آیه نور: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیهٔ نور''' به آیهٔ ۳۵ سورهٔ [[نور (سوره)|نور]] گفته می‌شود. این آیه به زیبایی و بیان تمثیلی مشهور است. و بیش از هر آیه دیگر زمینه تفسیر عرفانی و باطنی دارد. مفسران و فلاسفه و عرفاى اسلامى در تفسير این آیه و معانی نور هر كدام بحثهاى فراوانى دارند<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تفسیر نمونه؛ مکارم شیرازی، ج 14، ص 471}}</ref> درباره اطلاق کلمه نور به خدا دو رویکرد مجاز و مانند نمایی و رویکرد حقیقت نمایی در این آیه وجود دارد.کسانی که مراد از نور را همین نور حسی میدانند و کاربرد آن برای خدا را از باب مجاز و تشبیه و مانندنمایی تفسیر کرده اند. دوم دیدگاه فیلسوفان و عارفانی که مراد از نور را نور حقیقی و بسیطی می دانند که به خودی خود روشن و روشنایی بخش است.

[[جارالله زمخشری|زمخشری]] متکلم معتزلی و نگارنده يکی از مشهورترين تفاسير ''قرآن'', بيان می‌کند که خداوند همانند نور است [نه آنکه خود نور است] اما [[ملاصدرا]] فیلسوف ایرانی همچون [[غزالی]]، فقیه و متکلم سنی [[سهروردی|سهروردی ،]]<nowiki/>فیلسوف ایرانی، [[ابن عربی]] فیلسوف و عارف عرب؛ و [[فلسفه اشراق|اشراقيون]] متأخر، معتقدند نور حقيقی همانا خداست و همة کاربردهای ديگر اين لفظ، يکسره، استعاری و مجازی است و بر معنای حقيقی حمل نمی‌شود.