خواجه علی سیاهپوش: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Səlimnöğlu (بحث | مشارکت‌ها)
خنثی‌سازی ویرایش 31886869 از Səlmanöğlu (بحث) زاپاس
برچسب: خنثی‌سازی
MahdiBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات ردهٔ همسنگ (۳۰.۱) +املا+مرتب+تمیز (۱۴.۹ core): + رده:درگذشتگان ۱۴۲۷ (میلادی)
خط ۱۹:
عنوان سیاه پوش در مورد سلطان علی هم که ظاهراً تعدادی از پیروان، وی را به التزام همان شعار تشویق می‌کرد؛ مبنی بر غلبه تدریجی احساسات ضد سنّی در آنها بود. از همان ایام گرایش عقیدتی، آنها را به مخالفت با اهل تسنن وامی‌داشت و چنان می‌نماید که با التزام این شعار، پیروان خواجه علی سیاه پوش، خود را در مقابل ظالمان و قدرتمندان اهل تسنن، طالب یا مدعی خونخواهی مظلومان آل علی می‌دانستند و تولی نسبت به اهل بیت رسول و تبری از «دشمنان» آنها را اساس دعوت و مبنای طریقت خود می‌شمردند. کسانی هم که دعوت آنها را اجابت می‌کردند، غالباً با عنوان تولاییان و تبراییان، در کوی و بازار و در شهر و روستا در اطراف خانقاه به نشر این اعتقاد می‌پرداختند. مرشد خانقاه خود را نیز که سرکرده خاندان شیخ بزرگ صوفی بود، مرشد کامل و صوفی اعظم می‌خواند. به نظر می‌رسد که هواداران و پیروان نیز، مدتها پیش از اقدام آنها به «خروج» بر پادشاهان اهل سنت عصر، نسبت به این مشایخ، همه گونه مراسم جانسپاری و جان نثاری را به جا می‌آورده‌اند.
 
از همین ایام خواجه علی، که در آذربایجان تمایلات افراطی شیعه به وسیله ترکمانان قراقویونلو مجال ظهور پیدا کرد، طوایف ترکمان نواحی شرقی آناتولی نیز که با تمایلات شیعی، گرایش صوفیانه مشابه با عقاید غلات داشتند، در نواحی مجاور مرزهای ایران به زندگی شبانکارگی سر می‌کردند. اینها با گله‌های خویش در ییلاق و قشلاق در اطراف مرزهای ایران، با وجود طول اقامت غالباً خود را از هر گونه تأثیرپذیری از سنتهای ایرانی دور نگه داشته بودند، معهذامع‌هذا اندیشه درگیری با طوایف مسیحی گرجی و ارمنی و رومی‌را به عنوان غزوه و جهاد در خاطر می‌پروراندند و مشایخ صوفی را هم به این اقدام ترغیب می‌کردند.
 
ترکمانان آق قویونلو که در این ایام در آذربایجان کسب قدرت کردند، تحریکات شیعی را چندان با نظر موافق نمی‌نگریستند؛ اما از سوی دیگر، اشتغال مشایخ اردبیل و مریدان آنها را به اینگونه جنگهای «مقدس» با نصارای اطراف، موجب تخفیف فشار آنها به حکومت خود می‌دانستند. در عین حال درگیری اقوام به جنگهای دینی، سبب انصراف آنها از اعمال تضییق و تهدید به «ثغر» های خویش می‌دیدند و از اینکه شیوخ اردبیل و مریدان آنها را در حوالی گرجستان، ارمنستان، و طرابوزان به اینگونه فعالیتهای مذهبی و نظامی‌مشغول می‌دیدند، تا حدی احساس خرسندی می‌کردند.
خط ۳۹:
* {{یادکرد دانشنامه |نام خانوادگی=Horst |نام=Heribert |سال=1985 |پیوند مدخل=http://www.iranicaonline.org/articles/ali-kaja-also-known-as-sayyed-ali-ajami-b |مدخل=ʿALĪ, ḴᵛĀJA |نام خانوادگی ویراستار=Yarshater |نام ویراستار=Ehsan |پیوند ویراستار=احسان یارشاطر |دانشنامه=[[دانشنامه ایرانیکا|Encyclopædia Iranica]] |جلد=I |سری=Fasc. 8 |صفحه=836 |زبان=en}}
{{پایان چپ‌چین}}
 
{{جعبه آغازی}}
{{S-hou|[[صفویان|صفوی]]| |۱۳۶۸/۱۳۶۹|مه|۱۴۲۷|name=شیخ خواجه علی}}
سطر ۴۵ ⟵ ۴۴:
{{جعبه توالی|قبل=[[شیخ صدرالدین موسی]]|عنوان=[[پیر (تصوف)|پیر]] [[طریقت صفویه]] |سال‌ها=۱۳۹۲ – ۱۴۲۷|بعد=[[شیخ ابراهیم]]}}
{{جعبه پایانی}}
 
{{مشایخ و پادشاهان صفویه}}
 
سطر ۵۱ ⟵ ۴۹:
[[رده:تیموریان]]
[[رده:درگذشتگان ۱۴۲۶ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان ۱۴۲۷ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان ۸۰۵]]
[[رده:دودمان صفوی]]