هومی بابا: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Mohammadebrahim2002 (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه وظیفه تازه‌وارد
Mohammadebrahim2002 (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه وظیفه تازه‌وارد
خط ۱۳:
'''زبان نقد'''
 
هومی بابا در تقابل با آنچه «کلیشه های ایده آلیسمِ سیاسی» می نامد، معتقد به نوعی «زبان نقد» است. در شیوه‌های رایج [[نقد سیاسی،سیاسی]]، معمولاً نقدهایی کلیشه ای بدون توجه به ساختار تاریخی- اجتماعیِ کشورهای مستعمره، صرفاً راه کارهایی استاندارد شده برای نقد استفاده می‌کنند. این نقدهای کلیشه ای چندان توجهی به تاریخِ متفاوت کشورهای مستعمره و تجربهٔ اجتماعیِ خاص آن‌ها ندارند. از نظر او این نوع زبان نقد به این دلیل تأثیرگذار است که می‌تواند « بر زمینه های پیش فرضِ  تقابل های دوگانه غلبه یابد و فضایِ ترجمه را بگشاید: به بیانی کنایی،یک فضایِ دورگه،  جایی که ساختنِ یک ابژه ی سیاسیِ جدید ؛ نه آنچه می شناختیم و نه آنچه «دیگر» است، به صورتی درخور، انتظاراتِ سیاسیِ ما را انتقال[ یا تغییر] می‌دهد و آنگونه که باید، همین فرم هایِ بازشناساییِ لحظهٔ امر سیاسی را تغییر می‌دهد»(مکانِ فرهنگ، به نقل از Huddart,2006:17) <ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Homi K. Bhaba|نام خانوادگی=Huddart|نام=David|ناشر=Rutledge 2006|صفحات=17}}</ref>.
 
این نوع نقد در رابطه با کلیشه ها به ما هشدار می دهد. بابا نشان می دهد که دانش و معرفت کلیشه ای در برابر مردم مستعمره، همزمان که به عنوان ابزار کنترلِ مستعمره نشینان به کار می رود، از دسترسِ نقدِ روشنگرانه و یا دلیل تراشی های فلسفی برای مشروع جلوه دادن مأموریتِ «متمدن سازی» استعمار، به دور می‌ماند. وی در «مکانِ فرهنگ» می‌نویسد: « وقتی جمعیتِ بومی را توسط چنین اصطلاحاتی [_ اصطلاحات و خصوصیات کلیشه ای_] می شناسیم، فرم های تبعیض آمیز و اقتدارآمیزِ کنترل سیاسی، مناسب تلقی می شوند. بنابراین جمعیت مستعمره، هم علت و هم معلول این سیستم تلقی می شوند و در تسلسل تفسیرها، زندانی می گردند»(Bhaba1994:83)<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=Location of culture|نام خانوادگی=Bhaba|نام=Homi k.|ناشر=Rutledge|سال=1994|صفحات=ذکر شده در متن}}</ref>.