جیمی کارتر: تفاوت میان نسخه‌ها

در دوره کارتر به عنوان رئیس‌جمهور، دو وزارتخانه جدید کابینه، [[وزارت انرژی ایالات متحده آمریکا|وزارت انرژی]] و [[وزارت آموزش ایالات متحده آمریکا|وزارت آموزش]] تأسیس شدند. وی یک سیاست ملی انرژی ایجاد کرد که شامل حفاظت ، کنترل قیمت و استفاده از فناوری‌های جدید بود. در سیاست خارجی، کارتر [[پیمان کمپ دیوید]]، معاهدات کانال پاناما و دور دوم مذاکرات [[گفتگوی محدودسازی جنگ‌افزار راهبردی| محدودسازی جنگ‌افزار راهبردی]] (SALT II) را دنبال کرد. در جبهه اقتصادی، او با [[رکود تورمی]] روبرو شد، ترکیبی مداوم از تورم بالا، بیکاری زیاد و رشد کند اقتصادی. پایان تنها دوره ریاست جمهوری وی با [[گروگان‌گیری در سفارت ایالات متحده آمریکا|بحران گروگانگیری ایران]] در طی سالهای ۱۹۷۹–۱۹۸۱، [[بحران انرژی ۱۹۷۹]]، [[حادثه تری مایل آیلند|حادثه تأسیسات هسته‌ای جزیره تری مایل]] و [[جنگ شوروی و افغانستان|حمله شوروی به افغانستان]] همراه شد. در پاسخ به حمله شوروی، کارتر با پایان دادن به سیاست [[دتانت|کاهش تنش]] که از زمان رئیس‌جمهور [[ریچارد نیکسون|نیکسون]] اتخاذ شده بود، تنش در [[جنگ سرد]] را افزایش داد، تحریم‌هایی علیه شوروی اعمال کرد و [[تحریم بازیهای المپیک تابستانی سال ۱۹۸۰]] را که در [[مسکو]] برگزار می‌شد، رهبری کرد. در سال ۱۹۸۰، کارتر در انتخابات مقدماتی حزب دموکرات با چالشی از سوی سناتور [[تد کندی]] روبرو شد، اما وی توانست مجدداً نامزدی حزب را بدست آورد. در [[انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا (۱۹۸۰)| انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۸۰]] کارتر با اختلاف بسیار زیاد [[مجمع گزینندگان|آرای الکترال]]، از نامزد [[حزب جمهوری‌خواه|جمهوری‌خواه]]، [[رونالد ریگان]] شکست خورد.

 

 

در سال ۱۹۸۲، کارتر، مرکز کارتر را برای ارتقا و گسترش حقوق بشر تأسیس کرد و به دلیل بیست سال فعالیتش در این مرکز، [[جایزه صلح نوبل]] سال ۲۰۰۲ را از آن خود کرد. او در زمینه‌های مختلف بیش از ۳۰ کتاب نوشته‌است. وی هم‌چنین عضو [[سازمان ریش‌سفیدان]] است که برای برقراری صلح در جهان تلاش می‌کنند و [[دزموند توتو]] نیز در آن عضویت دارد. [[نلسون ماندلا]] نیز عضو سازمان ریش سفیدان بود.