گرشاسپنامه: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۹۵:
}}
'''گرشاسپنامه''' منظومهای حماسی
<ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی۱=de Blois |نام۱=François |عنوان=GARŠĀSP-NĀMA |ژورنال=Iranica |تاریخ=February 2, 2012 |جلد=X |صفحات=318-319 |پیوند=https://iranicaonline.org/articles/garsasp-nama |تاریخ بازبینی=3 مه 2021}}</ref>
گرشاسب نامه، به دلاوری های [[گرشاسپ (پهلوان)|گرشاسپ]]، پهلوان سیستانی (نیای بزرگ [[رستم]]) می پردازد که با پهلوان ایران باستان کرشاسب پسر تریتا از تبار سام یکی است گرچه جدا از یکسان بودن این نام و اینکه اسدی وی را اژدهاکش شناسانده است همانندی دیگری میان اثر اسدی و دیگر نوشته های اوستایی و پهلوی پیدا نمی شود.
خود اسدی سرچشمه ی داستان را از کتابی یادگار مهان در کردار گرشاسب می داند که مکمل روایت فردوسی است. ازینجا روشن است که این منظومه از منبعی مکتوب برگرفته شده است با آنکه از کلیشه های راوی دهقان و موبد نیز مکررا بهره گرفته شده است.
این منظومه میان ۷۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ بیت دارد و در بحر متقارب (همچو ''[[شاهنامه]]'') سروده شده و دربارهٔ دلاوریهای است. پایان سرایش نظم ''گرشاسپنامه'' در محدوده سال۴۵۵ هجری قمری بودهاست. که به درخواست محمد بن اسماعیل حصی وزیر ابودلف شیبانی سروده شد.
جوهره محتوای گرشاسپنامه، ارزش سخن، پند و اندرز، و اهمیت دینداری است.<ref>رستگار فسایی، منصور؛ اثنیعشری، اطلس: [http://www.ensani.ir/storage/Files/20110226083139-هويت%20ايراني%20در%20ادب%20فارسي%20تا%20حمله%20مغول.pdf هویت ایرانی در ادب فارسی تا حمله مغول]. در نشریه: مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز ۱۳۸۴ شماره ۴۲.</ref>
|