مرصادالعباد: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
|||
خط ۱:
'''''مرصادالعباد (گذرگاه بندگان)''''' با نام کامل‌تر '''''مرصاد العباد من المبدأ الی المعاد'''''،<ref>مرصادالعباد ۳۰</ref> کتابی است به زبان [[فارسی]] در تصوف و سلوک، از [[نجم‌الدین رازی]]. تحریر کتاب در ربع اول قرن هفتم هجری قمری بوده‌است، ولی در سبک به آثار قرن ششم ماننده‌تر است. تصحیح انتقادی متن ''مرصادالعباد'' توسط [[محمدامین ریاحی]] اولین بار در ۱۳۵۲ در سلسله انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب منتشر شده و به چاپ‌های متعدد رسیده‌است.
مرصاد العباد بر پنج باب و چهل فصل بنا شده، و فهرست فصول در مقدمه آن آمده‌است.باب دوم مبداء موجودات یا آفرینش جهان و انسان است و در فصل چهارم و پنجم آن داستان لطیف دلاویزی از آفرینش آدم پرداخته که بی‌شبهه '''''از دلاویزترین نثرهای شاعرانه در زبان فارسی''''' بشمار می‌آید. باب سوم در معاش خلق مفصل‌ترین ابواب کتاب و قریب به نیمی از آن را شامل است و در آن طی بیست فصل اصول عقاید عرفانی آمده‌است. در باب چهارم در ضمن چهار فصل معاد نفوس مختلف نگارش یافته‌است. در باب پنجم سلوک طوایف مختلف از پادشاهان تا پیشه‌وران و برزگران و وظایف اخلاقی و دینی هر طبقه در هشت فصل بیان گردیده، و این باب از نظر اشتمال بر جزئیات وضع اجتماعی عصر تألیف کتاب از ممتع‌ترین قسمتهای آن است.
گرچه کتاب در دوران اعتلای نثر فنی نوشته شده‌است در مجموع انشای آن (چون غالب آثار صوفیانه) به‌نسبت ساده‌است؛ ولی نثر آن یک‌دست نیست و گاه تأثیر نثر فنی در آن دیده می‌شود. به مقتضای موضوع کاربرد صنایع لفظی کاستی و فزونی می‌گیرد. ''مرصادالعباد'' از آخرین نمونه‌های نثر خوب فارسی‌است.از جمله موارد اهمیت ''مرصادالعباد'' این است که از قدیم‌ترین کتاب‌های فارسی‌است که در آن رباعی‌هایی از [[خیام]]—در مقام انتقاد شدید از وی— نقل شده‌است. ''مرصادالعباد'' از آثاری بوده‌است که [[حافظ]] خوانده و از آن تأثیر گرفته‌است.<ref>محمدامین ریاحی، «مقدمهٔ مصحح»، نجم رازی، ''مرصادالعباد''، ۶۷</ref><ref>داریوش آشوری، ''عرفان و رندی در شعر حافظ''،</ref>
این کتاب توسط [[حامد الگار]] به انگلیسی ترجمه شده است.
== پانویس ==
{{پانویس}}
| |||