لیندون بی. جانسون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
ابرابزار
خط ۴:
| nickname =
| image = 37 Lyndon Johnson 3x4.jpg
| caption =
| office1 = [[فهرست رئیس‌جمهورهای ایالات متحده آمریکا|سی‌وششمین]] [[رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا]]
| vicepresident1= [[هیوبرت هامفری]]
خط ۲۴:
|office4 = [[رهبران حزبی سنای ایالات متحده آمریکا|رهبر اکثریت سنا]]
|deputy4 = [[ارل سی. کلمنتس]]{{سخ}}[[مایک منزفیلد]]
|term_start4 = ۳ژانویه۳ ژانویه ۱۹۵۵
|term_end4 = ۳ژانویه۳ ژانویه ۱۹۶۱
|predecessor4 = [[ویلیام اف. نولند]]
|successor4 = [[مایک منزفیلد]]
خط ۶۴:
 
== سرگذشت سیاسی ==
[[پرونده:Lyndon B. Johnson's family Xmas Eve 1968.jpg|بندانگشتی|با خانواده 1968۱۹۶۸]]
جانسون پس از کسب افتخاراتی چند در زمینه دفاع از [[آمریکا|کشور آمریکا]] در برابر دشمنان این کشور و ارتقا در مجلس سنای آمریکا در سال ۱۹۶۰ تلاش برای دریافت عنوان نامزدی دموکرات‌ها را برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری همین سال، آغاز کرد. هنگامی که از [[جان اف کندی]] در این مبارزه شکست خورد، بسیاری از دوستان نزدیک خود را پس از پذیرش پست معاونت در کابینه کندی به تعجب و شگفتی واداشت.
[[پرونده:Mohammad Reza Shah Pahlavi and Lyndon B Johnson Souvenir Poster.jpg|بندانگشتی|با [[محمدرضا پهلوی]] و [[فرح پهلوی]]]]
زمانی که کندی در [[دالاس]] مورد سوءقصد قرار گرفت، جانسون در اتومبیلی دیگر در کاروان ریاست جمهوری شاهد اصابت گلوله به وی بود. جانسون پس از مرگ کندی در هواپیمای جت مخصوص رئیس‌جمهور در فرودگاه دالاس سوگند ریاست جمهوری ادا کرد.
[[پرونده:Lyndon B. Johnson 1972.jpg|بندانگشتی|5۵ ماه قبل از مرگ]]
در دوران زمامداری جانسون [[مجلس سنای آمریکا]] قوانین متعددی را در زمینه حقوق مدنی، آموزشی و رفاهی به تصویب رساند. سنا همچنین تلاشی را برای مبارزه با فقر که جانسون از آن با عنوان «جنگ علیه فقر» یاد کرد، در دستور کار قرار داد. لیندون جانسون در سال ۱۹۶۴ به عنوان نامزد دموکرات‌ها در انتخابات شرکت کرد و گوی سبقت را از «[[بری گلدواتر]]» رقیب اصلی‌اش ربود. تراژدی جنگ جنوب شرق آسیا و شورش‌های خیابانی در داخل از جمله وقایع مهم تاریخی دو سال پایانی دوران تصدی جانسون هستند. لیندون جانسون در ۲۲ ژانویه ۱۹۷۳ در سن ۶۴ سالگی درگذشت.
 
== مرگ ==
جانسون در 12۱۲ ژانویه ۱۹۷۳ یک [[مصاحبه|مصاحبه تلویزیونی]] یک ساعته با روزنامه نگارروزنامه‌نگار والتر کرونکایت را در [[کشتزار|مزرعه]] خود ضبط کرد که در آن دربارهدربارهٔ میراث خود ،خود، به ویژه در مورد جنبش [[حقوق مدنی]] ، بحث کرد. او در آن زمان هنوز به شدت [[سیگار]] می کشید می‌کشید.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Lyndon_B._Johnson#cite_note-282</ref>و به کرونکایت گفت که قلب او بهتر است "«سیگار بکشد تا عصبی باشد"».<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Lyndon_B._Johnson#cite_note-282</ref> ده روز بعد ،بعد، تقریباً در ساعت 3۳:39۳۹ بعد از ظهر به وقت مرکزی در ۲۲ ژانویه ۱۹۷۳، جانسون در اتاق خواب خود دچار [[سکته قلبی|حمله قلبی]] شدیدی شد. وی موفق شد با مأموران سرویس مخفی موجود در مزرعه تماس بگیرد و آنها متوجه شدند هنوز گیرنده تلفن را در دست دارد ،دارد، بیهوش است و نفس نمی کشدنمی‌کشد. جانسون در یکی از هواپیماهای خود به [[سن آنتونیو|سان آنتونیو]] منتقل شد و به مرکز پزشکی ارتش بروک منتقل شد ،شد، جایی که دکتر جورج مک گراناهان متخصص [[قلب]] و [[رگ خونی|عروق]] ارتش اعلام کرد وی در بدو ورود کشته شده استشده‌است. او ۶۴ ساله بود. اندکی پس از مرگ جانسون ،جانسون، دبیر مطبوعاتی او تام جانسون با شماره تلفن اتاق خبر در CBS تماس گرفت.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Lyndon_B._Johnson#cite_note-282</ref> کرونکایت در آن زمان با [[فاکس نیوز]] روی آنتن بود و گزارشی از [[ویتنام]] در حال پخش بود. این تماس به [[کرون هایتس، نیویورک|کرونکایت]] منتقل شد و در حالی که جانسون اطلاعاتی را که مدیر گزارش را قطع کرده بود برای انتقال به میز خبر ارسال کرد. [[کرون هایتس، نیویورک|کرونکایت]] که هنوز در حال [[تماس تلفنی]] بود ،بود، جانسون را در تماس نگه داشت در حالی که هر اطلاعات مربوطه را در دسترس داشت ،داشت، سپس آن را برای بینندگان خود تکرار کرد.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Lyndon_B._Johnson#cite_note-282</ref> مرگ جانسون دو روز پس از دومین مراسم تحلیف [[ریچارد نیکسون]] رخ داد که پیروزی چشمگیر نیکسون در [[انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۷۲)|انتخابات ۱۹۷۲]] را به همراه داشت.<ref>https://en.wikipedia.org/wiki/Lyndon_B._Johnson#cite_note-282</ref>
 
== نگارخانه ==
خط ۸۵:
 
== منابع ==
{{پانویس}}
 
== جستارهای وابسته ==