* '''منیرو روانی‌پور''' (زاده ۲ مرداد ۱۳۳۱،[[جفره]]، [[بوشهر]]) [[نویسنده]] ایرانی-آمریکایی است. منیرو به خاطر علاقه به اساطیر و آئین ها -بخصوص آئین ها ی جنوب ایران- وکاربردشانو درکاربردشان داستاندر هایداستان‌های خود شهرت دارد و اولین رمانش ''[[اهل غرق]] (۱۳۶۹)'' به شیوهشیوۀ واقع گرایی[[واقع‌گرایی جادویی]] نوشته شده - رمانی کهو در آن از آئین هایآئین‌های روستای زادگاهش استفاده فراوان کرده است. بخشی دیگری از شهرت این نویسنده به خاطر حساسیت و حضور فعال او درجریان هایدرجریان‌های اجتماعی است.
اولین مجموعه داستان منیرو روانی پورروانی‌پور ''[[کنیزو]] (۱۳۶۸)'' نام دارد که خودش می گویدمی‌گوید: "«اگر شاهد اتش زدن شهر نو نبودم کنیزو هرگز نوشته نمی شدنمی‌شد."»
داستان هاداستان‌ها و رمان هایرمان‌های منیرو روانی پورروانی‌پور اغلب براساس تجربه هاتجربه‌ها و سفرهای دوردور و دراز او و قدرت تخیلی است که ازکودکی با آن دم خور بوده. در نوشته هاینوشته‌های او خیلی وقت هاوقت‌ها تخیل و واقعیت قابل تفکیک نیستند و زندگی در بیشتر داستان هایشداستان‌هایش درعین واقعیت در جهانی جادویی و [[فراواقع‌گرایی|سورئال]] می گذردمی‌گذرد. تم اصلی داستان هاداستان‌ها مبارزه آدمی با ناکامیناکامی‌ها هاو ومصائبمصائب اجتماعی و طبیعی است، و سرفراز بیرون آمدن از آتش سختی هاستسختی‌هاست.
زنها در داستان هایداستان‌های او نقشی اساسی دارند و درگذردر گذر از رنج هارنج‌ها زندگی را تغییر میمی‌دهند دهندو واغلباغلب آینده ایآینده‌ای بهتر می سازندمی‌سازند.
یکی از ویژه گی هایویژ‌گی‌های مهم این نویسنده استفاده از امکانات اینترنتی است. او با استفاده از فیس بوک[[فیس‌بوک]] و تویتر[[توییتر]] و بلاگ های[[وبلاگ|بلاگ‌های]] متعدد با خوانندگانش در سراسر دنیا ارتباط برقرار کرده. هرچند بیشتر سایت و بلاگ هایبلاگ‌های او توسط جمهوری اسلامی بلاک و یا بسته شده.
او در بیشتر کشورهای جهان داستان خوانیداستان‌خوانی و سخنرانی داشته وهمو چنانهمچنان به سفر و حضور در مجامع ادبی ادامه می دهدمی‌دهد.
او در دسامبر سال ۲۰۰۷ با همسر و پسرش به دعوت [[دانشگاه براوون]] به آمریکا آمدرفت و ماندگار شد.
داستان «''"رعنا"»''ی وی از مجموعهٔ ''[[نازلی (کتاب)|نازلی]]''، در دورهٔ سوم (۱۳۸۲) [[جایزه گلشیری]] برگزیده شده است.<ref name="golshirifoundation.org">{{یادکرد وب |url=http://www.golshirifoundation.org/award03.htm |title=وبگاه بنیاد گلشیری، بازدید در ۸ ژانویه ۲۰۰۸ |accessdate=۸ ژانویه ۲۰۰۸ |archiveurl=https://web.archive.org/web/20131014131503/http://www.golshirifoundation.org/award03.htm |archivedate=۱۴ اکتبر ۲۰۱۳ |dead-url=yes }}</ref>
