آرایه‌های ادبی: تفاوت میان نسخه‌ها

== آرایه و تکنیک های جدید در ادبیات ==

'''پایاتکنیک ادبی''': شایداید در دنیای امروز واژه تکنیک را بیشتر از ادبیات در جهان ورزش و آن هم فوتبال می شنویم. می خواهیم با مثالی مشخص کنیم که تکنیک چه هست. در فوتبال به بازیکنی که در کنار وظایف تیمی دست به خلاقیت هایی می زند، بازیکن تکنیکی گفته می شود. در ادبیات هم همین طور است تکنیک یک خلاقیت است که یا کشف شخصی است یا قبلاً کشف شده است. مثل نوعی دریبل یا خلق دریبلی خاص به وسیله بازیکن. تکنیک باعث زیبایی اثر می شود. همانطور که باعث زیبایی فوتبال می شود. خلق تکنیک و تمرکز بر آن سبک را شکل می دهد و خارج از متن هم می تواند به عنوان تکنیک مورد استفاده دیگران قرار گیرد. برای نمونه آرایه ها که از لفظ آنها نیز پیداست کار آرایش و زیبا سازی شعر را بر عهده دارند، جزء این تکنیک ها هستند که امروزه مورد استفاده همگان قرار می گیرند. تکنیک شاید لفظی عام تر در مقابل آرایه های ادبی باشد. چرا که تکنیک تنها به شعر ختم نمی شود و داستان را نیز در بر می گیرد، هر چند استفاده از آرایه ها هم در داستان کم و زیاد مورد توجه بوده و در ساختار زبان خودش را در داستان بر مبنای نیاز متن نشان داده است. اما تکنیک از نظر ما در مکتب فراروایت «نوعی خلاقیت و آرایش دادن کلمات است که به روابط بین آنها توجه دارد. که این روابط از هم نشینی و جانشینی گرفته تا در هم آمیزی، تاکید، تکرار، ترکیب، مخلوط و مفهوم و محتوای آنها را شامل می شود». از نظر ما تکنیک در شعر و داستان به دو صورت است. یک آرایش کلمات به طوری که صورت و فرم کلمات مورد توجه است، مانند انواع جناس و واج آرایی و دوم زیبا سازی که محتوای و مفهوم کلمات را مدنظر دارد که چگونه در روابط هم نشینی و جانشینی و دیگر روابطی که گفته شد تکنیکی را خلق نمایند. برای نمونه در اغراق بجای پنجاه سال عمر، پانصد سال عمر آورده می شود. در اینجا جانشینی کلمه پانصد به جای پنجاه مفهوم عمر یک انسان را نشانه گرفته است و باعث اغراق و بزرگ نمایی شده است. در داستان نیز همین طور است و توجه به عناصر و آرایش دادن آنها بر مبنای روابطی که گفته شد منجر به خلق تکنیک می شود.

*'''تکنیک آغاز''': تکرار یک واج در آغاز دو یا چند سطر که ریتم ملایمی را به اثر می بخشد. این تکرار در آغاز سطر انجام می گیرد و جای آن مشخص و ثابت است و با تکرار یک واج (صامت و مصوّت) در واج آرایی تفاوت مکانی در اثر دارد و در واقع تکنیک آغاز نوعی از واج آرایی محسوب می شود که بخاطر پذیرفتن ساحت مکانی خاص در سطر تفاوت و تمایز لازم را ایجاد کرده است. مثلاً:

برای به تو پیوستن

ای پرنده مهاجر.

_خانم بارون بدم خدمتتون

به خودم آمدم

تنها لبخند زدم.

پرچم تکان می خورد

آب چه غنیمتیست در این بیابان

بیابان فکر ماست