی)|آریل]] متصل می‌باشد (هیدروژن به وسیلهٔ گروه‌های آلکیل یا آریل جانشین شده‌است) که به ترتیب آمین نوع اول، آمین نوع دوم یا آمین نوع سوم ایجاد می‌گردد. از اینرو به همان طریقی که [[اتر]]<nowiki/>ها و الکل‌ها با آب رابطه دارند، آمین‌ها به آمونیاک وابسته می‌باشند.

[[خاصیت بازی]] آمین نوع دوم از بقیه بیشتر بوده و این گروه با تأثیر روی [[سیستم عصبی]] انسان کاربردهای گسترده‌ای پیدا کرده‌اند. بعضی از پیک‌های عصبی انسان مانند [[آدرنالین]] آمین‌اند، بعضی از جلوگیری کننده‌ها مانند [[مرفین|مورفین]] نیز در گروه آمین‌ها قرار می‌گیرند. از دیگر ترکیب‌های آمین می‌توان به [[کدئین|کُدئین]] و [[آمینو اسید]]<nowiki/>ها اشاره کرد. آمین‌ها به عنوان اجزاء آمینواسیدها، [[پپتید]]<nowiki/>ها و [[آلکالوئید]]<nowiki/>ها، در [[زیست‌شیمی|بیوشیمی]] حائز اهمیت هستند. بسیاری از ترکیب‌های فعال بیولوژیکی حاوی نیتروژن هستند.

برای [[آلکیلاسیون]] کنترل شده آمین‌ها به هسته دوست نیتروژن‌داری نیازی داریم که فقط یک بار واکنش دهد. یون [[سیانید]] CN'''<supchem>CN-</supchem>'''، چنین واکنش‌دهنده‌ای است. [[نیتریل ایلید|نیتریل‌ها]] را تحت [[واکنش جانشینی]] هسته‌دوستی آلکیل‌هالیدها[[آلکیل هالید|آلکیل‌هالید]]<nowiki/>ها و یون سیانید می‌توان تهیه کرد، که باکاهش آن‌ها آمین‌های مربوط تشکیل می‌شوند. فرایند کلی منجر به آمین نوع اول می‌شود که از آلکیل هالید اولیه یک کربن بیشتر دارد.