جامی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب: خنثی‌سازی |
مطلب کوتاهی اضافه کردم برچسب‌ها: برگردانده‌شده جمع عربی واژگان فارسی ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۳:
روزگار کودکی و تحصیلات مقدماتی جامی در [[خرگرد]] جام، که در آن زمان یکی از تبعات [[هرات]] بود در کنار پدرش سپری شد. در حدود سیزده سالگی همراه پدرش به [[هرات]] رفت و در آنجا اقامت گزید؛ در همان‌جا به تعلم و تعلیم پرداخت و قسمت عمده حیاتش نیز در همان‌جا به سر آمد<ref>زرین کوب، عبدالحسین، دنباله جستجو در تصوف ایران، تهران، 1362 ش</ref> و از آن زمان به جامی شهرت یافت. وی در شعر ابتدا دشتی تخلص میکرد، سپس آن را به جامی تغییر داد که خود علت آن را تولدش در شهر جام و ارادتش به شیخ الاسلام [[احمد جام]] ذکر کرده‌است.<ref name="د.ج. ا جاحظ" />
جامی مقدّمات [[ادبیات فارسی]] و [[زبان عربی|عربی]] را نزد پدرش آموخت و چون خانواده‌اش شهر [[هرات]] را برای اقامت خود برگزیدند، او نیز فرصت یافت تا در [[مدرسه نظامیه هرات]] که از مراکز علمی معتبر آن زمان بود، مشغول به تحصیل شود و علوم متداول زمان خود را همچون [[صرف و نحو]]، [[منطق]]، [[فلسفه مشاء|حکمت مشایی]]، [[حکمت اشراق]]، [[طبیعیات]]، [[ریاضیات]]، [[فقه]]، [[اصول]]، [[حدیث]]، [[قرائت]]، و [[تفسیر قرآن|تفسیر]] به خوبی بیاموزد و از محضر استادانی چون [[خواجه علی سمرقندی]] و [[محمد جاجرمی]] استفاده کند.
در این دوره بود که جامی با [[تصوف|تصوّف]] آشنا و مجذوب آن شد به‌طوریکه در حلقه مریدان [[سعدالدین محمد کاشغری نقشبندی]] درآمد و به تدریج چنان به مقام معنوی خود افزود که بعد از مرگ مرشدش (۸۶۰ ه.ق برابر با ۱۴۵۵ م) خلیفه طریقت [[نقشبندیه]] گردید. پس از گذشت چند سالی جامی راه [[سمرقند]] را در پیش گرفت که در سایه حمایت پادشاه [[علم]] دوست تیموری [[الغ بیگ]] به کانون تجمّع دانشمندان و دانشجویان تبدیل شده بود. در سمرقند نیز نورالدّین توانست استادانش را شیفته ذکاوت و دانش خود کند. او که سرودن شعر را در جوانی آغاز کرده و در آن شهرتی یافته بود، با تکیه زدن بر مقام ارشاد و به نظم کشیدن تعالیم عرفانی و صوفیانه به محبوبیتی عظیم در میان اهل دانش و معرفت دست یافت.
خط ۵۱:
== اعتقادات مذهبی ==
بر اساس نسب و طریقت [[نقشبندیه]] و نوشته‌های جامی واضح است که وی حنفی و اهل سنت بوده<ref name="sn2"/> اما چون همه اهل سنت در حب [[اهل بیت]] محمد سخنانی دارند و جامی نیز در این رابطه اشعاری دارد برخی او را [[شیعه|شیعی]] دانسته‌اند؛ عده‌ای نیز او را متمایل به عقاید [[اشاعره]] و فقهای [[شافعی]] دانسته‌اند. جامی مسلمان بود و دستورات شیعه را اجرا میکرد او خداپرست و مومن بود .
جامی در کتاب '''شواهد النبوة''' ابتدا احادیثی دربارهٔ [[پیغمبر اسلام]] نقل و ترجمه کرده و سپس از [[خلفای راشدین]] یاد کرده، سپس به ذکر مناقب [[دوازده امام]] پرداخته و از یکایک آنان سخن گفته سپس به شرح احوال [[اصحاب]] محمد پرداخته‌است.<ref>{{یادکرد وب |url=http://www.culture.acecr.ac.ir/upload/file/11%D8%B3%D8%AE%D9%86_%D8%B3%D8%B1%D8%AF%D8%A8%D9%8A%D8%B1.pdf |title=مذهب در دوره سلطان حسین بایقرا- ، علیه جوانمردی، ص ۱۱، نشریه الکترونیکی تاریخ اسلام، پاییز ۱۳۹۱ |accessdate=۱۶ اکتبر ۲۰۱۹ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20161121050327/http://www.culture.acecr.ac.ir/upload/file/11%D8%B3%D8%AE%D9%86_%D8%B3%D8%B1%D8%AF%D8%A8%D9%8A%D8%B1.pdf |archivedate=۲۱ نوامبر ۲۰۱۶ |dead-url=yes }}</ref>
| |||