کاربر:Royaii/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
'''کیکوگی''' {{انگلیسی|[[:en:Keikogi|Keikogi]]}} یا '''گی''' {{انگلیسی|[[:en:Keikogi|gi]]}} در فارسی به معنای «یونیفرم تمرین» (در [[ژاپن]] به یونیفرم های ورزشهایورزش‌های رزمی "«گی"» یا "«[[کیمونو"]]» گفته می‌شود.) ''کیکوگی'' از دو لغت کیکو "تمرین" و گی "لباس" تشکیل شده است. همچنین با نامنام‌های های "«دوگی"» و یا "«کیکوی"» نیز شناخته می‌شود.''کیکوگی'' لباس فرم برای آموزش هنرهای رزمی و مشتقات آن در ژاپن است. در اواخر قرن نوزدهم، ''کیکوگی'' توسط بنیانگذار [[جودو]] "[[جیگورو کانو"]] {{lang|ja-Latn|[[Kanō Jigorō]]|italic=no}} ساخته شد.
اصالت:
دیو لوری مورخ[[تاریخ‌نگار]] هنرهای رزمی ژاپن حدس میزندمی‌زند که طرح "گی" را از ژاکت های سنگین آتش نشانان (هانتن {{nihongo|'' [[:en:hanten|هانتن]]''|半纏}}) ژاپن الهام گرفته شده است. تا سال 1920۱۹۲۰ هنرجویان [[کانو]] برای تمرین [[جودو]] از ''کیکوگی'' استفاده میکردندمی‌کردند. عکسی که در سال 1920۱۹۲۰ در [[کودوکان]] (هونبو مرکزی جودو) انداخته نشان میدهد کانو {{lang|ja-Latn|[[Kanō Jigorō]]|italic=no}} از لباس مدرن کیکوگی استفاده کرده است.
به مقعر اصلی یک سبک یا رشته رزمی که درواقع ستاد فرماندهی آن است هونبو / هومبو میگویند.
تا دهه 1920 تمرینات کاراته اوکیناوا معمولا با لباس روزمره انجام میشد. با توجه به جو اجتماعی بین ژاپنی ها و اوکیناوایی ها در این مدت، کاراته جزء ورزشهای رزمی بیرحمانه ژاپنی محسوب میشد بطوری که همچون جوجیتسو ریشه در فرهنگ سامورایی (بودو) دارد. برای کمک به ژاپنی ها جهت بازاریابی کاراته، گیچن فوناکوشی، بینانگذار سبک شوتوکان کاراته و مربی مسئول معرفی کاراته به سرزمین اصلی ژاپن از لباسی شبیه به کانو استفاده می کرد.