خویشتن‌آگاهی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابن سینا دانشمند و پزشگ و فیلسوف بزرگ ایرانی در باره خویشتن آگاهی فرضیه ای دارد به نام انسان در خلاء یا انسان در فضا که برخی به غلط آن را انسان پرنده ترجمه کرده اند. در این نظریه ابن سینا می گوید: اگر فرض کنیم رابطه انسان با تمام حواسش را قطع کنیم. نه ببیند، نه بشنود، نه لمس کند(حتی انگشتانش به هم تماس نداشته باشند و در حالت بی وزنی در فضا معلق باشد) نه بویی حس کند، این انسان خود را درک می کند. مشابه نوزاد که در لحظه اول تولد هیچ علم و ذهنی ندارد، ولی خود و حالات خود مانند رنج و درد و لذت خود را به طور نا خود آگاه درک می کند.‌ این نظریه چند موضوع را اثبات می کند. از جمله اثبات می کند که تجربه درونی انسان نیز تجربه و حس است و باید به تجربه و حواس بیرونی افزوده شود.'''