صحت درمان و آموزش پزشکی در افغانستان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
جز ابزار پیوندساز: افزودن پیوند شورشگری به متن
خط ۴۲۱:
سو تغذی عبارتند است از کمبود موادغذایی مورد نیاز برای سلامت و رشد بدن را گویند. عدم مصونیت غذایی در ساحات روستایی افغانستان که تقریباً ۸۰ درصد جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند، برجسته بوده و ۵۴ درصد از اطفال کشور دچار [[سوء تغذیه]] مزمن می‌باشند.
”براساس گزارش که طبق سروی خطر و آسیب‌پذیری صورت گرفته، سوء تغذیه مزمن میان اطفال افغانستان یکی از بلندترین میزان در سطح جهان تلقی می‌گردد. بر اساس یک مطالعهٔ که از طرف اداره مرکزی احصاییه و دفتر یونیسف [[ملل متحد]] صورت گرفته، به‌طور عموم از هر پنج طفل یک طفل در مناطق آرام افغانستان و در مناطق نا آرام از هر سه طفل یک طفل به سوی تغذیه مواجه می‌باشند. حدود ۵۴ درصد اطفال زیر سن ۵ سال در افغانستان به دلیل دچار بودن به سوء تغذیه مزمن از رشد بازمانده‌اند، ۳۴ درصد اطفال با مشکل کم وزنی مواجه بوده و تقریباً ۷۲ درصد اطفال زیر سن ۵ سال از کمبود مواد مغذی کوچک از قبیل آهن و [[ید|آیودین]] رنج می‌برند. ”نتایج تغذیه ضعیف، ارتباط دارد با وضعیت فقر و مصونیت غذایی در کشور داشته و بیش از ۲۹ درصد [[جمعیت افغانستان]] نمی‌توانند کالری مورد نیاز بدن خویش را کسب نماید.
شماری از نهادهای [[حقوق بشری]] از نحوه مصرف کمک‌های ملکی انتقاد کرده و گفته‌اند که استفاده از کمک‌های ملکی در کنار برنامه‌های نظامی موثریت نخواهد داشت. به عنوان بخشی از استراتژی مبارزه با شورشگری،[[شورشگری]]، در ده سال گذشته بخش وسیعی از کمک‌های خارجی خصوصاً در عرصه بازسازی به ولایت‌های ناآرام اختصاص یافته‌است. بر بنیاد آمارهایی که از سوی وزارت صحت عامه افغانستان و اداره یونیسف ارائه شده‌است درصد سوء تغذیه در کشورهای [[جنوب آسیا]] به ترتیب قدکوتاهی و کم وزنی چنین است: افغانستان ۵۹ درصد و ۳۹ درصد، بنگلادش ۴۳ درصد و ۴۱ درصد، هند ۴۸ درصد و ۴۳ درصد، نپال ۴۱ درصد و ۲۷ درصد، پاکستان ۴۲ درصد و ۳۸ درصد، سریلانکا ۱۸ درصد و ۲۲ درصد.
 
== آب ==